"WAAR IS ZE?!" Een schreeuwende stem wekt me uit mijn slaap. Meteen keert de hevige hoofdpijn, die net weg was door de vele pijn stillers, weer terug. Kreunend van de pijn open ik mijn ogen.
"Zayn, je laat haar met rust! Ze heeft haar slaap nodig!" Klinkt de stem van Liam vanaf de andere kant van de deur.
"Niks mee te maken!" Schreeuwt Zayn. De kamerdeue vliegt open en knalt hard tegen de muur aan. Zo snel en zo diep mogelijk kruip ik onder de dekens en wacht af terwijl de adrenaline door mijn lijf giert. Nog geen tel later wordt het dekbed ruw vanme af getrokken en word ik verblind door het plotselinge felle licht. Zayn trekt me aan mijn haren omhoog, mijn gejammer negerend.
"Zo, jij hebt bij Liam geslapen hm?" Sist hij.
"ANTWOORD!" Schreeuwt hij.
"J-ja." Ik kijk hulpeloos naar Liam, die er een beetje machteloos bij staat in de deuropening. Zayn duwt mijn hoofd hard tegen de muur, waardoor ik het gevoel heb dat mijn schedel uit elkaar barst.
"Jij slet die je bent!" Hij trekt me overeind en sleurt me mee. Ik gil het uit van de pijn. Met mijn handen trek ik mijn haren terug, zodat het iets minder pijn doet. Maar het is nog steeds ondragelijk.
Zayn geeft me een harde duw, waardoor ik een van de kamers in struikel en op het vloerkleed beland. Huilend en rillend blijf ik zitten. In elkaar gedoken met mijn handen tegen mijn slapen gedrukt om zo de pijn enigszins te verminderen.
"Jij vieze, vuile slet!" Roept Zayn naar me.
"JE BENT VAN MIJ, HOOR JE?! VAN MIJ!" Hij schreeuwt nu. Zayn trekt me aan mijn arm omhoog en duwt me ruw met mijn rug tegen de muur achter me, wat weer een scherpe steek door mijn hoofd veroorzaakt. Zijn lichaam staat tegen het mijne aan gedrukt en zijn gezicht is vlak bij het mijne. Ik kan de ader in zijn slaap zien kloppen van woede en ruik wederom de alcoholgeur. Nog sterker dan gisterochtend.
"IK HEB JE HIER HEEN GEBRACHT! NIET LIAM! DUS JE BENT VAN MIJ, EN JE BLIJFT VAN MIJ!" Schreeuwt hij in mijn gezicht. Mijn hoofd blijft maar steken. Maar niet alleen mijn hoofd doet nu pijn. Heel mijn lichaam lijkt opeens op te zijn.
"BEGREPEN?!"
"Ja, ja. Ik begrijp het, maar stop alsjeblieft met schreeuwen." Huil ik. Zayn kijkt me spottend aan.
"Mietje." Hij laat me los en loopt zonder me nog ook maar een blik waardig te gunnen de kamer uit. Ik lig daar. Op de grond. Huilend van de pijn en van angst. Mijn lichaam trilt en het voelt alsof ik geen spier in mijn lichaam meer kan bewegen.
Als ik echt van Zayn ben, zoals hij claimt, dan mag hij eens beginnen met me te behandelen alsof ik een mens ben in plaats van een stuk vuil..
--------
Okeey, nog een hoofdstukje vandaag omdat ik de hele week niet heb geupdate!
Ik heb een vraagje peepz.
Ik ga een nieuw boek beginnen, het gaat over een meisjem Sophia, die woont Mullingar. Er is een oorlog bezig tussen de landen van het Verenig Koninkrijk, en Engeland heeft Ierland en Wales bezet. Sinds kort zijn alle kleine kinderen uit de stad verdwenen Waaronder Sophia's jongere broertje, Daniel. Sophia besluit om haar broertje en de rest van de kinderen te gaan zoeken, maar dat blijkt moeilijker dan gedacht. Als ze gesnapt en opgesloten wordt door de Britse soldaten, ziet Sophia geen uitweg meer. Totdat ze bevriend raakt met Soldaat Styles, en hij haar wilt helpen. Maar is het niet meer dan alleen vriendschap tussen hen? En wat als Sergeant Majoor Tomlinson daar achter komt?
Nu is mijn probleem dus dat ik superveel inspiratie heb voor het verhaal, maar ik kan maar geen leuke titel verzinnen... Willen jullie met me mee denken??
DEGENE DIE DE LEUKSTE TITEL VERZINT KRIJGT EEN SHOUTOUT!!
Alvast thank you!
xxxxx me
JE LEEST
Trust, Love Fight. || Ft. Zayn Malik
FanfictionSinds dat de ouders van Emmy, 16 jaar, zijn overleden, hebben haar oom en tante besloten de voor haar te zorgen. Als ze op een dag met haar neefje naar het park gaat en hem kwijt raakt, botst ze tegen de criminele Zayn op. Hij ziet haar wel zitten...