Το Καλό Αργεί Να Έρθει [Wattys2016]

Κεφάλαιο 37.

Πέμπτη 17 Απριλίου. Παραμονή των αγώνων. Των τελικών αγώνων για την ακρίβεια. Τον Θέμη τον συνέλαβε η αστυνομία, μετά από μήνυση του κυρίου Γιώργου, για απόπειρα βιασμού, ξυλοδαρμό και απαγωγή. Φυσικά θα απορείτε με ποιον "παλέψουν" στον αγώνα οι ήρωές μας. Το πιο λογικό είναι, η ομάδα του Θέμη. Η αλήθεια όμως είναι πως τα άτομα της ομάδας του ήταν χειρότερα από τον Θέμη. Ιδιαίτερα μετά την σύλληψη του Θέμη, είχαν θολώσει. Τα μάτια τους γυάλιζαν. Διψουσαν για εκδίκηση. Θα τα κατάφερναν;
Από την άλλη πλευρά, όλοι οι ήρωες ανησυχούσαν. Δεν ήταν κι εύκολο πράγμα. Οι αγώνες ήταν επικίνδυνοι από μόνοι τους. Τώρα που είχαν κι έναν εχθρό, τα πράγματα, χειροτερευαν. Εύκολα θα μπορούσαν να το βάλουν κάτω. Τόσα όμως πέρασαν, δεν τους είναι τίποτα ένα ακόμη ρίσκο.

Μεριά Πέτρου.

Έχω πολύ άγχος για αύριο. Δεν γίνεται όμως να μην πάω. Θα είναι σαν να δειλιαζω. Δεν δειλιαζω. Μπορώ να το κάνω. Τόσα χρόνια συμμετέχω σε αγώνες. Σε αυτόν θα σταματήσω;
Μήπως πρέπει να σταματήσω;
Υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος όμως τώρα. Έχω κι εγώ πεσμένη ψυχολογία. Τα κρατάω όλα μέσα μου. Θέλω τόσο να μιλήσω σε κάποιον. Θέλω να ανοιχτώ στην Αριάδνη μου. Μόνο εκείνη μπορεί να με καταλάβει και να με νιώσει.

Από όταν γύρισα στο σπίτι, ακούω νερό να τρέχει. Λογικά θα κάνει μπάνιο. Έχει περάσει λίγη ώρα από τότε. Χτυπώ την πόρτα του μπάνιου.

Πέτρος : Αριάδνη μου αργείς;

Ρωτάω γλυκά.

Αριάδνη : Θέλεις κάτι;

Ακούω την φωνή της διαφορετική από άλλες φορές.

Εκνευρισμένη.

Πέτρος : Αριάδνη μου είσαι καλά;

Δεν παίρνω απάντηση.

Το νερό έχει κλείσει από την αρχή της συζήτησης μας.

Πέτρος : Αριάδνη μου.

Αριάδνη : Άφησέ με λίγο μόνη.

Πέτρος : Ψυχή μου είσαι καλά;

Αριάδνη : Μάλλον όχι.

Η ένταση στην φωνή της αυξάνεται.

Πέτρος : Έχω κάνει εγώ κάτι.