Το Καλό Αργεί Να Έρθει [Wattys2016]

Κεφάλαιο 35

Μεριά Αριάδνης.

Τώρα με τους αγώνες, το μαγαζί δεν ανοίγει πολύ. Βασικά ανοίγει αλλά πηγαίνει ή ο Μίλτος ή ο Πέτρος. Όχι και οι δύο μαζί. Το καλό είναι πως ο Μίλτος μας έχει αδιάσει την γωνιά. Πριν κανα μήνα περίπου, ήρθε η Ρια. Η Ρια είναι η αγαπημένη του από την Ρωσία. Δεν άντεξε μακριά του και ήρθε. Να μέναμε όλοι μαζί, δεν θα ήταν εύκολο για κανέναν. Αποφάσισαν λοιπόν να βρουν ένα δικό τους σπίτι. Αφού αποφάσισαν να φτιάξουν την ζωη τους.

Μαγειρεύω λοιπόν εγώ σαν καλή νοικοκυρά. Ακούω κλειδιά στην πόρτα. Ο Πέτρος μπαίνει μέσα.

Πολύ νωρίς ήρθε σήμερα. Φαίνεται ανήσυχος. Το καταλαβαίνω από τον ήχο των βημάτων του.

Πέτρος : Άσε το μαγείρεμα τώρα... Τα παιδιά γύρισαν. Η Σία είναι στο νοσοκομείο.

Η κουτάλα πέφτει από τα χέρια μου.

Αριάδνη : Είναι καλά;

Ρωτάω ανήσυχη.

Πέτρος : Καλά είναι.

Κλείνω το φούρνο. Βάζω τη ζακέτα μου και φύγαμε από το σπίτι. Φτάσαμε σε μια κλινική έξω από την πόλη.

Όταν είδα τον ξάδερφό μου έτρεξα να τον αγκαλιάσω. Κι έπειτα στην Σία. Μου έλειψαν τόσο πολύ.

Μεριά Πέτρου.

Βρίσκομαι με τον Θάνο στο προαύλιο χώρο του νοσοκομείου και πίνουμε καφέ.

Θάνος : Ο Θέμης φταίει για όλα αυτά. Κι αυτό το κακό αυτός της το έκανε. Αυτός την έφτασε εδώ.

Πέτρος : Θάνο υπάρχει κάτι ακόμα που δεν σου έχουμε πει.

Με κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια καθώς εγώ σκύβω το κεφάλι.

Θάνος : Τι είναι ρε;

Ρωτάει παραξενεμένος.

Πέτρος : Όπως ξέρεις, έχουμε φτάσει στους τελικούς αγώνες....

Κάνω μία παύση.

Θάνος : Ναι και....

Αρχίζει να χάνει την υπομονή του.

Πέτρος : Αντίπαλος είναι ο Θέμης.

Λέω αφού πρώτα πήρα μια βαθιά ανάσα.

Ξεροκαταπιε.

Θάνος : Πάμε μέσα καλύτερα.

Είπε προσπερνώντας αυτό που είπα. Πήγαμε στο δωμάτιο.

Αριάδνη : Πότε παίρνετε εξιτήριο;

Σία : Αύριο.

Αριάδνη : Να έρθετε για δείπνο αύριο. Να φέρετε και την Fatma.

Λέει στον Θάνο.

Έτσι έγιναν τα πράγματα. Το επόμενο βράδυ, ήρθαν στο σπίτι μας η Σία, ο Θάνος και η Fatma, μια εξαιρετική κοπέλα, αν και στην αρχή φαινόταν λιγάκι ξινή.

Βοήθησα την Αριάδνη με το μαγείρεμα. Τώρα τελευταία κουράζεται πολύ εύκολα. Αλλά κι εκτός αυτού, είμαι ένας σωστός συγκάτοικος.

Ναι, ακόμη σε ξεχωριστά δωμάτια κοιμόμαστε.

Ο Θάνος άρχισε ξανά τα πειράγματα περί αποκατάστασης. Η Αριάδνη γελάει μαζί του. Συμφωνεί με την Σία που είναι αντίθετη με κάθε τύπου δέσμευση.

Αργά το βράδυ, τα παιδιά έφυγαν. Μείναμε οι δυο μας. Βάλαμε τα πιάτα στο πλυντήριο και φορέσαμε πιτζάμες. Καθίσαμε στο καναπέ. Της έκανα μασάζ στα πόδια. Την χαλαρώνει.

Πέτρος : Κουράστηκες ε;

Αριάδνη : Λίγο μόνο. Δεν ξέρω τι έχω. Μάλλον δεν μου κάνουν καλό οι δύο δουλειές.

Πέτρος : Σταμάτα τότε. Έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε ανάγκη. Χρήματα έχουμε. Δουλεύω κι εγώ.

Γελάει.

Αριάδνη : Ηρέμησε λιγάκι. Ότι μένουμε στο ίδιο σπίτι, δεν σημαίνει κι ότι εξαρτάται ο ένας από τον άλλο. Δεν είμαστε παντρεμένοι.

Την Κοιτάζω και την Πλησιάζω αρκετά.

Πέτρος : Αφού δεν θες.

Παραπονιέμαι.

Αριάδνη : Ούτε εσύ.

Πέτρος : Ούτε εγώ???

Ρωτάω παριστανοντας τον θιγμένο. Αρχίζω να την γαργαλάω επαναλαμβανωντας την ερώτηση. Εκείνη γελάει δυνατά. Γαργαλιεται πολύ. Την παίρνω αγκαλιά και την πηγαίνω στο κρεβάτι που συνεχίζονται τα παιχνίδια μας.