Saved
Gale's POV
Nandito kami sa isang coffee shop.Sinamahan ko si Yohan,Nanghingi kasi siya ng pabor.Eto nalang ang naisip kong paraan para naman maka-bawi ako sa lahat.Sasamahan ko siya sa coffee shop.Tamang-tama.Gusto kong mag-relax at ipapahinga ko din muna itong kamay ko.Medyo nangawit kakasulat.
"Choco jave chip and toasted bread lang ako,Ikaw na bahala sa order ah? Hanap ako ng seat natin" Ngumiti ako at umakyat sa second floor.Medyo madaming tao pero di magulo,Tahimik lang sila at nag-swiswipe ng kanya-kanya nilang screen.
Doon! Eksakto pangdalawahang seat.
Katapat namin ang limang babae.Umiiyak ba itong isang babae? Maganda siya.Hay siguro kakabreak lang nila mg boyfriend niya.Mukhang chini-cheer up naman siya ng mga friends niya eh.Di ko tuloy maiwasan isipin yung nasa ganyang stage ako.Yung kaka-break lang din naman ni Sandro,Year ago.Maya-maya pa ay narinig ko nang nagsalita si Yohan.
"Im here" Nilapag niya yung tray na may lamang coffee jelly at dalawang toasted bread then choco java chip.
"Yes.Thanks" Sabi ko then sinerve niya sakin yung frappe at bread ko.
Nagulat ako nang nakita kong bumaling lahat ng babae na katapat namin samin at masama ang tingin nila.Parang mangangain naman itong mga ito.
Tumingin din si Yohan sa mga ito at tila' napa-ngisi.Baka kilala nila si Yohan? O bitter sila dahil baka akala nila mag-boyfriend kami.Hay mga nasa isip talaga netong mga taong to.
"Hala tignan mo oh,Creepy nila tumingin" Binulong ko kay Yohan.
Nag-walk naman ako habang iyak padin ng iyak yung isang babae sakanila.
Hinampas niya pa yung mesa namin.Aba.Baliw ata to.
Aakma kong tatayo pero hinawakan ako sa wrist ni Yohan. "Easy Gale,Ikaw naman masyado kang high blood eh.Inumin mo na yang frappe mo"
"Aray ko naman" Tinarayan ko siya.
Tumawa lang siya at nag-kwentuhan kami
"Ay nandito naba lahat ng lectures na dapat kong' isulat?" Tumingin ako sa photos ng phone ko.
Tumango siya. "Yes pati yung sa mga nasa manila paper"
"Whoa.Detalyeng-detalye"
Inilabas ko ang notebook ko sa shoulder bag ko at nag-simulang mag-sulat.Pinag-pag ko yung kamay ko at pinatunog pa.
"Magsusulat kana agad? Pag-pahingahin mo muna yang' kamay mo" Reklamo niya sabay humawak sa kamay ko.
Hindi ko alam kung paano ko siya i-aapproach.Tigilan moko sa hokage moves mo Yohan,Kakagaling ko lang sa break-up! Kaya marihin kong binawi ang kamay ko mula sa pagkaka-hawak niya dito.
"Umayos ka nga dyan.Ikaw nga dapat nagsusulat dito dahil itinakas moko eh! Tulungan mo 'ko dito mamaya sa unit ha? Kakaltukan kita kapag hindi" Sisi' ko sakanya.
"Akala mo naman.Oo na!" Pinisil niya ang pisnge ko.
Inabot kami ng ilang oras sa coffe shop.Usap-usap,Kwentuhan about random things at kung ano-ano pa.Sumabay na din akong umuwi sakanya para naman di na ko mapagod.Ihahanda ko ang sarili ko para mahabang-habang sulatan.Ginawa kaming elementary ng prof ko.Mas gusto ko pa tuloy makinig nalang sa 3 hours na lectures namin kesa naman magsulat ng sandamakmak na lectures.Nang tumunog ang elevator sa 6th floor ay nag-paalam na ko kay Yohan.Sa 10th floor pa kasi ang unit niya.Mag-shoshower daw muna siya bago niya ko' tuluyang mag-sulat.Aba dapat lang.
BINABASA MO ANG
The Dare
Teen FictionDahil sa isang DARE. Ang buhay ni Gale Jacinto ay nag-iba. Si Gale ay isang simple at matalinong studyante.Hindi siya maarte.Simple at ordinaryo lang kahit sila ay may kaya. Habang si Yohan Marquez at ang kanyang bestfriend na si Larry Montesilva ay...