9- Karanlıkta Hepimiz Çok Güzeliz Aslında

3.9K 372 220
                                    

YASAL UYARI: 

Bu bölümü evde veya parkta denemeyiniz. 

 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



"Haksızlık! Bir kere senin bacakların benden daha uzun!"

"Benim ayaklarım Ay'a kadar uzanıyor bir kere."

"E benim de uzanıyor!"

"Benim daha fazla uzanıyor çünkü içinizde en uzun benim!"

"Ben daha önden gidiyorum bir kere!" Sehun'un adeta çığlık atmasıyla yüzümü buruşturup hızımı arttırmıştım.

Sonuçta aralarında en uzun olan bendim en yükseğe sallanan kişi de ben olmalıydım istinasız. Sehun beni yavaşlatmak için bacağıma vurmaya kalktığında ne yaptığımız hakkında bir fikrim olmasa da bu durumdan oldukça zevk alıyordum.

İçince diğer gençler ne yapardı bilmiyordum ama biz içtiğimizde genelde dünyanın en salak işlerinden daha salakça olan şeyleri yapardık. Şu an yaptığımız şey gibi.

"Midem bulanıyor!" Baekhyun bağırdığında kahkaha atmıştım.

"Neden acaba?" Bir süredir yan yana olan salıncaklarda sallanıp birbirimize meydan okuyorduk ve bu işi mide bulandırıcı kılan şey ise içimizin, içki fıçısından ayrı kalır bir yanı olmamasıydı.

Bu kadar içkiliyken sallanmamamız gerektiğini biliyorduk, birazdan parktaki çöp kovasına kusacağımız için sabah kalkınca bundan pişmanlık duyacağımızı da biliyorduk. En önemlisi bu çocuklara özel yapılmış lanet salıncaklarda kimsenin birbirini geçebileceği yoktu ancak bunu düşünemeyecek kadar bir beynimiz olduğunu önemsemiyorduk.

"Seni geçtim Chan!" Sehun'un seslenmesiyle kendime gelerek kollarımla zincirleri gerip salıncağa ivme vermiştim.

"Sen öyle san."

"Hey ben geride kaldım!" Az önce midesi bulandığı için yavaşlayan Baekhyun bize yetişmeye çalışırken neredeyse ağlamak üzere olan bir çocuk gibiydi.

"Seni yükseltmek için yardım etmeme ne dersin?" Duyduğumuz sesle birlikte arkamıza döndüğümüzde Baekhyun'a arkadan yaklaşıp salıncağını itmeye başlayan, geçen gece ki barmen çocuğu görmüştük.

"Bırak beni!" Baekhyun'un dudaklarından çığlık kopmasına rağmen barmen çocuk söylediği şeyi gerçekleştirmiş ve Baekhyun'u birinci yapmıştı. 

Çünkü o sırada birinci olan ben, karşımdaki banka oturup gözlerini bana diken Luhan'la birlikte yavaşlamaya mahkumdum.

"Aa, Yongsun da burada!" Ve Sehun yavaşlayıp salıncaktan atladığında sendelese de Luhan'ın yanında oturan kızın yanına gitmişti. "Sanırım ilk defa bar dışında karşılaşıyoruz?" 

Sehun, Sehun'du. Ne kadar içkili olursa olsun söz konusu bir kıza yakınlaşmak oldu mu hiçbir engel tanımıyordu.

Sehun'un gitmesiyle cesaret alıp yavaşlayan salıncaktan indiğimde Luhan'ın yanına oturup oturmama konusunda yaşadığım tereddüdü ayakta dikilmeye karar vererek çözmüştüm.

The DaltonsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin