•Emir'den•
Sanem anne telefonu kapattığında, ev'in ve araba'nın anahtarlarını aldığım gibi evden fırladım ve arabama bindim. Ama gidemedim. Sokağın başında ki muhabirler durdurdu beni çünkü. Bi bu eksikti amına koyim ya bi bu eksikti.
"Arkadaşlar acelem var, bi yere yetişmem gerekiyor kusura bakmazsanız."
Dedim aceleyle.
"Emir bey bi röportaj alsak, babalık hakkında ki düşüncelerinizi alsak?"
"Çok isterdim ama başka zaman söz, şimdi gerçekten acelem var, gitmem lazım."
Dedim, dedimde beni sallayan kim, adam beni duymamışcasına devam etti sorularına. Hey Allahım ya bi siz eksiktiniz. Çekilin lan yolumdan!!
"Bebekler kaç aylık Emir bey?"
"Arkadaşlar kusura bakmayın acelem var, gerçekten özür dilerim ama gitmem gerekiyor, ölüm kalım meselesi. Görüşürüz kendinize iyi bakın."
Dedim ve onları dinlemeden camı kapattım ve gaz'ı kökledim.
*****
"Anne Emir hala gel-gelmedi mi?"
Dedi Feriha ağlayarak. Sanem hanım ise onu teselli ediyordu, başka çaresi yoktu çünkü.
"Geliyor annecim yolda. Hadi sen yat dinlen. Hadi kuzum, yorma kendini."
"Anne ço-çok ağrım var uyuyamıyorum.."
"Hande, gülüm Ceren hanımı tekrar çağırabilir misin? Bu normal değil çünkü."
"Tamam Sanem abla hemen."
"Anne canım çok yanıyor."
Dedi Feriha, hüngür hüngür ağlayarak.
"Ağlama annem kıyamam sana.."
Dedi Sanem hanım, sonraysa kendi kendine konuştu.
"Hayırlısıyla yavrularını kucağına bi alabilseydin.."
"Abla? Ne oldu sana ablam? Anne neler oluyor?"
Diyerek Berat girdi odaya ve ablasının yanına koşup elini tuttu.
"Berat, hoşgeldin annem. Sancısı var ablanın çok. Sebebini bilmiyoruz.."
"Ablacım, hoşgeldin bitanem."
Dedi Feriha da zor güç. Akıtacak göz yaşı kalmamıştı.
"Buyrun Ceren hanım."
Diyerek de Hande girdi bu sefer. Oda kalabalıklaşmaya başlamıştı.
"Ferihacım?"
Diye sevimlice yaklaştı Ceren hanım Feriha'ya.
"Ceren hanım geçmiyor ağrılarım, bazen gittikçe çoğalıyor dayanamıyorum."
"Anlıyorum ama hamile olduğun için ağrı kesici veremiyorum. Sadece bitkisel uyku ilacı verip uyumanı sağlayabilirim. Elimden başka bişey gelmez çünkü dediğim gibi kritik bir dönemdesin, en ufak bir hareketle bebekleri riske atabiliriz ki bunu hiç istemiyoruz değil mi? Neyse, sizleri dışarı alalım, ben Feriha'yı tekrar muayene edeyim."
"Peki doktor hanım, nasıl isterseniz. Abla, bi ihtiyacın olursa ben burdayım tamammı?"
"Tamam fare.."
Dedi Feriha da yorgun bir tebessümle.
*****
"Feriha nasıl Hande?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O ses SENSİN! Mr. & Mrs. Sarrafoğlu
Jugendliteratur'Evli, mutlu ve çocuklu mu? Bize göre değil bu işler. Değil abi! Bana bir baksanıza, ben şarkıcı adam'ım, ne işim olur evlenmekle!' -Derdim, ama diyemiyorum. Niye mi diyemiyorum? Çünkü şu an evliyim.. Ben kim miyim? Ben Emir, Emir Sarrafoğlu. Bir...
