Το Καλό Αργεί Να Έρθει [Wattys2016]

Κεφάλαιο 11.

Μεριά Αριάδνης.

Είχα πάει για μερικά ψώνια πριν το μάθημα. Οπότε πέρασα και λίγο από τον ξάδερφο μου. Μπήκα στο συνεργείο.

Πέτρος: Μπορώ να βοηθήσω;

Άκουσα και είδα ένα αγόρι γύρω στα 25. Ψηλό και κοκκινομαλλης. Φαινόταν γυμνασμένος.

Αριάδνη : Ο Θάνος δεν είναι εδώ;

Πέτρος: Όχι ακόμη. Αριάδνη;

Αριάδνη : Ναι. Πέτρο...

Πέτρος : Χαίρομαι που σε βλέπω. Θεέ μου πόσος καιρός πέρασε;

Μου χαμογέλασε.

Αριάδνη : Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά.

Πέτρος : Χαθήκαμε και δεν έπρεπε.

Αριάδνη: Το ξέρω. Έφυγε ο Θάνος κι από όταν γύρισε δεν έχουμε κι αρκετό χρόνο.

Πέτρος: Μπορούμε να βρούμε κάπως;

Αριάδνη : Θα βρούμε.

Είπα σαν να δίνω υπόσχεση. Χαμογέλασε πλατιά

Πέτρος : Μακάρι.

Αριάδνη : Πέρασε η ώρα. Έχω μάθημα. Πρέπει να φύγω.

Ο Πέτρος με κοίταξε με απορία.

Πέτρος : Γιατί δεν έχεις τελειώσει το σχολείο;

Έβαλα τα γέλια

Αριάδνη : Το έχω τελειώσει Αλλά είμαι δασκάλα μπαλέτου και κάνω και μερικά μαθήματα πιάνου.

Με κοίταξε με ανακούφιση.

Πέτρος : Α λέω κι εγώ. Πήγαινε στο μάθημά σου. Και μην μας ξεχάσεις ξανά.

Μου έκλεισε το μάτι.

Χαμογέλασα.

Έφυγα.

Αυτός ο άνθρωπος πάντα μου άρεσε.
Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν καλοί φίλοι όταν ήμασταν μικρότερα.

Απλά με τα χρόνια χαθήκαμε. Ήταν δύσκολο όμως να μην θυμόμαστε ο ένας τον άλλον.

Πάντως εκείνο το χαμόγελο είχε μείνει ίδιο από όταν ήμασταν παιδιά. Από το χαμόγελο με τα στραβά παιδικά δόντια. Έπειτα με τα σιδεράκια. Και τώρα αυτά τα λευκά και ολοισια δόντια.

Μεριά Πέτρου.

Όταν μπήκε η Αριάδνη στο συνεργείο την κατάλαβα αμέσως. Την ρώτησα απλά για να βεβαιωθώ. Όλα πάνω της την θύμιζαν. Είχα να την δω περίπου 10 χρόνια. Εγώ ήμουν στα 13 κι εκείνη στα 12. Δεν άλλαξε πολύ.

Ότι αλλαγή και να κάνει πάντα θα μου την φανερώνει το σχήμα και το χρώμα τον ματιών της. Το χρώμα αυτό που αλλάζει όταν ταράζεται ή λυπάται.

Μπορώ να παραδεχτώ πως ήταν η πρώτη μου αγάπη.

Θυμάμαι όταν ήμασταν παιδιά κάναμε παρέα. Μου άρεσε να την προσέχω. Ήταν και μικρότερη.

Αν και με τα χρόνια χαθήκαμε, πήγα Γυμνάσιο, Λύκειο και Σπούδασα, γνώρισα πολλές κοπέλες μα σαν εκείνη δεν ήταν καμία. Ίσως επειδή μόνο εκείνη είχε την παιδική αθωότητα. Ίσως όμως να μην ήταν μόνο αυτό.

Στη φώτο η τελευταία τους συνάντηση πριν 10 χρόνια.