Trust, Love Fight. || Ft. Zayn Malik

Hoofdstuk 39

Als ik wakker wordt, probeer ik me om te draaien, in een poging opnieuw de slaap te pakken te krijgen, aangezien ik pas tegen half zes sliep, maar het wil maar niet lukken. Uiteindelijk kom ik rechtop zitten, en voel gelijk al iets onder me. Ik sla het dekbed van me af en zie een grote rode vlek in het matras zitten op de plek waar mijn middel ongeveer heeft gelegen.

Oh fijn...

Ik werp een snelle blik op de wekker en zie dat het pas tien voor half 8 is. Een zucht rolt tussen mijn lippen door. Slapen lukt nu toch niet meer, dus sluip ik zo stilletjes mogelijk naar mijn koffer en trek daat een joggingbroek en een sweater uit, waarmee ik naar de aangrenzende badkamer loop. Ik doe beide deuren op slot.

Er zijn twee badkamers en vier slaapkamers, tussen twee slaapkamers in een badkamer, die met een deur van elkaar gescheiden worden.

Uit het kastje onder de wastafel vis ik een emmer, die ik met koud water vul. Ik heb ooit eens gelezen dat je bloedvlekken er met koud water het beste uit krijgt, dus stop ik alles waar bloed op zit in die emmer. Met een beetje zeep erbij.

Daarna spring ik onder de douche en doe mijn best een gil te onderdrukken, aangezien het water ijskoud is. Ongeduldig en bevend, wacht ik, buiten bereik van het water, tot het is opgewarmd. Als dat zover is, stap ik opnieuw onder de douchekop en laat de warme stralen mijn lichaam opwarmen.

Met mijn handen wrijf ik de binnenkant van mijn bovenbenen schoon, en daarna was ik mijn haren met de heerlijke, naar lotus geurende, shampoo van Summer.

Als ik klaar ben, droog ik mezelf af en trek de kleren aan. Met de borstel ga ik een paar keer door mijn haar en bind dat ik een losse knot, waarna ik mijn tanden poets. Dan loop ik de badkamer uit en blijf even staan voor Harry's bed. Een kleine glimlach vormt zich op mijn gezicht als ik hem zo zie slapen - welliswaar met rode, opgezwollen ogen van het huilen, maar toch vredig - maar mijn glimlach verdwijnt meteen als ik me omdraai en mijn matras zie.

Met een zucht haal ik mijn bed af. gelukkig zat er niks op het matras zelf, alleen maar op de matrashoes. Ik maak mijn bed opnieuw op en was de matrashoes, die ik vervolgens samen met mijn pyjama en onderbroek aan de waslijn op het balkon hang.

Nadat dat is gedaan, gromt mijn buik. Ik kan dan niet buikspreken, maar ik weet wel dat hij zegt dat het tijd is voor ontbijt. [Oké, slechte grap, sorry mensjes]

Een huis heeft altijd andere geluiden als het donker en stil is, wat het allebei is. En hoewel er een oranjeachtige gloed begint te komen aan de horizon, is het nog steeds vrij griezelig zo alleen.

Na het ontbijt doe ik wat klusjes, zoals de afwas van gisteren en mijn ontbijt, dweilen en opruimen.

En als ik daar klaar mee ben, komen Summer, Eleanor, Louis en Liam ook naar beneden. Het is nu half 11. Nog vrij vroeg, maar ik was nog veel vroeger, dusja...

"Zo, jij bent vroeg op." Zegt Summer, en ik bespeur duidelijke verbazing in haar stem, wat vooral komt omdat ik totáál geen ochtendmens ben. Maar ik haal simpel mijn schouders op.

"Vrouwelijk probleempje," antwoord ik "En te veel gedachten."

Na het diner, wat bestond uit half bedorven pasta, wat brood en diepvriespizza, zitten we met z'n allen, nou ja bijna allemaal, op de bank voor een film. Alweer. Tja, als je op de vlucht bent, niet naar buiten kan omdat de storm nog steeds niet op is gehouden en je elk moment weer zou kunnen verhuizen - en in mijn geval ook nog eens ongesteld bent - heb je niet veel anders te doen.

Mijn ogen vallen bijna dicht, dus sta ik op en begin achter de bank rondjes te lopen. Als ik niet in beweging blijf, val ik zonder pardon in slaap.

Liam is de enige die me opmerkt, aangezien Niall, Summer en Harry al naar bed zijn en de rest half in slaap gevallen is op de bank. Liam kan vrij goed met zijn vermoeidheid overweg, dat wil ik ook. Als ik een nacht als deze beleefd heb, ben ik de hele dag een duf konijn en is mijn reactiesnelheid minstens drie keer zo langzaam.

"Zou je niet naar bed gaan?" Vraagt Liam me. Ik laat zijn woorden even tot me door dringen - zoals ik al zei, reactiesnelheid, hoewel het in mijn geval meer reactiesloomheid is - en haal dan mijn schouders op.

"Ik breng je wel." Met een versuft gezicht blijf ik staan. Nog voordat ik het doorheb, wordt ik opgetild dooe een paar armen en hangt mijn hoofd tegen zijn borst aan.

In mijn kamer zet Liam me neer, drukt een zachte kus bovenop mijn hoofd en sluipt dan zo stilletjes mogelijk weg, om Harry niet wakker te maken. Langzaam begin ik me uit te kleden, maar besef dan dat ik ook best wel kan slapen in de kleding die ik nu aan heb.

Bijna verlamd van de slaap laat ik me op mijn bed vallen - ben ik blij dat ik het matras en de rest vanmiddag al terug had gelegd - en wurm me onder de dekens.

Het laatste wat ik zie voordat ik in slaap val, zijn een paar donkerbruine ogen die boven mijn gezicht hangen.

--------

Whoeh eindelijk weer een beetje spanning! Sorry guys, me likes teasing you. Gemene ik >:)

De drie helweken zijn voorbij en ik heb de meeste toetsen redelijk tot goed gedaan. Happy me!

En nu komt er een BELANGRIJKE MEDEDELING!!!!!:

Ik wil jullie heel graag bedanken voor alles, dus ik dacht, waarom doe ik geen Q&A?

Jullie mogen me alles vragen en ik zal overal zo eerlijk mogelijk antwoord op geven

VRAGEN HET LIEFSTE IN PB, maar je mag ze ook bij dit hoofdstuk plaatsen.

Eens kijken met welke creatieve vragen jullie aankomen :)

xxxxxxxx me