Το Καλό Αργεί Να Έρθει [Wattys2016]

Κεφάλαιο 4

Μεριά Σίας.

Άργησα να ξυπνήσω. Χτες βράδυ σκεφτόμουν εκείνον τον νεαρό στο μπαρ. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι πιθανώς να είναι ένας κοινός νεαρός που ψάχνεται κι αλλάζει τις κοπέλες σαν τα μπλουζάκια.

Άρα μάλλον έχει δίκιο η Νάταλι. Ίσως δεν είναι αυτός για εμένα.

Το τηλέφωνό μου χτύπησε. Ηταν η Αριάδνη. Μια καθηγήτρια μπαλέτου. Την είχα γνωρίσει στο στούντιο.

Ήταν μια νέα κοπέλα. Γύρω στα 23. Είχαμε γίνει Καλές φίλες. Βγαιναμε συχνά για καφέ.

Αριάδνη: Καλημέρα Σία μου. Μήπως μπορείς να με βοηθήσεις να πάρω ένα δώρο; Ξέρω ότι εσύ είσαι ειδική σε κάτι τέτοια.

Σια: Φυσικά και μπορώ. Τι ώρα θες; Να περάσω να σε πάρω σε κανένα μισάωρο?

Αριάδνη: Έλα από το σπίτι. Ευχαριστώ. Θα τα πούμε τότε.

Κλείσαμε το τηλέφωνο. Σηκώθηκα από το κρεβάτι. Πήγα στο μπάνιο μου. Όταν βγήκα πήγα στο δωμάτιο- ντουλάπα. Κοιτούσα τα ρούχα. Τελικά Φόρεσα ένα απλό παντελόνι τζιν με ένα πουλόβερ ψιλό. Είναι φθινόπωρο αλλά δεν έχει ακόμα πολύ κρύο. Έβαλα και τα παπούτσια Stan Smith. Τα μαλλιά μου τα άφησα κάτω.

Στο σακίδιο του χορού έβαλα τις πουεντ και την στολή της εξάσκησης.

Βγήκα από το δωμάτιό μου. Κατέβηκα την μεγάλη εσωτερική σκάλα κι έφτασα στον ημιώροφο. Είδα την πόρτα του γραφείου ανοιχτή. Αυτό σημαίνει ότι ο μπαμπάς είναι σπίτι. Χτύπησα την πόρτα.

Μπαμπάς: Περάστε.

Μπήκα μέσα.

Μπαμπάς : Επ, μικρή εσύ είσαι; Καλημέρα. Κάθισε.

Σια: Καλημέρα μπαμπουκο. Δεν κάθομαι γιατί βιάζομαι. Θέλω μια χάρη.

Μπαμπάς: Τι είναι?

Ρώτησε με σοβαρό βλέμμα.

Σία: Να πάρω το αυτοκίνητο; Όχι το μεγάλο. Το παλιό.

Ο μπαμπάς το σκέφτηκε λίγο. Η αλήθεια είναι πως έχω δίπλωμα οδήγησης. Απλά μερικές φορές φοβάται να με αφήνει.

Μπαμπάς: Εντάξει. Αλλά όπως έχουμε πει πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτική.

Είπε κι έβγαλε τα κλειδιά από το συρτάρι. Μου τα έδωσε. Το φίλησα στο μάγουλο κι έφυγα.

Πέρασα από το σπίτι της Αριάδνης και την πήρα. Πήγαμε προς το κέντρο. Αφήσαμε το αυτοκίνητο σε ένα ελεύθερο πάρκινγκ.