The Dare

Chapter 15

Burial

Huling lamay na ng Dad niya.Lahat nandun.Pati mga pamilya't mga kapatid ni Sandro umuwi galing States.Lahat sila bakas' ang lungkot at pangungulila.Wala nang Mommy si Sandro at ngayon pati Daddy wala na din siya.Pero sympre hindi dapat ako panghinaan ng loob dapat ako ang mag-cheer up sakanya.Pero paano ko siya ma-chcheer up kung hanggamg ngayon mas lumamig ang pakikitungo niya.

"Sandro,Mom and Dad is coming" Malamig kong tono sakanya.

Tinanguan niya lang ako at tuluyang bumaling sa ataul ng Dad niya.

"Gale?" Tawag sakin ng Ate niya.

"Can we talk?" She said.

Marihin kaming tumungo sa garden ng chapel.Mahangin doon at maaliwalas.Kinabahan ako,Ewan ko kung bakit.

"Gale,Kailangan kong sabihin ito hangga't maaga pa" Nakaka-kabang tono niya.

"Ano po yun?" Buntong hininga ko.

"Alam nating lahat na wala na si Dad,Alam mo naman din sigurong wala na ang Mommy namin.Then i know that you knew.....Na lahat kaming magkakapatid ay naninirahan na sa ibang bansa" She said.

Hindi ko siya ma-pick up.Gets ko nga ba siya? O sadyang pinapalabo ko Lang ang sitwasyon dahil alam kong masakit.

"What's your point,ate?" I whispired.

"Kukunin namin si Sandro,Doon na kami titira sa States,One week after crimation,Which is tommorow.Alam kong hindi siya baka hindi siya pumayag.So please? Nakiki-usap ako sa'yo Gale,Ikaw lang ang tanging paraan para pumayag siya.Alam kong may bilib sa'yo si Sandro.Ikaw ang dahilan kaya kahit papaano umayos siya" Pumiyok siya. "Sana makumbinsi mo siya,Para din ito sa ikakabuti niya pati na rin ang future niya" Niyakap niya ko.

Halos gumuho ang mundo ko,I can't do this.Pero tama nga ang Ate ni Sandro,It's for Sandro's sake.Para sa kapakanan at ikabubuti niya.

Ngayon naniniwala na kong masakit palang mag-sakripisyo,Lalo na kung ang isinasakripisyo mo ay ang pag-ibig mo.

Ilang sandali lang ay ayoko munang pang-hinaan ng loob.Dumating na sila Mom at sinalubong ko sila.

Pina-silip ko muna sila sa kabaong bago nila kausapin si Sandro.

Lumabas ako pero binilin ko sila kay Sandro.

Dun ako nag-munimuni.Tama nga bang i-let go ko na lahat ng pinagsamahan namin? Lahat ng pinagdaanan namin.Pero ang punto dito ay ang magandang buhay na naghihintay kay Sandro.Alam kong mas gaganda at giginhawa ang buhay niya.All this time akala ko kami na.Pero may dumating na trahedya at baka nga ito na ang katapusan ng relasyon namin.

"Anak!" Utas sakin ni Mommy.

"Mauuna na kami ah? Nag-paalam na din ako kay Sandro.Cheer him up well,Gale" Sambit ni Mom.

"I will" Tango' ko.

Hindi ko alam kung paano ko i-checheer-up si Sandro kung mismo ako hindi ko makumbinsi ang sarili ko para maging matatag.Ang kauna-unahang lalaking minahal ko ay iiwan at aalis na,I cannot take this anymore pero kailangan kong maging matatag.

Kinabukasan,Hindi kami natulog.Crimation na.I-cricrimate na si Tito.Kaya habang palapit na palapit ang oras ay parang ayokong mag-bukas.Ayokong paandarin ang oras dahil alam kong 7 days from now,Lilipad na sila Sandro.

-

It's 6th day,Masakit isiping bukas aalis na si Sandro at hanggang ngayon hindi ko padin siya makumbinsi.

"S-Sandro..." Hinalikan ko siya sa pisnge.

"Sandro,I want you to go." Hindi ko na madugtungan dahil lumuha nanaman ako.

"Kung ayan lang ang pag-uusapan natin buong buhay ko,Mabuti pang mag-break nalang tayo Gale!" Sigaw niya sabay palo' sa center table.

Halos mabingi ako.His suggestion? Coming from him pa talaga?

"Sandro,We all know that all of this is for your own sake! Hindi mo ba yun nakikita? Tell me! Mali ba yun?" I chuckled.

"Walang sinuman ang pwedeng mag-dikta sakin kung ano ang pwede kong gawin,Gale! So ngayon kung wala ka lang din namang sasabihin maganda,Umuwi kana sainyo!" Galit niyang utas.

Halos pigain ang puso ko.Ganito ba talaga kapag nasasaktan ka? Bakit ganito na siya? Sana naman naisip din niyang hindi lang siya ang nasasaktan.

"Hindi lang ikaw ang nahihirapan Sandro! Nahihirapan din ako!" I said. "Now if this relationship is important to you,Then sacrifice" Hikbi ko.

"Putanginang sakripisyo yan!" Mura' niya. "Are you willing to sacrifice too,Gale? Huh?" He added.

Hindi ko alam ang isasagot ko.Unti-unti kong ini-angat ang ulo ko saka tumango.

"Palibhasa may kapalit na agad ako!" He whispired.

Sa sobrang nginig ko hindi ko na napigilan ang sarili ko.Nasampal ko siya at marihin siyang napahawak sa pisnge niyang namumula.

"All this time ikaw lang ang minahal ko! You're my first love.Lahat binigay ko sa'yo,Lahat sinakripisyo ko.Hanggang kay Naomi hanggang sa pride ko,Ngayon hanggang sa pangarap at future mo! Tapos ayan pa ang maririnig ko sa'yo? Coming from you?! Fuck you,Sandro" Tumalikod ako.

"Im sorry,Im sorry Babe" He pleased.

Hindi ako bumaling sakanya.Naging matatag ako hanggang sa huli.

"Mag-break na tayo,Sandro! Gaya ng sinabi mo,I don't love you anymore! Hindi kita mahal! You forced me to have that feelings to you! Hindi moko' masisisi. Nag-pigil ako ng luha't hikbi.
"Now,All i want is just you to be with your siblings,Maging matatag ka sa lahat ng oras at gawin mong maayos yang buhay mo" Bitaw ko sakanya hanggang sa maka-alis ako ng bahay nila.

Gusto ko muna ng mapag-sasabihan at mapag-lalabasan ng sakit ng loob.Siguro ito na ang panahon para tumakbo ko' sa bestfriend ko.

Dumirecho ako kay Allie.
Doon kwinento ko sakanya lahat.Nilabas ko lahat ng hinanakit ko.Lahat-lahat pati yung nangyari at yung hininging pabor sakin ng Ate ni Sandro.Hindi ko matanggap lahat-lahat.Gusto kong bumigay pero alam kong hindi yun makabubuti.Im strong,Pero hindi sa mga panahon ngayon,I think.