Game Of Love: the runaway heiress

game 30✅

-Asper-

This is awkward.
Mahihiya talaga ang mga anghel na dumaan sa sobrang tahimik. Wala ni isa samin ang nagsasalita. Tss!

I can't stand another hour with him, sa ganito katahimik na sitwasyon. Ba't ba naman kasi ang layo ng mansyon? Ba't ba naman kasi hindi ka nagdala ng sasakyan? Tapos ngayon nagrereklamo ka? Sabi ng maldita kong pagkatao. Eh, sa tinatamad akong magdrive. Tapos nakakahiya namang tawagan yung driver ni dad sa ganitong oras ng gabi. Pinilig ko nalang yung ulo ko. Ano ba itong pinag'iisip ko?

"Are you, okay?"basag nito sa katahimikang matagal namayani saming dalawa. Nilingon ko naman ito. Nakatingin parin naman ito sa daan at sobrang seryoso. Minsan napapakunot ang nuo nito. Bigla itong tumingin saglit sakin kaya napa'iwas ako ng tingin. Ang lakas parin ng ulan. Sana naman maka'uwi na kami nito.

"Asper?"napansin siguro nito, that I take long to answer. Kaya tinawag ako nito sa pangalan ko. Bakit pag sya yung nagsabi ng pangalan ko, hindi nakakairita? Yung kapatid nya kasi, parang nakakatakot. Parang anytime, papatayin ka. Ganun. Naramdaman ko nalang na may humawak ng kamay kong na nakapatong sa hita ko. Dahan-dahan kong kinuha ang mga kamay ko at iniyakap saking sarili.

"Ahm——I'm okay!"wika ko habang ibinaling ang tingin sa bintana nitong sasakyan.

"Are you sure?"hindi kombensidong tanong nito. So? Concern sya ganern?

"Y-yeah, why?"Tss! Nagawa ko pang magtanong. Eh, wala naman syang paki'alam. Malay mo. Paki'alamira talaga ng isip na'to. Nagsasalita hindi naman kinakausap. Tsk!

"Umiiling at tumatango-tango ka kasi."Ganun? Parang hindi naman. Anong punto nya? Baliw ako, ganun?

"Ahh——I just remember something. Right, ganun nga."I said. Convincing myself. Alangan namang sabihin ko na iniisip ko sya. Ayy...swerte nya.

"Okay!"wala na ulit nagsalita samin. Ang lakas parin ng ulan. Baha narin ang ibang daanan.  Napansin ko rin na iba na ang tinatahak naming daan. And that's bother me.

"Wait...Mr. Olivarez."

"Aiden! Mr. Olivarez sounds old."patay malisya nitong sabi. Hindi ko mapigilang maparolyo ng mata. Hindi ba nito alam na nagpa'panick na ako?

"Gzz——Aiden kung Aiden. But this is not my way home."reklamo ko. Walangyang lalakeng 'to. Anong gagawin nya sakin? Re'raipen tapos ipa'salvage tsaka itapon sa pasig river. No way in my beautiful soul.

"I know!"Hindi na ako mapakali sa inuupuan ko. Maraming mga what if's ang nabubuo sa utak ko. God I don't want to die. Kababati lang namin ng ama ko. Tapos hindi ko pa nadadalaw si Nana sa bagong sanctuary nya. Chosss! Tapos wala pa sa tamang pag'iisip yung ina ko. Paano nalang si Xav? Wala ng mag'aalaga sa kanya. God! Ito na ba yung ganti mo sa mga kasinungalingan ko? Please God, wag kang magsalita nakakatakot. Peace po tayo.

"Your thinking to much Asper. We're heading to my condo. Hindi na kita maihahatid sa inyo. Hanggang tuhod ko na yung baha. Ayaw mo naman na ma'stranded tayo sa gitna ng malakas na ulan. Lalong-lalo na walang tutulong satin."