Beauty and the Beast

#8: Know Him Better

Yey! Nakakagulat kasi nasa 700+ reads na pala to, not expecting this. Lol. Hahahaha. Sana ivote niyo rin to or comment kayo. Hahaha. Highly appreciated yun, thank you po sa inyo ulit! 

*** 

Ika-walong Kabanata: Know Him Better

 

-Saerin Gail’s POV-

 

“Don’t think too much about what I’ve said. I don’t want you to think of it, I want you to feel it. I want you to feel my reason.” Nakangiting saad sakin ni Jared.

Sa totoo lang hindi ko talaga siya maintindihan. Parang math problem lang, feeling ko ang dali lang intindihin ng sinasabi niya pero pag sakin na sinasabi ay parang sobrang hirap na. Hindi ko maanalyze. Naguguluhan ako.

“O—okay…” nauutal kong sabi. Hindi ko alam kung bakit ako nauutal ako pagdating sa kanya, parang ang stupid ko na nga mas lalo pa akong nagiging stupid pag nasa harapan niya. Napayuko na lang ako, why am I being like this? Sumeryoso naman ang itsura niya habang tinitignan ako, it’s like he’s trying to analyze my expression.

“Hayyyy,” I heard him sighed, napatingin ako sa kanya at nakita kong tumayo siya mula sa pagkakaupo niya. Nakatalikod siya sa akin habang nakapameywang. “It’s not so you Gail, ang ilap mo sakin. Inasahan ko na dapat to eh”

Pagkasabi niya nun ay unti-unti na siyang naglakad papunta sa may pinto ng kwarto, sinundan ko lang siya ng tingin at unti-unting inaabsorb ang sinabi niya. Nung nakahawak na siya sa may doorknob, huminto siya at tsaka nagsalita ulit.

“Uuwi ka na sa inyo ngayon, sasamahan kita pauwi. Uhm, kumain ka muna dito then Ethan and Jerome will accompany you later sa tinutuluyan mo para makapag-ayos ka na ng gamit. Your mother misses you so much.” He said expressionless.

After niyang sabihin yun ay tuluyan na siyang lumabas ng kwarto. Bumuntong hininga na lang ako, bigla akong nakaramdam ng guilt. Naramdaman ko kasi na nasaktan ko siya dahil sa sinabi niya, but he’s trying to hide his emotion. Hindi ko rin naman gusto yung pinakita ko sa kanya eh. He’s right. it’s not my usual self. Bigla akong natigilan, he knows that what I did earlier was not me, so kilala niya talaga ako?! Parang lalo tuloy akong naguilty, pakiramdam ko ang sama-sama ko sa kanya.

Matapos ang ilang minuto ay nakapagpasya na akong tumayo at lumabas ng kwarto, habang bumababa ako ng hagdan ay nakita ko na nakaupong si Ethan at Jerome sa sofa. Hinanap ko si Jared pero hindi ko siya nakita. Naguguilty tuloy lalo ako!

“O, buti naman at naisipan mo ng bumaba” sabi ni Jerome habang nakatingin sa librong binabasa niya. Napayuko na lang ako. “Kumain ka na kasi baka nagugutom ka na” pagpapatuloy niya pero andun pa rin sa libro yung tingin niya. Tumayo naman si Ethan at tsaka ako nilapitan at tsaka niya ako nginitian, marahan din akong ngumiti sa kanya.

“Tara?” aniya sabay muwestra ng kamay niya papunta dun sa may dining area. Gusto kong tumanggi pero hindi ko yun magawa, nakakahiya naman kung tatanggi pa ako di ba? Mukhang kanina pa nila ako inaantay eh, and besides ayokong maging pabigat sa kanila ngayon. I don’t want them to think na pa-prinsesa ako.

Nauna akong naglakad tapos sumunod naman siya sa akin, iginala ko yung tingin ko sa buong bahay. Hinahanap ko siya pero hindi ko siya makita. Huminga ako ng malalim at naipikit ko yung mga mata ko.

“May hinahanap ka ba Gail?” tanong niya kaya naimulat ko agad yung mata ko at napatingin sa kanya, nakangiti lang ito sa akin.