Το Καλό Αργεί Να Έρθει [Wattys2016]

Κεφάλαιο 33.

Μεριά Σίας.

Έχουν περάσει ήδη τέσσερις μήνες στην Κωνσταντινούπολη. Βοηθάω στις δουλειές κι εγώ. Ποιες δουλειές; Την Fatma. Η αλήθεια είναι πως βοηθάω την Fatma σε οτιδήποτε χρειαστεί. Έχουμε γίνει πολύ καλές φίλες. Όταν η Fatma είναι στην σχολή της, εγώ κάνω παρέα στην Φλώρα. Κάνουμε και βόλτες. Είναι ωραία εδώ και νιώθω ασφάλεια. Ο Θάνος πηγαίνει στην εταιρεία του Öztürk. Δεν είμαι σίγουρη για το τι ακριβώς κάνουν εκεί. Σήμερα έχουμε κανονίσει με την Fatma να πάμε στο κέντρο. Ετοιμάζομαι. Κάθομαι στο κρεβάτι να κουμπώσω τα παπούτσια μου. Ο Θάνος μπαίνει στο δωμάτιο και πέφτει στο κρεβάτι.

Σία : Τι έπαθες μάτια μου;

Τον ρωτάω χαρούμενη που είναι κοντά μου.

Θάνος : Έχω κουραστεί συνέχεια Τούρκικα και Τούρκικα στην εταιρεία.

Σία : Έλα μωρέ...

Λέω και τον Αγκαλιάζω.

Θάνος : Τουλάχιστον είμαστε μαζί.

Λέει και με αγκαλιάζει κι αυτός.

Η Fatma χτυπά την πόρτα.

Fatma : Διακόπτω;

Ρωτάει χαμογελώντας.

Σία : Όχι. Ας πηγαίνουμε

Παρατηρώ πως είναι έτοιμη.

Fatma : Πάμε.

Δίνω ένα πεταχτο φιλί στον Θάνο και Προχωρώ.

Θάνος : Να προσέχετε.

Λέει.

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και φεύγουμε.

Καθώς προχωρουμε στο κέντρο με τα πόδια, νιώθω ένα χέρι να με τραβά. Ύστερα ένα τσίμπημα. Νιώθω πως πέφτω σε βαθύ ύπνο.

"Fatma..." Φωνάζω όσο μπορώ.

Ακούω την φωνή της.

"Οοοοχιιι"

Και ύστερα σκοτάδι.

Μεριά Θάνου.

Βρίσκομαι στην εταιρεία. Κάθομαι σε ένα γραφείο που με έχει βάλει ο θείο Öztürk. Φαίνομαι σαν ένας κοινός υπάλληλος της εταιρείας. Πόσο θα θελα να ήμουν στην Ελλάδα. Οι αγώνες ήδη έχουν αρχίσει και όπου να ναι θα τελειώνουν. Εύχομαι τα παιδιά να πηγαίνουν καλά και να πάρουν την πρωτιά. Αν βέβαια αποκλείστηκαν, δεν πειράζει. Αρκεί να είναι καλά. Τώρα που συγκατοικουν κιόλας. Εγώ είπα στον Πέτρο. Αν αγαπάει την ξαδέρφη μου να την πάρει. Να προχωρήσουν την σχέση τους. Εκείνος λέει περιμένει να ηρεμήσουν τα πράγματα. Δεν ξέρω πως το εννοεί αυτό.

Σε αυτή την κατάσταση υπάρχει κι ένα αστείο. Όλο αυτό με τα γράμματα θυμίζει λίγο παλιά εποχή.

Η ώρα περνάει αργά και βασανιστικά. Θέλω να γυρίσω σπίτι να δω την Σία . Νιώθω να μου λείπει τόσο πολύ. Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει.

Παίρνω τηλέφωνο στο σπίτι. Δεν έχουν γυρίσει ακόμα. Έχουν περάσει τόσες ώρες. Είπα μόλις γυρίσουν να με πάρουν τηλέφωνο. Η ώρα περνά κι αυτές ακόμα. Πηγαίνω ανησυχες βόλτες πάνω κάτω στο γραφείο μου. Κάτι κακό έχει συμβεί. Το νιώθω.

Ο Öztürk μπήκε στο γραφείο. Φαίνεται κατακόκκινος. Είναι εκνευρισμένος και τρομαγμένος παράλληλα.

Öztürk : Πήραν το κορίτσι. Μην φοβάσαι όμως. Δεν θα το αφήσω έτσι. Ότι ανήκει στο Öztürk Bambalī δεν το παίρνουν. Αυτό το κορίτσι πλέον ήταν μέρος μας. Πάμε γρήγορα σπίτι.

Νομίζω πως τα είπε μαζεμένα και το μυαλό μου δεν μπορεί να τα εισπράξει όλα. Θα το κάψω.

Τι είπε;

Πήραν την Σία;

Την Σία μου;

Ποιος; Που; Πότε;

Η Fatma είναι καλά;

Όλα τρέχουν στο μυαλό μου και πηγαίνω πίσω από τον Öztürk που τρέχει έξαλλος. Μπήκαμε στο αμάξι κι ο σοφέρ μας πήγε γρήγορα στο σπίτι.

Μπαίνουμε μέσα. Βλέπουμε την Φλώρα να κρατά την Fatma που κλαίει με λυγμούς.

Öztürk: Είχαμε πει να την προσέχεις. Να μην την αφήσεις στιγμή από κοντά σου. Γιατί; Γιατί την άφησες;

Φωνάζει θυμωμένος.

Fatma : Έγιναν όλα τόσο γρήγορα. Δεν κατάλαβα πως.

Λέει με λυγμούς και το κλάμα της την πνίγει περισσότερο από πριν.

Öztürk : Είσαι αφελής.

Θάνος : Δεν φταίει η Fatma. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι η Σία έτσι κι αλλιώς βρισκόταν σε κίνδυνο.

Φλώρα : Τώρα τι μπορούμε να κάνουμε;

Öztürk : Θα την εντοπίσουμε. Ελπίζω πριν να είναι αργά.

Θάνος : Τι εννοείς;

Öztürk : Έχω ήδη ενημερώσει τις αρχές. Ελπίζω όμως να την εντοπίσουμε πριν βγει από την χώρα.

Το τηλέφωνό του χτυπά. Όλοι κοκαλωνουμε. Ο Öztürk απαντά στα τούρκικα φυσικά. Πηγαίνει προς το γραφείο του. Δείχνει ανήσυχος.

Τι μπορεί να συμβαίνει τελικά;