Game Of Love: the runaway heiress

game 37✅

-Asper-

"....and Carla, get the review files in the accounting department and after that pumunta ka sa HR department. Make sure nakahanap na sila ng bagong secretary ko. Thank you."seryosong wika ko na hindi tumitingin kay Carla. I'm busy, you know. Anyway, she just mumbled okay then got out of my office. Maybe Carla's upset. Baka inakala nitong papalitan na sya. Gusto ko lang naman syang gawing head secretary ng buong Ledesma Estate at Riz Sky Tower. Sure malaking responsibilidad yun sa kanya, but then again I trust her. Pero she's still my personal assistant and friend.

Simula ng mag' usap-usap kami ng mga kaibigan ko tungkol sakin. Here I am again. Back to work na naman. As if I have a choice, diba. Kinabukasan ng anak ko parin ang mas inaalala ko kesa sa personal kung buhay. Nakarinig naman ako ng mahinang katok sa pinto. Hindi naman pwedeng si Carla yun. She did some errands sa baba. Isa pa, never yun kumakatok sa pinto. I said a faint come in.

"Yes?"tumayo ako sa pagkaka-upo at tumingin dito. Hindi ko sya kilala. Paano sya nakapasok dito? Kahit hindi masyadong mahigpit ang seguridad dito kesa tower. Cautious parin kami sa mga estrangherong katulad nya. Inisang hakbang nito ako at mahigpit akong niyakap. That caught me off guard. Who is she?

"Thank God! Nakita narin kita...
.

.

.

.
....anak."that's it. Naitulak ko sya.

"Who are you?"I spat.

"At paano ka nakapasok dito?"Hindi ko alam, Pero nagulat ako sa sinabi nya. Hindi ko naman masasabing, she's a scum. Ang ganda kasi nito at sopistikada. Alam mo talagang nanggaling sya sa mayamang angkan. Even in her age, kita parin kung gaano ito kaganda. Ka'edad lang siguro 'to ni mommy. Speaking of...bakit nya ako tinawag na anak?

"I-I'm your mother."nagulat naman ako sa sinabi nito. I only have one mom at hindi sya yun. Though they have some similarity.

"No! You're not. Mom's in rehab."pasigaw na wika ko ng biglang bumukas ang pinto ng aking opisina at pumasok si tito Manny. What is he doing here? Nakatingin lang ito sa babae.

"I told you Mariana. Don't do reckless things. Binigla mo yung bata."what is he mean? Ano bang sinasabi ni tito Manny?

"Hindi ko na kaya, Manuel. Gusto ko na syang mayakap."wika ng babae sabay tingin sakin. I can see sadness in her eyes and longing. Longing? No it can't be.

"But Mariana. This is not the right time."Tito Manny said.

"When is the right time, Manuel? I miss her so much."ani nito. Naguguluhan na talaga ako sa mga pinagsasabi nila.

"Right time?"naguguluhang wika ng bagong dating. Oh God! Dad.

"Dad/E-Eugene?"sabay naming wika ng babae. Paano nya nakilala ang papa ko?

"Mariana? How——"I cut him off.

"Dad? What are you doing here?"dinaluhan ko ito at inaalalayan. Pinaupo ko ito sa couch. Nasan ba yung nurse ni dad?

"Why? I am not welcome here, anak?"

"No dad. But——"wala akong masabi. Paano ba? Pati ako naguguluhan sa nangyayari. Hindi ko naman to inaasahan.