Game Of Love: the runaway heiress

game 3✅

-Aiden-

Ba't ngayon pa nila naisipang guluhin ang tahimik kong buhay? Alam ko naman na ako ang mali sa paningin nila. Walang ginawa kundi ipahiya ang pangalang inaalagaan nila. Tapos ngayon ginugulo na naman nila ako. I'm already successful without their help without them knowing. Yung alam lang nila ay ibalandra ang katawan ko sa mga naglalakihang billboard, magazine at kung saan-saan pa dito at sa labas ng bansa. Busy na busy ako sa pag-inum ng kape habang nag'ngingit sa galit ng may biglang umupo sa tapat ko.

"Ah...hi."

"What?"sounds rude but I don't care. Hindi ko sya kilala.  Even though she got such angelic face. Did I say it? Never mind. Wala naman akong pakialam kung sino sya. And what is she doing in my table?

"Ah..ehh."ano yan umupo sya dito tapos hindi man lang makapagsalita ng maayos. Tanga ba amg babaeng 'to? Hindi ba nya ako kilala?

"Look miss..if you don't mind sabihin muna kung ano ang pakay mo. Wala kasi akong oras sa mga walang kwentang bagay."tumingin naman ako dito at nabahala dahil umiiyak ito. What the? What did I do this time? Sinabi ko lang naman ang gusto kong sabihin.

"I-i hate you. After what you did to me. Ganito nalang?"pasigaw na sabi nito na nakahakot ng atensyon dito sa kinaruruonan namin. F*ck! Ano naman ang pinagdadrama ng babaeng 'to? Eh, hindi ko nga kilala ito.

"What the——ano ba ang sinasabi mo miss?"nalilito kong tanong. Umiiyak parin ito. Sh*t! I don't like this. Ayoko kong may umiiyak. Lalo na sa harapan ko at lalong lalo na dahil sakin.

"Y-you. How dare you? You impregnated me you idiot."sabi nito sabay tayo at sampal sakin. Napasinghap naman ang mga tao hindi sa pagsampal kung hindi  sa narinig na nakabuntis ako. Sinabi ko bang sikat at kilala akong modelo? Sh*t! Hindi ko naman siguro isa sa mga babae ko, no? Bwes*t buntis na nga, eh. Damn!

•••

-Asper-

"God, nakakahiya."napahilamos nalang ako sa mukha. Pagkatapos ng eksina kanina hinatak ko na agad si Clay paalis doon. Pero in all fairness huh..ang gwapo nya at ang yummy.

"Takte bess. Yung sinabi ko sayo, eh alukin mong makipags*x at gumawa ng kambal. Hindi gumawa ng eksina dun."ang halay talaga ng bunganga ng babaeng 'to. Eh, hindi ko nga magawa. Nauna pa ngang tumalak yung lalaki kesa sakin.

"Paki-alam ko ba, eh sa ang arogante masyado."totoo naman kasi. Nasobrahan yata sa iniinom na kape yung lalaki kaya ang taray tary sakin. Wala pa naman akong sinasabi.

"Bahala ka basta wala ng bawian. Deal is a deal..wala ng atrasan and note this sa kanya kalang dapat makipags*x period."oh sheet of yellow paper. Hindi talaga nya babawiin yun. Wala nga akong nasabi sa lalaki. Nakakatakot kaya tumitig nun.

"Bess...kahit ano wag lang yun wag lang sa lalaking yun. Gagawin ko ang lahat bess kahit pa tumalon ako dito gagawin ko."akma kung bubuksan ang pinto ng sasakyan ng pigilan ako. Well, hindi naman talaga ako tatalon pero pwede narin. Wag lang gawin ang gusto nya.

