Beauty and the Beast

#25: Magic Words

Kabanata 25: Magic Words

 

-Saerin Gail’s POV-

 

“Sasali ba ako o hindi?” muli ko na namang tanong sa sarili ko habang nakatingin sa form na nakapatong sa dining table. Bumuntong hininga naman ako at nilaro yung ballpen na nakapatong doon.

Alam niyo yung pakiramdam na gustong-gusto ko ng sagutan yung form pero nagdadalawang-isip ako kasi baka mamaya hindi pala pwede. Baka mapagalitan na naman ako ng mga magulang ko. Pero gustong-gusto ko talagang sumali.

“Ahhh!” frustrated na singhal ko at halos sabunutan ko na ang sarili ko. Mga dalawang oras na rin naman akong nakatunganga sa papel na ‘to. Gustong-gusto ko na nga talagang sagutan yung form pero parang may doubt talaga.

“Gising ka pa?” rinig kong tanong ng taong nasa likuran ko. Halos mapatalon ako sa gulat at agad kong tinago yung application form na kanina ko pa tinitignan. Napatingin ako sa likuran ko at nakita ko si Jared na matamang nakatingin sa akin.

“May ginagawa pa kasi ako,” mahinang sabi ko at nag-iwas ng tingin sa kanya. Umupo naman siya sa tabi ko kaya sinulyapan ko naman ulit siya at nakita kong nakatingin siya sa akin. Muli na naman akong huminga ng malalim at tsaka siya tinignan.

“Ayos ka lang ba?” tanong ko kasi napansin ko na parang nakainom siya. Bihira ko lang naman siya makitang nakainom. Ngumiti naman siya sa akin at tumango tapos ibinaling ang atensyon niya doon sa papel na tinago ko kanina, napatingin rin ako dun at nagulat ako nung bigla niya iyong kinuha at binasa.

“You’re joining the campus publication?” tanong niya at muling tumingin sa akin. Napayuko naman ako at bumuntong hininga, ayoko naman sanang sabihin sa kanya pero parang kailangan niya ‘tong malaman.

“Hindi ko pa alam” pag-aamin ko at muling nag-angat ng tingin. Tumango naman siya at muling tinignan yungapplication form na hawak niya habang ako ay tahimik lang na nakatingin sa kanya.

“Bakit? If this is your heart’s desire then don’t hesitate to join, if this can make you happy then go, wala namang nagbabawal sa’yong gawin ang gusto mo, Gail” aniya at binalingan ako ng tingin. Muli na naman akong napayuko at huminga ng malalim.

“My parents never allow me to decide on my own” sabi ko at tumingin doon sa papel na nakapatong sa table. I sighed and looked at him. “Sa buong buhay ko, parang wala akong desisyong ginawa para sa sarili ko, Jared. Pakiramdam nila, lahat ng desisyong gagawin ko makakasama sa akin. They never listen to what I want or what my heart wants. Alam mo yung pakiramdam na para kang robot na susunod na lang sa kanila kahit ayaw mo kahit hindi mo yun gusto. Ganun talaga yung buhay ko eh, walang patutunguhan” paglalabas ko ng hinanakit sa kanya. Nagulat naman siya sa mga sinabi ko at natahimik na lang habang nakatingin sa akin.

“I-I’m sorry…” he softly said and held my hand. Napatingin naman ako doon.