Το Καλό Αργεί Να Έρθει [Wattys2016]

Κεφάλαιο 23

Μεριά Θάνου.

Το τελευταίο βράδυ στο χωριό, πήγαμε ξανά μια βόλτα με την Σία. Αυτή τη φορά σε μια άλλη πλευρά του χωριού. Κάθισα σε μια πέτρα και την κράτησα στην αγκαλιά μου. Κοιτούσαμε τα φωτάκια από τις πόλεις που φαίνονταν στο βάθος.

Σία : Ευχαριστώ που με κάνεις να ξεχνιέμαι.

Θάνος : Για αυτό είναι οι φίλοι.

Σία : Σωστά. Οι φίλοι.....

Είπε με σκεπτικό βλέμμα. Τι να σκέφτεται άραγε.

Μακάρι να μπορούσα να της πω γιατί τα κάνω όλα αυτά.

Μακάρι να μπορούσαμε να είμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι.

Μα δεν μπορώ.

Αν της μιλήσω μπορεί να την χάσω για πάντα.

Δεν θα το άντεχα αυτό.

Σία : Μόνο εσένα έχω.

Η φωνή της άλλαξε. Σαν να προσπαθούσε να κρατηθεί για να μην κλάψει ξανά.

Σία : Φοβάμαι ότι σε κουράζω.

Θάνος : Αυτό δεν θα το ξαναπείς. Θέλω....

Σταμάτησα την πρότασή μου.

Σία : Θέλεις...

Με κοίταξε με απορία.

Θάνος : Θέλω και κάνω ό,τι κάνω για εσένα.

Εξήγησα και της χάιδεψα τα μαλλιά.

Σία : Δεν θέλω να γυρίσω.

Θάνος : Πρέπει. Όλα καλά θα πάνε. Μην ανησυχείς.

Μεριά Σίας.

Νωρίς το πρωί φύγαμε από το χωριό. Λίγο έξω από την περιοχή που έμενα, ο Θάνος με άφησε να πάω σπίτι μου.

Θάνος : Να προσέχεις.

Σία : Κι εσύ.

Περπάτησα ως το σπίτι. Άνοιξα με τα κλειδιά μου. Αντίκρισα το πατέρα μου να κοιμάται στην πολυθρόνα αγκαλιά με το τηλέφωνο. Προχώρησα και πήγα στο δωμάτιό μου. Τα περισσότερα συρτάρια μου φαινόταν σαν να τα έχει ψάξει κάποιος. Τα τακτοποίησα λιγάκι. Έκανα ένα μπάνιο κι άλλαξα ρούχα. Κάθισα στο κρεβάτι μου. Η πόρτα άνοιξε. Μπήκε η μητέρα μου. Με αγκάλιασε.

Μητέρα : Που ήσουν κοριτσάκι μου; Ψάξαμε παντού.

Σία : Ήθελα να ξεφύγω λιγάκι. Μαμά, δεν μπορώ να ζήσω με τον Θέμη.

Παραπονέθηκα.

Μητέρα : Αγαπάς κάποιον άλλο;

Σία : Δεν μας νοιάζει αυτό. Το θέμα είναι ότι δεν αγαπώ τον Θέμη. Πως να ζήσω μαζί του μια ζωή που θα είναι γεμάτη δυστυχία; Αυτό θέλεις για εμένα;

Μητέρα : Προφανώς κι όχι. Όμως το ξέρεις καλή μου πως αυτό δεν κρίνεται από εμένα. Ο πατέρας σου αν βάλει κάτι στο μυαλό του δεν το βγάζει εύκολα.

Σία : Και γιατί να πληρώσω εγώ τα σπασμένα; Δεν μπορώ ούτε να τον βλέπω. Τον σιχαίνομαι.

Άρχισα να εξηγώ το σκηνικό που είχε προηγηθεί εκείνη την νύχτα που εξαφανίστηκα. Έμεινε καταπληκτική.

Μητέρα: Θα είχε πιει πολύ.

Σία : Μαμά δεν φταίει αυτό. Είναι βίαιος. Συνεχώς συμβαίνουν τέτοια σκηνικά.

Μητέρα: Αν συνεχιστεί να μου το πεις. Κάτι θα σκεφτούμε.

Η πόρτα άνοιξε απότομα και μπήκε ο πατέρας.

Πατέρας :Κοριτσάκι μου... Ήρθες; Δεν φαντάζεσαι πόσο ανησύχησα.

Με έσφιξε στην αγκαλιά του.

Σία : Μπαμπά θα με σκάσεις.

Είπα και γέλασε. Είχα πάρα πολύ καιρό να τον δω να γελάει.

Πατέρας: Τώρα που γύρισες, θέλεις να πάμε κάπου οι τρεις μας. Πάμε για φαγητό; Ούτε δουλειές ούτε τίποτα τέτοιο. Οικογενειακά.

Τι απότομη αλλαγή είναι αυτή;

Ετοιμαστηκαμε και βγήκαμε για φαγητό.

Γελάσαμε πολύ.

Θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια.

Μια φορά την εβδομάδα μας έπαιρνε ο μπαμπάς και μας έβγαζε έξω. Με έκαναν να γελάω.

Μακάρι να γυρνούσαν αυτά τα χρόνια πίσω.