What If I Change?(completed)

sino ako?

Shannon

Tangna! Gago to ah. Leche!
I dialled Mr. Lee's number.

"Yes. Lady"
"Race ground. Linisin mo ang Kalat."
"Right away lady" I hanged up.

Sumakay na 'ko sa kotse at bumalik na sa impyerno. Nakasalubong ko sa sala yung magaling kong ina.

"Oh my God! Nakipag-laban ka na naman ba?! Ilang beses ko bang sinabe sayo na tigilan mo na yan!"
"Tss." Dali-dali akong umakyat papunta sa kwarto ko.
"Shan! Wag mo 'Kong tatalikuran! Sumusobra ka na eh" humarap ako sa kanya
"Don't act like you're concern. Shut your mouth. Hintayin mo na lang ang kabit mo"
"Shan.." Here she goes again. Such a drama queen. Padabog Kong isinara ang pinto.

I take a shower first. Leche! Sakit ng labi ko ah. H*y*p na lalake yun. Suntukin ba naman ako. Di ko naman tinuluyan eh pinatulog ko lang. Hindi pa 'ko baliw para pumatay. Kagagaling ko lang sa isang car racing at yung Gago Kong kalaban hindi matanggap na natalo ko siya. Tangna! Pinusta ang Black Lamborghini niya. Ayaw ibigay sakin. Nung kukunin ko na sinuntok ako. Langya! Pumutok labi ko dun ah! Nanununtok ng babae. Bakla ata ang lintis na 'yun.

Ito namang magaling Kong ina. Gabi-gabi nalang nagda-drama. Pucha! Kaya ayaw Kong umuwi dito eh. Nakuha na naman niya ang gusto niya ah. Tangna! Nagsa-sama na nga sila ng kabit niya. Pera lang naman ang habol nun sa kanya pinatulan pa. Leche! Eh di magsama sila.
Mayaman kami. Dahil yun sa naiwang pera ng duwag Kong ama samin. Yung magaling Kong ina ang nagpa-patuloy ng business namin dito sa pilipinas. Katulong niya kabit niya. Yung ama ko parang di lalake. Nung malaman niya na may kabit ang magaling Kong ina bigla na lang kaming iniwan. Leche! May kapatid ako. Kaso sira-ulo. Tinangkang patayin yung kabit ng malandi Kong ina kaya ipinakulong siya. Yung magaling Kong ina mas pinili pa kabit niya. Tangna! Nagawa niyang ipakulong ang sarili niyang anak. Anong klaseng ina to. Lecheng buhay to. Galit ako sa sarili ko kasi wala akong magawa. Naka-tunganga lang ako dito at nabubuhay sa mga pera at pagkaing ibinibigay ng malandi Kong ina. Ang hina ko. Masama ba akong anak? Wala akong pakialam kung oo. Ganitong buhay ang meron ako. Puno ng problema araw-araw. Nakikipag-away ako. Nambu-bugbog ako. Nakikipag-race ako. Sinusugal ko ang buhay ko sa bawat Laban. Di ako takot mamatay. Pangarap ko nga yun eh. Kapag nasasaktan ako sa bawat Laban lalo akong lumalakas. Ayoko ng natatalo. Ayoko ng masaktan. Tao lang din ako. Napapagod.
Isa akong gangster. Pero hindi naman big deal. May mga kasama ako dun. Member lang ako. Pag galit ako sa bawat Laban ko ibinubuhos lahat. Nakakatulong kahit papano. Wala akong kaibigan sa pagkaka-alam ko pero itunuturing nila akong isa. Cold ako sa kanila. Emotionless. Ayokong isipin nila na mahina ako. Damn! Kaya nga naging gangster kasi malakas eh. Nakilala ko sila nung araw na nakulong ang kuya ko. Muntik na 'Kong makidnap. Buti marunong akong lumaban. Sa Australia ko natutunan. Dun ako nag-aral ng martial arts at taekwando. Madali lang mapatumba ang kalaban kapag napag-aralan mo na kung paano tatamaan ang mga vital parts nila sa katawan. Dun yung kahinaan. Nakita nila kung pano ako lumaban at inaya nila kong maging member nila. Ewan ko kung anong sumanib sakin at nakita ko na lang ang sarili kong nakikipag-patayan kasama nila. Ang "Demise Phantom". We don't kill, that's a rule. Pero di ako nagsi-sisi na sumama sa kanila, ayos na ko sa ganito. Syempre, nag-train din akong mag-isa. Tinulungan ako ni Mr. Lee, tapat na tauhan ni Dad. Sigurado naman ako na kahit iniwan niya kami he still care. Pinababantayan niya kami Kay Mr. Lee.
Nauhaw ako bigla kaya bumangon ako. Pagbangon ko may biglang tumulong tubig sa pisngi ko.
Damn! Di ko Dapat iniyakan to.

Life sucks!