Game Of Love: the runaway heiress

game 31✅

-Asper-

"Thank you!"Hindi ko alam kung bakit ganun nalang ang reaksyon ko sa ikwenento nya. I feel sorry, yes. Pero hindi sa kanya kundi sakin.

Nakaya nyang ikwento ang nakaraan nya at ng pamilya nya. Pero ni minsan hindi ko sinabi kung ano ang nag'uugnay saming dalawa. And the guilt is eating me. Hindi ko na kayang itago sa kanya yung anak namin. Nakakapagod! Lahat narealize ko ng ikwento nya lahat ng napagdaanan nito sa pamilya nya. Biruin mo may pagkakapariha din pala kami. Though, mas worst scenario lang ang kanya. And I don't want that to happen between me and Xav. Hindi ko kayang kamuhian ako ng anak ko.

"Are you okay?"nag'alalang tanong nito. This is the first decent conversation with him without talking about business.

"Y-yeah! You asked me that hundred times. I'm good, don't worry."wika ko. Simula kasi ng umalis kami sa penthouse nito. Yun na ang lagi nitong tanong.

"I'm relieved."

"Hmm...I'm going. Thank you again."I said. Bumaba na ako ng sasakyan. Kumaway muna ako at patakbong pumasok ng mansyon. Now, I need to face my son and my father. Feeling ko, isa akong teenager na nakitang tumakas sa bahay ng mga estriktong magulang.

"Good morning, ma'am——"

"Aahhh...Jesus. Don't scare me like that, will you?"napasapo tuloy ako saking dibdib ng biglang sumulpot yung katulong ni dad. Yumuko lang naman ito.

"I-I'm sorry po. Hin——"

"No! I'm sorry it's my fault. By the way...where's dad and——"

"Mommy!"napalingon ako sa matinis na boses ng anak ko. Karga-karga ito ng ama ko. Kasunod nito ang personal nurse ni dad. Lumapit naman ako sa mga ito at kinarga si Xav.

"Dad! Diba bawal sayo ang mabibigat? Mabigat na'tong anak ko, eh."sabi ko at hinalik-halikan ang leeg ng anak ko. Tawa lang naman ito ng tawa. Ito talaga ang nagpapawala ng pagod ko araw-araw.

"Yun nga po yung sabi ko kay sir...ma'am, eh."his personal nurse mumbled na ikinatawa ko. Matigas talaga ang ulo ni dad.

"Xav is not heavy Marie."he said referring to his personal nurse. "Anyway anak. Ngayon ka lang yata umuwi?"kunot noong tanong nito. Ito talagang si dad mapaghinala. Tamang hinala naman.

"Stranded dad. Sobrang lakas ng ulan at baha na ang daanan papunta dito."paliwanag ko dito. Tumango lang naman ito. At least hindi na nito inusisa kung saan ako nakitulog kagabi.

"I miss you po, mommy."

"I miss you too, anak. Can you play with yaya Gee muna?"Tumango naman ito at patakbong tinungo ang yaya nito. Malaki na talaga ang anak ko.

"So?"

"Shannon wants to live here, pansamantala."sabi ko habang naglalakad papunta sa garden kung saan naglalaro ang anak ko. Wala naman sakin kung marinig ng personal nurse ang pinag'uusapan namin. Its not a big deal, though.

"Alam ba nya yan? "Tanong nito. Referring to Xav. Kailangan! Gusto ko naman kasing makatulong sa kaibigan ko. Pambawi sa mga taon na hindi kami magkasama.