Summer Is Love { N.H. } > Dutch

Hoofdstuk 39 - Julia

LOUIS' POV.

Julia en ik zijn meer met elkaar gaan optrekken sinds ik terug ben van kamp. Ik ken Julia al sinds we klein waren, want onze ouders waren vrienden. Dat is een van de redenen waarom ze ook bijna alles van me weet. Het is half 12 's middags. Ik wacht in de auto voor haar deur. Waar blijft ze nou? Het is nog een eindje rijden en...

'' Ik ben er al, ik ben er al, niet zonder mij vertrekken! '' hoor ik Julia's opgewekte stem vanaf de voordeur. Ze heeft een lichtrood topje aan en high waisted jeans. Ze zag er perfect uit.

Julia maakt het portier open. '' Hi Lou. '' zegt ze terwijl ze haar zonnebril opdoet. Haar ogen schitteren door de glazen.

'' Hoi Juul. Wat zie je er patent uit! '' zeg ik met een kakkerig accent. Julia lacht. " wat betekend dát nou weer? ''

'' Het was maar een grapje hoor. Je ziet er prachtig uit. '' zeg ik en kijk haar aan. '' Dankje. '' ze bloost. '' En kijk niet zo eng, Louis! Je maakt me bang. ''

Ik prik in haar wang en start de auto. '' Sorry prinses. ''

'' Nou vertel, waar gaan we naartoe? '' vraagt Julia terwijl ze haar makeup snel checkt.

'' Oh maar dát is een verrassing. '' zeg ik en probeer op het verkeer te letten. Ik heb gekozen om naar een van haar favoriete plekken te gaan, het strand. Dat vond ze vroeger geweldig.

'' Alsjeblieft, Louis? '' ze kijkt me lief aan. Ik moet lachen om haar typisch gezicht. Ze weet dat ik daar tegen kan.

'' Nee. Maar ik kan je wel een tip geven. Je bent er graag. ''

'' Bedoel je een winkelstraat? Ik hou van shoppen! Of misschien naar het bos? Of... ''

'' Shhh, stop nu maar. '' val ik haar in de rede. '' Geniet nu gewoon. ''

Julia geeuwt en rekt zich uit. '' Oké dan. '' zegt ze en sluit haar ogen.

Terwijl ik rij, kijk ik stiekem naar Julia. Ze heeft haar ogen gesloten en het lijkt alsof ze aan het slapem heeft. Ze maakt een kleine glimlach. Hoe lief. Nu ik zo naar haar kijk af en toe, zie ik hoe erg ze is opgegroeit. Van een klein jong meisje in de zandbak, tot een wat groter meisje. Natuurlijk, ze blijft nog altijd mijn kleine Julia van vroeger.

'' We zijn er. '' zeg ik na een half uurtje rijden.

Julia opent haar ogen en kijkt om haar heen. '' Het strand! Mijn favoriete plek, hoe heb je dat nog kunnen onthouden, Lou? ''

Ik kijk hoe ze de auto uitspringt en het strand oprent. Ik lach en open de kofferbak. Ik haal er een grote mand uit en loop naar haar toe. Julia heeft een mooi plekje in de zon gekozen. We leggen alles uit en gaan op ons gemak liggen op de handdoek.

'' Echt heerlijk dit. '' zegt Julia als ze een hapje neemt van haar appel. '' Lunch op het strand, hoe kwam je aan dit idee? ''

Ik glimlach. '' Oh gewoon, zomaar. Ik wist hoeveel je hield van het strand. '' Ik prik in haar buik. '' En hoeveel je hield van eten! ''

'' Hey! Dat is niet zo aardig! '' zegt ze quasi boos.

'' Oh sorry mevrouw. Dan zou ik het waarschijnlijk goed moeten maken... '' Ik draai me om op mijn zij en kijk haar recht in haar ogen. Zulke mooie ogen heeft ze.

'' Een kus. '' fluistert Julia en we kwamen dichterbij met onze gezichten. Ik gaf een zachtjes een kus op haar lippen. Als ik weer terugtrek, zie ik Julia, glimlachend en blij. Ik lach terug en draai me weer op mijn rug.

'' Zullen we naar de zee? '' vraagt Julia.

Ik glimlach. '' Is goed. '' zeg ik. Ik sta, til Julia op en ren richting de zee.

'' Nee, Louis, laat me los! Dit was niet wat ik bedoelde! '' Gilt ze en trapt met haar benen, terwijl ze weet dat het nutteloos is. Ik ben veel sterker dan haar en gooi haar in een keer de zee in.

'' Nu ga je eraan! '' zegt ze als ze proestend boven het zoute water uitkomt. Lachend komt ze op me af en springt op m'n rug.

Laten we zeggen dat het een interessante dag is geweest.

~×~

Ik hoop dat je blij bent met dit hoofdstukje, Julia (:

Ik zal woensdag of donderdag weer updaten, en ik ben alvast bezig met een nieuw boek!

xox