•Emir'den•
"Kanka nereye gidiyoruz ki biz şimdi? Yenge'yi de bıraktık orda."
Dedi Koray bana. Hakkatten bu kız niye Hande'ye yardım etme ayağıyla kaldı ki orda? Burnuma kötü kokular geliyor ey ahali.
"Koray burnuma kötü kokular geliyor ha. Cidden niye kaldı bu şimdi orda?"
"Bilmem ki. Abi ben bu kadınları anlamıyom ya valla, bi öyleler bi böyleler. Valla aklım karışıyo benim bana bi anlat şu işi niye kaldı yenge orda bizi postaladılar hemen?"
"Valla bunu diyeceğime inanamıyorum Koray ama, ilk defa sana katılıyorum. Feriha karım ama, ben bile onu çoğu zaman anlayamıyorum. Ama bu senin tescilli mal olduğun gerçeğini halen değiştirmiyor abi."
Dedim gülerek.
"Ehe ehe!"
Dedi ağzıma ökenerek ve devam etti.
"Bugün'ün en komiği sensin heralde?"
Diye de devam etti.
"He benim valla."
Dedim bende. Arabayı çalıştırayım derken Efe mızmızlanmaya başladı, kontağı bastım ve araba çalıştı.
"Yaaaa babaaaaaa Ensay bana vuyuyooo!"
Diye ağladı arka koltuktan.
"Lan, Ensar! Doğru dur, kardeşine dokunma bak eve gidince ceza veririm!"
Diyerek kızdım bende.
"Oooofff hep beni suçluyosun ama sen! Hiç Efe'yi görmüyorsun!"
Ensar da böyle işte. Kavga'yı başlatır, sonra da 'onu niye görmüyorsun' diye mızmızlanır.
"Susun bakim! Bak kızıyorum ama haaaa hmmmmm!!!!"
Dedi Koray da ama, onlara kesmez.
"Boşuna uğraşma kanka, beni dinlemeyenler seni hiç dinlemezler."
"Evet geyekşij amja Ensay babamı bile dinlemiyo şeni mi dinlicek?"
Dediğinde Ensar Efe'nin koluna bir yumruk indirdi. E haliyle Efe de ağlamaya başladı.
"Ensar!! Oğlum ne oluyor?! Ben sana 1000 kez demedimmi birbirimize vurmak yok diye?!"
"Ama babaaaaa-"
"Sus, cevap verme! Damla'yla Koray amca'yı eve bırakalım ben sana evde vereceğim ceza'yı biliyorum."
Diyerek bayağı kızdım. Kardeşine vurmak ne demekti ya?!
*****
•Feriha'dan•
"Ee, Feroş. Anlatsana? Ne dedi Ceren hanım?"
Dedi Hande bana hasta yatağında.
"Az sonra geri gideceğim. Hande, heyecanlıyım ben ya.."
Dedim bende ona cevap vererek.
"İstiyorsun değil mi? İçten içe sende istiyorsun 3. bi çocuk."
Hande en tatlı gülümsemesini bana bahşetti.
"Bilmiyorum ki Handuşum. İlk doğumumda neler yaşadığımı da biliyorum. Bu korku da var hala içimde. Ne yapacağım nasıl yapacağım, Emir'e ne diyeceğim onu da bilmiyorum.."
Hande güldü ve ilk hamile olduğumuz zaman geldi aklına galiba
"Ben bunu bir yerden hatırlıyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O ses SENSİN! Mr. & Mrs. Sarrafoğlu
Novela Juvenil'Evli, mutlu ve çocuklu mu? Bize göre değil bu işler. Değil abi! Bana bir baksanıza, ben şarkıcı adam'ım, ne işim olur evlenmekle!' -Derdim, ama diyemiyorum. Niye mi diyemiyorum? Çünkü şu an evliyim.. Ben kim miyim? Ben Emir, Emir Sarrafoğlu. Bir...