"Pwede ba bess wag kang malikot. Can't you see I'm driving for goodness sake. Papayag ka nalang mamatay ng hindi man lang nakakatikim ng langit in your 26 f*cking years?"ok I'm speechless. Hindi naman ako papayag na mamatay na virgin pa, no. Pero ang pangit talaga ng lumalabas sa bunganga ng kaibigan kong 'to. Akalain mo at naging doctor. Isa yata sa requirements nya ang maging mahalay ang isip.

"Sorry bess... ihatid mo nalang ako sa bahay. I'm drain."I said feeling exhausted. Nakakapagod ang araw na 'to. 

"Hmp! Kasalanan mo naman yun."sinisi pa talaga sakin. Hindi nalang ako umimik at tumingin sa bintana. Buti pa yung mga poste sa kalsada walang problema. Mababaw ba kaming magpustahan? Well, ganun talaga we're doing the dare thingy since college. Wala eh, nakasanayan na namin. Para kasi samin another adventure yun. Para magkaroon ng kulay ang buhay naming black 'n white.

By the way, mukhang hindi pa ninyo ako kilala. I'm Asper Leigh Anderson Ledesma, 26 years young. I'm working with my own business right now yung café Isabella the name comes in my grandmother's Isabella Riz Monte Ledesma. Yung perang ipinundar ko dito ay yung pamana ng Nana ko. I've been managing it over five years now.

Naka'pundar narin ako ng bahay it's a bungalow type with two bedrooms at isang sasakyan. Natanong nga nila bakit hindi condo yung binili ko were in fact afford ko naman daw. Well, I feel home that's why. At least dito I'm free not a prisoner. Nagtataka siguro kayo,no? Well, sabihin nalang nating taong layas ako. At first mahirap, yun bang your working para matustusan yung araw-araw na pangangailangan mo. Buti na ngalang there's Clay and Shann my two best friend. Kung wala siguro sila di ko matatapos yung pag'aaral ko. I'm a victim of bullying if you don't know.. uso sa kanila yun,eh. Pero nong makilala ko sila...their protecting me in any kind of situation na masasangkutan ko. Perks of being a daughter of  filthy rich business tycoons. Pero never nilang pinangalandakan yun...not like those cake face na kung makapagsalita ng mayaman,walang-wala naman dito sa dalawang best friend ko. But at least sila walang paki-alam ang magulang nila kung ano yung mga ginagawa nila basta their doing well in their fields okay sa parents nila. Not like me...bantay sarado na nga pag pumuntang school tapos pagdating sa bahay priso. Ang saklap diba? But that was before noong hindi pa ako naglayas at makawala sa poder nayun.

"Your thinking too much bess."that snapped me out of my thoughts. Nandito na pala kami sa bahay ko. Hindi ko tuloy namalayan dahil sa kwento ko.

"Ah..yeah. Thanks for the ride bess."sabi ko at bumaba na ng sasakyan nya. I have my own car. Though, hindi ko iyon masyadong ginagamit. Mas gusto ko paring magcommute nalang. Nakatipid pa ako. At kung hindi naman, Shann or Clay will always be my designated driver.

"Don't think too much about it. E'c-cheer kita with pompoms."she said with hand gesture like a cheerleader wannabe. Hindi talaga nakakalimot ang bruha. Wala na naman akomg magagawa doon. I guess, kunh makasalubong ko man ang lalaking yun. Gawin na ang dapat gawin. Sounds easy but it's not. It just that, it's who we are. That's how we build our frienship stronger. Sa mga kabaliwang ginagawa namin. Ano ba yan ang senti ko masyado.

"Whatever. Sige layas na may trabaho kapa bukas."I said waving at her. Late narin kasi.

"Nagsalita ang wala. Bye!"sabi nito at pinaharurot na ang sasakyan.

"Bye."pahabol na sabi ko at pumasok na sa loob ng bahay. What a day it is? Ang interesting masyado. Hindi ko tuloy maiwasang isipin ang lalaking yun. Ano kaya ang naging reaksyon nya? Wag naman sanang ikagalit nya at hanapin ako, diba?

••••

Game of Love
The Runaway Heiress