What If I Change?(completed)

Presentation

Shannon

Today is hell. Araw ng presentation sa Music. Andito na kami ngayon sa Music Room. Kanina pa 'ko kinukulit ni Ann. Nag-start na din si Ma'am tumawag ng mga names.
"Eeh. Ikaw na lang kaya ang kumanta. Kinakabahan ako. Baka mapahiya tayo. Nakakahiya" sabi niya
"Shut up!" Naiirita ako sa boses nito.
"Eeh. Tingnan mo ang lamig ng mga palad ko. Nanginginig ang tuhod ko. Paos ako" this girl have loads of excuses.
"How am I going to know that your palm is cold by just looking at it? You're full of excuses. Just shut your mouth"
"Pano kung pangit pala ang boses ko? Gusto mo ba ng mababang grade? Pano kung tuluyang mawala ang boses ko?"
"Gusto mo umalis na 'ko dito para lalo tayong mawalan ng grades? Tumahimik ka" pag-babanta ko
"'To naman Di na mabiro. Mas better pa nga ang mababang grades kesa sa wala eh. Hehe. Oo na ka---" I gave her my death glare "oo nga, sabi ko nga, tatahimik na" di ko na lang siya inintindi. Fvck! Ang likot niya sa upuan. Ano ba talagang Sakit Neto?! Pumikit ako. Hay! Gusto Kong matulog.
"Shannon Fortaleza and Ann Freya Bernardo" I heard Ann gasped nung tinawag na kami ng teacher. Nakatayo sa tabi ng piano si Ann. Ramdam Kong kanina pa siya di mapakali.
"Sing like nobody's listening and staring" sabi ko sa kanya. Tumango siya at nag-sigh. Nag-start na 'Kong tumugtog. Nung una pansin mong kinakabahan talaga siya pero habang tumatagal nae-enjoy na niya ang performance namin. Pumalakpak ang mga kaklase namin pagkatapos.
"Great performance Ann and Shannon" sabi ni Ma'am. Tss. As if I need her compliment.
"Kyahhhh nagustuhan nil-- hey San ka pupunta?" Sigaw ni Ann nung nakita niya akong palabas ng Music room.
"None of your business! You're too loud" iritado Kong sabi bago tuluyang lumabas. Di ko na matiis. Lumabas na 'ko kahit di pa sinasabe ng matandang-dalaga. Baka pag tumigil PA 'ko dun masapak ko na si Ann.

Diretso ako sa likod ng school. And yeah, tumalon ako sa bakod. Di naman masyadong mataas. Asa namang palalabasin ako ng guard tsaka short cut na din to. Nagulat ako ng makita ko si Drew dun. Tss. Di lang pala ako ang tao dito. Ano kayang naisipan ng lalaking to? Napatingin siya sakin at ngumiti.
"Hi!"
"Tss. Bakit ka nandito? Akin lang 'tong lugar na 'to" mataray Kong sabi. Humiga ako sa damuhan.
"Oh? May pangalan mo? Binili mo?" Tanong niya. Humiga na din siya. Psh. Gaya-gaya.
"Shut up!" Pati ba naman dito may maingay?! Tumahimik naman siya. Pinag-mamasdan ko lang ang mga ulap.

"Tingnan mo yun mukhang rabbit" tinuro sakin ni Drew ang ulap. Napa-ngiti ako. Ang cute. Fvck! Did i smile?! Yeah, i just did. Minsan ba nagtatanong kayo kung pano nakakabuo ng figures ang mga ulap? Nakangiti si Drew habang naka-tingin sakin. Tiningnan ko si Drew, nakatingin na siya sa langit habang nakangiti. Silence ulit. Pumikit ako.

"I like you shan" out of the blue biglang sinabe yan ni Drew. Seryoso? Napamulat ako. Medyo nagulat ako pero di ko pinahalata.
"You can't like me"
"Why? I'm already are"
"Stop fooling around"
"I'm not. Totoo ang sinasabi ko"
"Ako ang klase ng tao na hindi pwedeng magustuhan. Impyerno ang buhay ko. Iba ang pagka-tao ko"
"Pwede pa yung mabago"
"Hindi na"
"Ano ka ba? Meron pang paraan para mabago ang takbo ng buhay ng tao. Kumilos ka lang"
"Pwede ba wag mo Kong diktahan?! Ako ang mas nakaka-kilala sa sarili ko!" Inis akong tumayo. Malungkot lang niya akong tiningnan. Yung pamilya ko hindi nas maaayos dahil matagal ng sira. Hiwa-hiwalay na kami at di na yun mabubuo.
"Sorry" sabi ni Drew
"Alis" cold Kong sabi. Nag-sigh siya tapos umalis na. Why am I over reacting? Tss. Pwede pa ba 'Kong Magbago? Pwede pa ba Kong makaalis sa impyernong buhay na 'to? Paano?

How can I change everything? I'm totally ruined.
What if...

What if I change?