Κάθε λεπτό μου φαινόταν σαν ψέματα. Πήρα το μωρό στο δωμάτιό μου και ζήτησα να μείνω λίγο μόνη μαζί του. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και το ξάπλωσα πάνω μου.
''Σε περίμενα χρόνια ολόκληρα μικρέ μου'' είπα και έβαλα τα κλάματα. Χάιδευα απαλά το κεφαλάκι του. Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και ευχαρίστησα τον Θεό που μου το έστειλε.
Ο ύπνος με πήρε με το μωρό στην αγκαλιά. Άκουσα όμως την πόρτα του δωματίου που άνοιξε. Ήταν ο Γιώργος. Χωρίς να με ξυπνήσει πήρε το μωρό από πάνω μου και το ακούμπησε στο κρεβάτι, ξάπλωσε και εκείνος μαζί μας. Στις άκρες εμείς και στην μέση το παιδί μας. Το πρωί ήρθε και η Αλίνα στο δωμάτιο και ζήτησε να ξαπλώσει δίπλα από τον αδερφό της.
''Δεν θα αφήνω κανέναν να τον πειράζει μαμά'' είπε
Εμείς γελάσαμε.
''Ούτε την γιαγιά και τον παππού;'' την ρώτησε ο Γιώργος
''Ούτε. Μόνο εμείς οι τρείς θα τον παίρνουμε αγκαλιά γιατί είναι δικός μας'' είπε
Δεν μπορούσα να φανταστώ πιο ευτυχισμένη ζωή εκείνη τη στιγμή από εκείνη που ζούσα τότε. Αποφασίσαμε να κατέβουμε στην Αθήνα. Η μαμά μου είχε κατέβει από το Μόναχο στην Αθήνα και περίμενε το εγγόνι της. Ο μπαμπάς μου το ίδιο. Η αδερφή μου το ίδιο. Τα αδέρφια του Γιώργου επίσης.
Φτάσαμε στην Αθήνα βράδυ. Τα παιδιά κοιμόταν. Πρώτη έτρεξε η Μίνα. Έτρεξε και μας αγκάλιασε και τους δύο.
'''Εχω να σας δώ τόσο ευτυχισμένους από την μέρα του γάμου σας!'' είπε
Χαμογελάσαμε.
''Έλα να τον δεις'' της είπα
Η Μίνα πλησίασε τον μικρό που κοιμόταν. Ένα πλατύ χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη της.
''Είναι πανέμορφος! Είναι πανέμορφος! Να σας ζήσει! Μόνο χαμόγελα να σας χαρίζει!'' είπε με μια ανάσα
Πήρα αγκαλιά το μωρό και ο Γιώργος την Αλίνα και μπήκαμε στο σπίτι. Μας περίμεναν όλοι εκεί. Η μαμά μου είχε βάλει τα κλάματα. Ο μπαμπάς μου ήταν φωτισμένος από έναν ήλιο που έβγαινε από την καρδιά του. Κοιτούσα τον Γιώργο συχνά. Μπορεί να μην είχα καταφέρει να του χαρίσω ένα βιολογικό παιδί όμως στο πρόσωπό του ήταν ζωγραφισμένος ο απόλυτος ορισμός ενός ευτυχισμένου ανθρώπου. Έτσι, ένιωθα πως είχα πετύχει τον σκοπό μου.
Ο δεύτερος γύρος δακρύων έφτασε όταν η Μίνα μας ανακοίνωσε την δική της εγκυμοσύνη και μάλιστα σε δίδυμα.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Η ζωή που δεν ήθελα να ζήσω [GWattpadies]
RomantizmΑνάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα... Έτσι είναι όλη μου η ζωή. Ότι αγαπώ συνήθως το χάνω. Θέλω να αλλάξω παραστάσεις. Μου λείπει η ζωή που δεν έζησα. Η ζωή που αναγκάστηκα να μην ζήσω...