Trust, Love Fight. || Ft. Zayn Malik

Hoofdstuk 33

Na een lang gesprek, waarin ook wat tranen gevloeid zijn, staan we weer op. Mijn spieren werken niet mee door de kou en het lange zitten, dus neem ik mezelf voor een douche te nemen zodra we terug zijn in het motel.

Als ik me richting Eleanor draai, zie ik ergens verderop een zwarte gedaante staan, vrijwel dezelfde als die ik een paar dagen geleden bij het ziekenhuis gezien dacht te hebben.

"Zie jij dat ook?" Vraagt Eleanor me op gedempte toon, terwijl ze me strak aan kijkt.

"Die gedaante?" Ik fluister bijna terwijl ik haar ook aan kijk, ik vertik het om naar de persoon, die overigens een vrij brede bouw heeft, wat ik tot nu toe heb gezien, te kijken. Eleanor knikt.

"Rennen?" Stel ik voor, waarop Eleanor opnieuw knikt.

"Op drie. 1.. 2.. 3." Zo snel als we kunnen rennen we terug. Verschillende keren kijk ik naast me om te checken of Eleanor nog wel bij me is. Achterom kijk ik niet, te bang dat die persoon achter ons aan zal komen, en daarnij verlies ik vaart door achterom te kijken.

Als hij/zij al achter ons aan zou zitten, het kan ook dat we allebei gewoon heel bang waren door wat we mee gemaakt hebben en dat het gewoon een voornijganger of inwoner was, maar dan nemen we toch liever het zekere voor het onzekere, vooral nu we weten dat Zayn achter de jongens, en waarschijnlijk ons ook wel, aan zit.

Als we in het motel zijn, stoppen we pas voor de kamerdeur. Beiden blijven we even tegen de muur aan hangen om uit te hijgen. Zo ver was het niet, maar we hebben op een behoolijk hoog tempo gerend, en dat vergt toch wel wat van je, geloof me.

"Vond jij hem ook op Zaynlijken? Die man." Vraagt Eleanor hijgend aan me. Ik knik en sluit mijn ogen even.

Alsof ze ons al aan hadden horen komen, wat best mogelijk is aangezien we nou niet echt ons best hebben gedaan stil te zijn, gaat de deur open. Summer kijkt ons bezorg aan.

"We dachten Zayn gezien te hebben in het park." Leg ik uit. Opeens wordt het stil in de kamer en iedereen kijkt ons aan terwijl we binnen stappen. Eleanor gaat direct bij Louis liggen.

"Het zal onze verbeelding wel zijn geweest." Zegt Eleanor om iedereen gerust te stellen. Toch heb ik het gevoel dat ze ook vooral zichzelf gerust wil stellen dat hij het niet echt was.

Na een tijdje op die kamer gezeten te hebben, meld ik dat ik even ga douchen. Net als ik de deur van de kamer dicht doe, waardoor ik dus in mijn eentje op de gang sta, zie ik iemand om de hoek verdwijnen. Het ging te snel om te kunnen zien wie het was, maar een onrustig gevoel bekruipt me.

"Verbeelding, Emily." Fluister ik mezelf toe voordat ik het kaartje voor de scanner hou en snel mijn eigen kamer binnen glip.

In de badkamer kleed ik mezelf uit terwijl het water van de douche vast opwarmt. Als de stralen warm zat zijn, stap ik er onder, doe het douchegordijn achter me dicht en zeep ik mijn haren in met de shampoo.

Als ik de kraan uit zet hoor ik het geluid van de scanner en daarna de deur open gaan. Ik haast me niet, want de badkamer zit toch op slot. Nadat ik me afgedroogd en aangekleed heb, loop ik de badkamer weer uit en ga naast Summer op de rand van het bed zitten.

"We kunnen chinees bestellen." Hoor ik Niall zeggen.

"Ik denk niet dat ze dat brengen." Zegt Harry. Zo te horen hebben ze het over het eten vanavond.

"Dan halen we, er zit een chinees restaurant hier een paar straten verderop. Gezien toen we naar het centrum gingen." Verteld Niall. Die heb ik nirt gezien, maar dat zou ook kunnen omdat ik zoals gewoonlijk niet aan het opletten was.

"Oké, doen we dat." Zegt Harry, die met zijn mobiel bezig is, waarschijnlijk de rest sms'en wat zij vinden. Ik richt mijn blik naar buiten, waar kleine regendruppeltjes mijn zicht uit het raam verhinderen. Weer regen. Je kunt goed merken dat het al herfst is..

------

Okey, dit was niet het idee wat ik had, maar meer een tussenstukje als opvulling. Beetje saai misschien, maar het volgende stukje wordt weer spannender!

Die komt vanavond of morgen.

xxxx