Το Καλό Αργεί Να Έρθει [Wattys2016]

Κεφάλαιο 21.

Μεριά Σίας.

Ετοιμάζομαι να πάω χορό. Φοράω το κολάν μου και μία στενή μπλούζα. Έβαλα τα ρούχα στον σάκο μου. Φόρεσα και την μακριά μαύρη πλεχτη ζακέτα μου.

Είδα πως στον σάκο είχα ξεχάσει ρούχα από άλλη φορά. Τα άφησα όλα μέσα. Έβαλα και το βιβλίο μου μέσα.

Έφυγα από το σπίτι. Πήγα στο Στούντιο.

Πηγαίνω προς την αίθουσα. Αρχίζω με ζέσταμα. Σε λίγη ώρα ήρθε η διευθύντρια.

"Ασπασία μου έχω κάτι για εσένα." Είπε και φαινόταν εξαιρετικά αναστατωμενη

"Τι συνέβη;" ρώτησα

"Η Ναταλία έφυγε. Μου είπε να σου δώσω αυτό το γράμμα. Λυπάμαι." Είπε κι έφυγε από την αίθουσα.

Έμεινα άφωνη.

Που πήγε;
Τι έγινε;
Έμεινα μόνη;

Άφησα το γράμμα στον σάκο μου κι άρχισα να χορεύω. Είχα αρκετή ταραχή κι αστάθεια. Έκανα αρκετή ώρα πρόβα. Περίπου δύο ώρες. Μάταια όμως προσπαθούσα να ηρεμήσω.

Κοίταξα το ρολόι. Η ώρα ήταν 8. Ο Θέμης μπήκε στην αίθουσα.

Θέμης : Τελείωσες;

Σία : Ναι

Θέμης : θα βγουμε με τα παιδιά. Ελπίζω να μην το ξέχασες.

Τους φίλους του εννοεί. Κάτι φλώρους, τελειωμένους.

Σία : Δεν θέλω να έρθω.

Θέμης : Γιατί;

Ρώτησε και ήρθε κοντά μου.

Σία : Δεν θέλω.

Θέμης : Δεν με νοιάζει.

Σία : Είμαι κουρασμένη.

Θέμης : Για να σου πω κοπελιά, τόσο καιρό με αποφεύγεις. Σήμερα θα έρθεις.

Έδειξε πάρα πολύ θυμωμένος.

Σία : Μα...

Πριν προλάβω να μιλήσω, το χέρι του συγκρούστηκε με το μάγουλό μου. Έκανα μερικά βήματα πίσω κρατώντας το μάγουλό μου.

Θέμης : Περιμένω έξω και μην τολμήσεις να ξαναφέρεις αντίρρηση σε εμένα.

Είπε κι έφυγε.

Έβαλα μαύρο παντελόνι και μαύρη μπλούζα. Φόρεσα την μαύρη ζακέτα μου ξανά. Άφησα κάτω τα μαλλιά μου και τα χτένισα λίγο.

Πήγαμε στο μαγαζί που μας περίμεναν οι φίλοι του.

Πραγματικά δεν έχω την όρεξή τους. Οι κουβέντες τους, τα αστεία τους, τα γέλια τους, όλα τους είναι απαίσια. Δεν μου αρέσουν αυτοί οι άνθρωποι. Δεν τους μπορώ. Κάθομαι χωρίς να κάνω κάτι. Μόνο Κοιτάζω τα ποτήρια κρασιού που αδειάζουν όλοι τους. Όταν σηκωθούμε σίγουρα θα παραπατανε.