Aşk Olsun• RİBÖ

B23- Doğum Günü Çocuğu

Canlar! Hepinize yeniden merhaba. Bu bölümü elimden geldiğince uzun tutmaya çalıştım. Umarım okurken eğlenirsiniz.

Don't Let Me Down- The Chainsmokers (ft. Daya)

Cheap Thrills- Sia

••>23. Bölüm<••

Aynı melodiyi duymaktan bıkmıştım fakat hiç hareket etmek istemediğim için saatlerdir çalan telefonuma dokunmuyordum. Bunun yerine yastığımı daha da sert bir şekilde kulağıma bastırdım.

Telefonun sesi durup kapı çalmaya başlayınca hiç istifimi bozmadan ses çıkarmadım. Kapı tekrar çalarken boğuk bir sesle "Asya?" denildiğini duydum.

Camın açık olması nedeniyle birden odama soğuk hava doluştuğunda kapının açıldığını farkettim.

"Asya, iyi misin?" Sanırsam Lina'ydı.

"Ölmekle meşgulüm. Sonra gel..." diye buğulu çıkan sesime aldırmadan konuştum.

"Ha tamam o zaman..." Bir anlığına da olsa gittiğini sanmışken "...Kızım mal mısın sen? Hepimizden çok sen uğraştın, şimdi de gelmiyor musun?" diye bağırınca yüzümü ekşiterek yatakta sırt üstü döndüm.

"Evet Lina. Gelmiyorum. Manyağım ben. Bir günümü harcıyorum birileri mutlu olsun diye, ama mutlu olduğunu görmek istemiyorum. Şizofreniğim ben!"

Gözlerini devirerek bakmakla yetinirken yatakta doğruldum ve bağdaş kurdum. O da yatakta boş bıraktığım yere otururken eğdiğim yüzümü kaldırdı.

"Bana bak. Bir şey mi oldu yine size?"

Yine. O kadar alışıldık bir durumdu ki artık...

Oflayarak "Nereden çıkarıyorsun ya? Sadece bugün çok yoruldum o yüzden uyumak istiyorum." dedim ve yüzümü çektim.

"Yorulacak başka zaman kalmadı sanki, saçmalama. Yürü gidiyoruz."

"Lina, kardeşine en içten dileklerimle doğum gününü kutladığımı iletirsin. Ama ben gelmiyorum ve gelmeyeceğim..."

***

"Hayır ne diye zorluyorsun ki? Hani zorla güzellik olmazdı?"

"Oldu valla güzelim. Hemde güzelliğin kralı oldu. Kapa çeneni de Yağız'a sürpriz olsun. Senin gelmeyeceğini sanıyor hâlâ."

"Lütfen bana sürpriz deme..." diye sessizce söylenirken Lina tarafından salondaki kalabalıklığın ortasına çekiliyordum.

Etrafta önceden gördüğüm ve okuldan âşina olduğum bir sürü kişi varken hiç görmediğim tiplerde vardı. "Sen burada dur, ben işaret verince gelirsin..." diyerek yanımdan uzaklaştı Lina. Bir 'nereye' bile diyememiştim ve o Yağız'ların yanına gitmişti bile. Doğum günü çocuğu olmasından dolayı olsa gerek ağzı kulaklarındaydı. Yine her zamanki gibi tek üzülen ben olmuştum.

Elbisemin fırfırlı eteğiyle oynarken tekrar oyuncak bebeğe benzediğime kanaat getirdim. İyi anlamda demiyordum, resmen maymuna dönmüştüm.

Kalabalıktan dolayı fazla ses vardı. Lina'nın sesini güçlükle seçebiliyordum. "O kadar uğraştım, onca laf söyledim. İnatçı keçi, gelmiyorum dedi başka da bir şey demedi." Benden bahsediyordu, Yağız'ın pek umrunda olacağını sanmıyordum ama...

Sanki biraz yüzü mü düşmüştü ne?

"Ama tabi senin kardeşin ne yaptı etti o keçiyi buraya getirmeyi başardı..." diyerek arkadan elimi tuttu ve yanına çekti beni. Diğerleri de Yağız da gülümseyerek bana bakıyordu.