Η ζωή που δεν ήθελα να ζήσω [GWattpadies]

Κεφάλαιο 24- Μια έκθεση που μου άλλαξε την ζωή

Το να διορθώνω γραπτά ήταν πάντα το μοναδικό κομμάτι του επαγγέλματός μου που σιχαινόμουν. Μου άρεσε να διαβάζω τις εκθέσεις των μαθητών μου. Έβλεπα μέσα από αυτές τον τρόπο σκέψης τους, έβλεπα πολλές φορές γεγονότα από μια νέα οπτική γωνία, μάθαινα πράγματα που ποτέ μέχρι τότε δεν είχα ακούσει και το σημαντικότερο: Γινόμουν πάλι παιδί. Όταν διαβάζεις μια έκθεση για ένα θέμα, το οποίο μπορεί να αναπτύξει ένας άνθρωπος κάθε ηλικίας, βλέπεις την ζωή με τα δικά του μάτια. Η έκθεση με βοήθησε στο να είμαι κοντά στους μαθητές μου. Δίπλα τους και όχι απέναντί τους. 

Ερχόταν όμως εκείνη η στιγμή που τελείωνα την ανάγνωση. Το μυαλό μου έκανε διάφορα σενάρια. Προσπαθούσα να καταλάβω τι κρύβεται πίσω από κάθε λέξη που το παιδί είχε χρησιμοποιήσει. Μα ξεχνούσα την ουσία. Έπρεπε να πάρω ένα στιλό και να αρχίσω να πειράζω τις λέξεις. Κάποιες να τις διαγράφω εντελώς. Κάποιες να τους αλλάζω την σειρά. Έτσι, γιατι έτσι ήταν το σωστό. Και ξαφνικά, η έκθεση που μέχρι τότε ''μύριζε'' Κωνσταντίνο, Άννα, Βόλφγκαγκ τώρα είχε χάσει εκείνο το προσωπικό και μοναδικό άρωμά της. Και τώρα όλες εκείνες οι εκθέσεις είχαν το ίδιο άρωμα. Το δικό μου. 

Ήταν σίγουρα δώδεκα το βράδυ όταν ο Γιώργος μπήκε στο γραφείο μου.

''Να σε περιμένω ή θα αργήσεις;'' ρώτησε

Δεν τον άκουσα. Κρατούσα στο χέρι μου ένα λαχανί στιλό και κοιτούσα το τετράδιο που είχα μπροστά μου.

''Τίνα'' 

''Ω, συγγνώμη. Ξάπλωσε... Μάλλον θα αργήσω'' 

''Έχεις πολλές να διοθρώσεις;''

''Πως να έχω πολλές; Μόνο στην Ευγενία κάνω μάθημα... Απλά... Δεν μπορώ να την διορθώσω''

''Έχει πολλά λάθη;''

''Έχει λάθη. Μα δεν μπορώ. Δεν θέλω να την διορθώσω''

''Τι συμβαίνει;''

''Διάβασέ την... Δυνατά σε παρακαλώ. Θέλω να την ακούσω μια δεύτερη φορά... Μα τα μάτια μου είναι πολύ κουρασμένα για να μπορέσω να την διαβάσω μόνη μου''

Ο Γιώργος πήρε στα χέρια του το τετράδιο και κοίταξε την έκθεση. Γύρισε την σελίδα. 

''Είναι μεγάλη ε;''

''Καλέ μου, δεν σου ζήτησα να την διορθώσεις... Απλά να την διαβάσεις... Έτσι, σαν να διαβάζεις ένα άρθρο'' 

Ο Γιώργος γέλασε και γύρισε την σελίδα ώστε να αρχίσει την ανάγνωση από την αρχή.