Summer Is Love { N.H. } > Dutch

Hoofdstuk 12

GEORGIE'S POV.

Ik was aangekomen op het kamp. Niemand was er. Ze waren zeker een opdracht aan het doen. Het was best warm dus ik besloot om andere kleding aan te doen.

Ik liep naar mijn hut, ging naar binnen en keek in mijn koffer. Ik trok shorts aan en een normaal wit shirt. Ik ging op het bed zitten en pakte mijn telefoon. Een nieuw smsje van mijn moeder.

Van: mam

Alles goed, lieverd? Hoop dat je je vermaakt! Nog twee weekjes en dan zie ik je weer. Zomer gaat snel! Mis je xx mam

Ik glimlachte. De zomer ging écht snel voorbij. Ik typte al iets terug.

Aan: mam

Hoi mam! Alles goed hier :) Ik mis jou ook. tot snel! xx

Ik moest toch wat laten horen. Ik wilde opstaan en weglopen totdat mijn oog op iets wits viel, op een tafeltje in de hoek. Het was een brief.

Ik begon hem meteen te lezen.

~×~

Lieve Georgie,

Ik hoop dat je deze brief vind. Misschien is hij gestolen, of gevallen. Of verdwenen. Maar oke, je leest dit waarschijnlijk. Hoop ik.

Ik weet niet hoe ik moet beginnen.. Dus ik zal maar gewoon schrijven van wat ik voel, oke?

Misschien ga je me haten. Geen probleem hoor, ik haat mezelf ook.

Misschien haat je niet. Dat liever trouwens.

Maar goed, ik wil niet afdwalen.

Weet je nog, die eerste dag? Met die voetbal wedstrijd?

Je scoorde in mijn goal. Ik kon m'n ogen niet van je afhouden, Georgie.

Je lange bruine haren, en je ogen..

Vanaf dat moment wist ik dat je iets voor me ging betekenen. En dat werd je ook.

En die keer toen we samen naar de sterren keken? Toen je je hoofd had ' gestoot ' ?

Nou ja, je stootte niet echt je hoofd. Sorry dat ik tegen je loog.

Harry en ik kreeg een soort van ruzie. We begonnen te vechten en jij was dapper genoeg om er tussen in te staan. En nou ja.. Maar daar gaat het niet over.

Dat moment, wij twee, naast elkaar. Daar ging het over. Het ging over ons.

En ik wist ook zeker dat jij ook gevoelens had voor mij, Georgie!

Ja. Ik heb het misschien nooit toegegeven, maar ik heb gevoelens voor je.

Misschien had je het al gemerkt.

Met het kampvuur. Of wacht. Dat stukje ervoor.

Ik zag jou en Liam zitten, blij en lachend.

Ik ben meestal geen jaloers persoon hoor, maar deze keer was ik dat wel. Ik dacht heel even dat jij en Liam.. Maar Liam is wel oké hoor. Maar ik was best wel jaloers. Een beetje. Veel.

Dat liedje, wat we samen zongen bij dat kampvuur? Ik heb het ' Summer Love ' genoemd. Ik heb het voor jou geschreven. Het gaat over jou.

Hoe ik jou heb ontmoet. In de zomer. En dat je altijd mijn zomerliefde zal blijven. En dat blijf je ook Georgie. Voor altijd.

En toen je mee begon te zingen! Je hebt echt een geweldige stem! Je moet er serieus verder mee.

Maar die zelfde avond, die kus. Die kus. Ik vergeet dat echt nooit meer, Georgie. Nooit. Het voelde zo speciaal, zo goed. Wat ik nu voor jou voel, had ik nooit bij andere meisjes. Je bent echt speciaal. Bijzonder. Knap. Mooi. Intelligent. Grappig. Sarcastisch.

Maar dat vind ik ook zo leuk aan je.

Ik weet niet of je het al weet maar ik ben niet zo goed in brieven schijven. Het was dit of sms'en. En ik houd meer van dit. Je mag nu de brief weggooien als je wilt. Ik begrijp het, echt waar.

Maar één ding wil ik nog zeggen.

Ik heb Tawi nóóit expres weg geduwd. Dat moet je weten. Ik werd gek over het feit dat Harry Liams vriend is. Het spijt me ervoor. En ook dat ik zo lullig was om niet mee te gaan. Of je te bellen of te sms'en. Ik was bang dat je boos was. Maar je was ook boos. Zou ik ook zijn.

Om het kort te maken.

Georgie, je bent het beste wat me ooit is overkomen.

Ik ben verliefd op je geworden.

En ik begrijp dat je me nooit meer wilt zien.

Het spijt me Georgie. Voor alles.

Ik hou van je.

Niall

~×~

Ik las de brief wel twee keer door voordat ik alles in me kreeg. Ik wist wel dat Niall me leuk vond maar.. Zo erg?

Ik was boos op hem ja, maar ik kan niet lang boos zijn op iemand waarvan ik houd.

Wacht. Ik hield ook van Niall.

En nu schreef hij me deze brief omdat.. Omdat?

Ik hoorde al kinderen buiten. Ze waren zeker terug van de opdracht. Ik ging meteen Louis en Zayn zoeken.

Ze zaten op een bankje. Toen Louis me zag, stond hij meteen op.

'' Georgie! '' Riel hij en gaf me een knuffel.

'' Hey '' Zei ik en lachte.

'' Hoe is het met Tawi? '' Vroeg hij hoopvol.

'' Ze is oké. Alleen haar voet lag in het gips. Zware hoofdpijn enzo. Maar 't komt goed. Ze is nog helemaal Tawi ''

Louis zuchtte opgelucht. '' Gelukkig maar. Ik was echt bezorgd om haar. Hoe is het met jou? ''

'' Gaat wel. Alleen in de wachtruimte van een ziekenhuis slapen is niet zo heel erg comfortabel ''

'' Arme jij '' Zayn stond op en prikte me zachtjes in mijn wang.

'' He! '' Ik sloeg zijn hand weg. '' Don't you dare to touch my fabulous cheek! '' Zei ik met een accent.

'' Ha! Je steelt mijn accent! '' Riep Louis en sprong op mijn rug.

Ik voel op de grond met Louis boven me op.

'' Louis, ga van me af, gek! '' Gilde ik lachend. '' Je plet me! ''

Hij stond op en stak een hand uit om me te helpen.

'' Thanks '' Zei ik.

'' Geen probleem kleine Georgina! '' Louis haalde een hand door me haar.

'' Ugh, Louis, rotkind. ''

'' You know you love me! '' Zei hij lachend.

Ik keek rond. Er misde iemand..

'' Weten jullie waar Niall is? ''

Louis en Zayn keken elkaar aan.

'' Jongens? '' Vroeg ik.

Zayn kuchte. '' Heb je zijn brief niet gehad? ''

'' Ja, kijk maar '' Zei ik en liet de brief zien.

'' Check de achterkant eens '' Zei Louis.

Ik draaide de brief om en zag een tekst staan.

Wanneer je dit leest, ben ik waarschijnlijk onderweg naar het vliegveld.

Don't forget, when time seems to fade, I'll be there to remember it. xx

'' Hij.. Hij is weg.. '' Fluisterde ik.

Louis knikte. '' Nadat je bleef slapen in het ziekenhuis schreef hij die brief. Ik heb er ook een. En Zayn ook. ''

Ik stond op en liep weg.

'' Jongens, ik ga even. Nadenken ofzo. " Zei ik nog.

Ze zullen het vast wel begrijpen.

~×~

Vanaf de volgende chapters wordt het pas interessant!

vote/fan/comment xx