Game Of Love: the runaway heiress

game 4✅

-Asper-

"Good morning ma'am A."manong guard greeted me pagpasok ko sa café. He's manong Henry our 24/7 security guard dito sa café. Nasabi ko na ba na isa ako sa may-ari? And ohh! A short for my name Asper. Figured.

"Good morning din manong."sabi ko dito at tuluyan ng pumasok sa loob. May mangilan-ngilan naring kumakain. This café is quite popular since binuksan ito. And I'm thankful for this success.

"Good morning ma'am A."sabay na bati ng mga empleyado ko. Well, hindi naman sila karamihan...bali 11 lang sila pang-12 ako tapos shifting pa. Ako, si Shannon na pastry chef dito kasama ko. Si Carla na supervisor dito, at si manong guard lang ang umaga hanggang gabi kung magtrabaho at magbantay yung crews on shift na sila.

"Oh..maaga ka ngayon ah."bungad agad sakin ni Shannon. Aside from pastry chef partners din kami sa café pati yung isa pa naming kaibigan na si Clay. As well as sa restaurant ni Shannon, aside from partners ko sya supplier din ako sa mga pastries na sini-serve nila. Ewan ko lang sa gagang si Clay bakit napariwara't nag doctor naiwan tuloy kami ni Shann sa culinary. We're best friend since then. Wala naman samin yun. Ang ganda kayang may doctor kang kaibigan. May taga' check up samin monthly. Himdi ko tuloy mapigilang mapangiti sa mga pinagiisip ko.

"Ang sakit mo namang magsalita bess. Ngayon na ngalang naging responsable, wag naman ipangalandakan."biro ko dito. Oo at ako na ang palaging late. Ang sarap kayang humilata sa kama ng walang nagbabantay sayo.

"Ewan sayo bess di kana tumino. By the way, san kayo naggagala ni Clay kahapon?"tanong nito. Well, ok lang naman mag usap-usap dito basta ginagawa ang trabaho. Hindi kasi ito nakasama dahil may naging problema sa restaurant nito. Ayaw naman nitong magpatulong sakin dahil kaya na daw nito. She's always been like that. Pero alam ko naman when worst comes it's worst. Handa kaming tumulong ni Clay.

"Please..bess wag ngayon. Mangilabot ka."hindi ko tuloy mapigilang maisip ang nangyari kahapon. Kumusta na kaya ang lalaking yun? Hindi ko tuloy maiwasang isipin ang lalaking yun. Pakiramdam ko kasi ang laki ng kasalanan ko.

"Pfttt...wag mong sabihin natalo kana naman?"nature na kasi namin ang magpustahan pag magkasama kami. Kaya lang sa aming tatlo ako yung laging talo. Tsk! Tsk! Tsk! Wala talaga sakin ang swerte, eh. Tanggap ko na yun.

"Shattapp."I playfully said. Tuloy naiisip ko na naman ulit yun.

"Make kwento. Mamaya huh!"excited nitong sabi. Ano pa nga ba?

"Fine."sabi ko para matapos na. And all I know natapos ang araw namin na sobrang busy...ang dami kasing customer. Weekend nga naman. Bigla nalang tumunog ang chimes sa pinto ng café.. ibig sabihin may pumasok na tao alangan namang hayop. Tsk! Quarter to nine na ahh...ba't nagpapasok pa si manong? Nasa likod kasi ako tinatapos yung mga lilinisin.
Naka-uwi na nga ang crew at cashier, eh. Pati yung kasama namin sa kusina. Bait ko nuh? Ganyan talaga ang mabuting amo. Sige, ako na ang mahangin.

"Sorry sir, close na po kami."tama yan Carla tumanggi ka. Ako na talaga ang pinaka conceited na tao.

"Miss, kahit black coffee lang oh. Para lang dito sa kaibigan kong lasinggero."parang banas na banas sa kaibigan nya. Kawawa naman. Mukhang kargo pa nito ang paglalasing ng kaibigan.