Trust, Love Fight. || Ft. Zayn Malik

Hoofdstuk 11

Wanneer de jongen ons met rust heeft gelaten, sleurt Zayn me weer mee. De trap op dit keer. Oh god.. Hij opent een willekeurige deur -Wat voor mij willekeurig is gussen die vele deuren, maar Zayn zal wel weten wat hij doet. Dat is nou juist hetgene wat me zo bang maakt: Hij is zo onvoorspelbaar voor mensen, terwijl hij juist alles uitgedacht lijkt te hebben.

Zayn duwt me ruw de kamer in, waardoor ik mijn evenwicht verlies en hard op de grond val. Ik kom overeind zitten en wrijf met een pijnlijk gezicht over mijn elleboog.

Veel tijd heb ik niet, want nadat ik een klikje heb gehoord ten teken dat de deur op slot is, trekt Zayn me alweer overeind. Ik kijk hem bang aan, maar doe of zeg niks.

Zayn zet een stap vooruit, waardoor ik een stap achteruit doe. En nog een. En nog een. Totdat ik tegen de muur aan bots. Zayn staat nu bijna tegen me aan.

"I like you." Fluistert hij uit het niets. Een alcohollucht gemengd met iets zoetigs dringt mijn neusgaten binnen.

Hij strijkt met zijn hand langs mijn wang, maar ik tik zijn hand weg. Dat had ik beter niet kunnen doen. Zayn haalt uit en ik voel mijn wang branden. Ik ga met mijn hand naar mijn wang en kijk met met grote, bange ogen aan.

"Je sloeg me." Zeg ik zacht. Ik merk nu pas dat mijn hele lichaam aan het trillen is. En niet zo'n klein beetje ook. Mijn hart draait volgensmij ook overuren terwijl ik daar maar sta. Tegenover hem. Allebei staan we even stil. Dan besef ik iets. Zayn was dus dronken toen ik bij hem in de auto stapte. Ik had zo weer een ongeluk kunnen hebben!

Zayn zet een heel klein ministapje naar achteren en bekijkt me van top tot teen. Iets waar ik me erg ongemakkelijk door voel. Maar daardoor krijg ik wel een kans om weg te komen. Ik tel in mezelf af, en net wanneer hij weer een stapje dichterbij zet, schiet ik langs hem heen naar de deur.

Als ik daar ben, begin ik woest aan de deurklinkt te trekken. Maar daar had ik even niet aan gedacht; de deur was, en is nog steeds, op slot. In een paar stappen is Zayn bij me en trekt me bij de deur vandaan. Ik geef een gil, wat me een trap tegen mijn scheen oplevert. Zayn sleurt me mee naar het bed en gooit me er zo ongeveer op. Hij komt meteen bovenop me liggen en drukt zijn lippen op de mijne. Al snel verdwijnen zijn handen onder mijn shirt. Ik begin paniekerig te spartelen en draai mijn hoofd.

Dat vindt Zayn natuurlijk niet goed, hij pakt mijn gezicht tussen een van zijn grote, sterke handen, terwijl hij op de andere steunt. "Lig stil!" Sist hij.

"Zayn, je doet me pijn!" Piep ik. Ik knipper met mijn ogen om de tranen tegen te houden. Het lukt niet. Een simpele traan ontsnapt uit mijn ooghoek. Hij baant zich een weg naar beneden langs mijn wang en slaap en spat met een zacht plofje op het kussen uit elkaar.

Zayn lijkt het gezien te hebben en komt overeind. Ik zie meteen dat zijn blik is veranderd. Niet meer zo lustig en angstwekkend zoals net. En, verbeeld ik het me nou of zie ik een sprankje medeleven?

Zonder verder nog iets te zeggen staat hij op, loopt naar de deur en gaat de gang op. Achter zich slaat hij de deur met een klap dicht.

En daar zit ik dan. Alleen. Bang. Huilend. Nadenkend waarom ik in hemelsnaam bij hem in de auto ben gestapt.

--------

Heeii mensjes

Sorry (alweer) voor de late update, maar we hebben ook echt niet normaal veel huiswerk -.-'

Nou ja..

Vote/Comment/Tips?

xxxx me