Beauty and the Beast

#48: Wala Na

Kabanata 48

Wala Na

"Gail!" sigaw ko pagkababa ko ng ikalawang palapag.

Bigla akong napahinto ng makita ko ang asawa ko na nakahandusay sa sahig at wala ng malay. Nanlumo ako at mabigat ang paa kong humakbang palapit sa kanya. Marami akong nakitang dugo.

My tears started to fall. Ano na Jared? Wala ka na naman bang gagawin?

Damn it!

Napaluhod ako ng makalapit ako sa kanya. Mariin akong napapikit at matinding galit ang nararamdaman ko ngayon para sa sarili ko at sa gumawa nito sa kanya. I gently touched her face.

"Gail..."

Mabilis na dumating ang ambulansya kaya mabilis din kaming nakarating ospital. Hindi ko kayang lumayo kay Gail sa mga sandaling ito. Ayoko ng matulad pa ang nangyari noon. Lumayo ako kaya siya nawala sa akin.

"Pakiusap, iligtas niyo ang asawa ko..." I sobbed.

Halos tumigil na ang puso ko sa mga sandaling ito. Hindi ko kayang makita na ganito ang kalagayan ng asawa ko at ng anak ko. Hindi pwedeng may mangyaring masama sa kanila.

"Sir, hanggang dito na lang po kayo. You can't come inside." mariing sabi ng Doctor.

I smiled wider as I saw her coming. That pigtails, pink shoulder bag and her big smile. Iyon naman na ang naging palatandaan ko sa kanya. Si Sai. I still don't know her full name until now but it really doesn't matter. I'll know it soon.

Ang importante kasama ko siya ngayon.

Bumili siya ng ice cream kay Manong. Hindi niya pa ako napapansin. Masaya lang akong tinitignan siya. Siya ang unang batang lumapit sa akin sa tanang buhay ko na hindi natakot sa akin. Even my brother Jerome is so scared at me that's why he doesn't approach me.

I understand my situation. Ilang beses na itong pinaliwanag sa akin ng mga magulang ko, na iba ako sa ibang mga bata. I got issues that may affect my relationship towards other people. I got it okay?

But sometimes, I can't avoid to feel sad because no one ever tries to understand me.

I am alone because the people around me are afraid of me.

Not until I met this young kid, si Sai.

"Kuya!" sigaw niya at tumingin sa akin.

I looked at her and smiled. Kumaway siya sa akin habang naglalakad ito palapit sa lugar ko. Siya lang ata ang batang walang pakialam sa kung sino ako o sa kung ano ang kayang gawin ng batang hindi normal na tulad ko.