Trust, Love Fight. || Ft. Zayn Malik

Hoofdstuk 4

*Emmy P.O.V.* 

Een rilling loopt over mijn rug wanneer ik hem een seconde in de ogen kijk. Meteen wend ik mijn blik af en laat me mee sleuren door Summer en Jason. Ik kan pas weer helder nadenken als we voor een klaslokaal staan. "Moeten we ons niet eens zorgen gaan maken?" Hoor ik Summer zeggen. 

"Waarover dan?" Vraag ik verbaasd. 

"Oh kijk, ze leeft weer!" Zegt Jason opgelucht. 

"Je was helemaal weg, wij hebben je rooster en kluissleutel opgehaald." Zegt Summer lachend. 

"Heeft het te maken met Zayn? Vraagt Jason serieus. Ik kijk hem vaag aan. 

"Wie is Zayn?" Vraag ik. 

"Die jongen van net." Antwoord Summer. 

"Oh, ja het had met hem te maken." Zeg ik, Jason en Summer kijken me met open mond aan. 

"Weet je hoe freaking bang ik van hem word? Serieus.." Leg ik uit. Dat is echt niet gelogen. Ik denk weer terug aan het moment dat mijn ogen recht in de zijne keken. Meteen krijg ik een rilling over mijn rug. Zijn ogen stonden donker, duister, mysterieus, vol geheimen. Geheimen waar ik liever niks mee te maken wil hebben. 

Dan komt de rest van de klas aan gelopen. Sommige meisjes kijken me met een bitchie blik aan. De jongens daarentegen... Als de leraar aan komt gelopen, baant hij zich een weg door de klas heen. Hij opent de deur, waarna de leerlingen zich naar binnen wurmen. 

Summer, Jason en ik staan als laatste. De leraar houdt me tegen, net op het moment dat ik naar binnen wil lopen. 

"Emily?" Vraagt hij. Ik knik. God, wat haat ik het als mensen me bij mijn hele naam noemen! "Emily Williams. Welkom op onze school!" Zegt hij enthousiast. 

"Eh dankuwel." Zeg ik beleefd. "En ik heet Emily Ja-" Ik klap mijn mond dicht als ik besef dat ik niet meer zo heet. Emmy Williams, dat is nu mijn naam. 

"Nou, ik ben meneer McConnard, als je vragen hebt kom dam gerust naar me toe. Ik ben julie leraar en tevens jullie klassenmentor." Zegt hij. Ik knik even. 

"Bedankt meneer, zal ik doen." Antwoord ik. 

"Nou, hup naar binnen, dan kunnen we beginnen met de les.!" Zegt hij, terwijl hij mij, Summer en Jason, die er dus ook nog bij stonden, een duwtje. Ik grinnik even. Ik mag hem wel, hij is aardig. Ik loop met Summer en Jason mee naar achterin de klas en ga bij ze zitten. 

"Nou jongens, we hebben een nieuwe leerling in de klas!" Zegt McConnard, terwijl hij in zijn handen klapt. "Jullie weten wat te doen, als er vragen zijn of als er iets is, ik ben aan mijn bureau." 

Ik kijk verbaasd hoeveel kinderen er opeens om me heen staan.  

"Hoe heet je?" Vraagt een jongen. 

"Emmy, Emmy Williams." Antwoord ik. 

"Oh My Gosh! Familie van John Williams?!" Roept een meisje. Ik knik verbaasd. 

"Ja, hij is mijn oom. Kennen jullie hem dan?" Vraag ik. Het meisje begint te lachen. 

"Ja natuurlijk! Wie kent hem niet?" Zegt ze. Oké, ik heb dus blijkbaar een beroemde oom. 

"Waar woonde je toen je hierheen verhuisde?" Vraagt een jongen met blond haar en zeeblauwe ogen. Aan zijn accent te horen komt hij uit Ierland. Hij glimlacht vrolijk naar me.  

"In London." Ik glimlach terug naar hem. 

"Waarom ben je verhuisd dan?" Vraagt hij. Ik krijg een brok ik mijn keel en probeer mijn tranen terug te dringen. 

"Mijn ouders zijn dood." Fluister ik, zo zacht dat het me verbaasd als iemand het gehoord heeft. Ik voel de hand van de jongen beschermend op mijn rug.  

"Sorry, dat wist ik niet." Zegt hij zacht. Ik haal even diep adem en zet een fake-smile op. 

"Geeft niet, het gaat wel weer." Zeg ik.  

"Ik ben trouwens Niall." Stelt de jongen zich voor. 

"Ik ben Emmy, maar dat wist je dus al." Zeg ik glimlachend. En dit keer is de glimlach niet nep.

------

Ik weet het, hij komt laat, maar ik heb het echt druk met school! En ben ook bezig vast hoofdstukken en ideeën van andere verhalen te schrijven :)

Naja, Vote/Comment?

Alsje tips of ideeën hebt, graag in pb!!

xxxx me