Trust, Love Fight. || Ft. Zayn Malik

Hoofdstuk 9

Ik draai me om en zie dat Zayn Lucy haar bij haar handje vast heeft. 

"Blijf met je poten van haar af, Zayn!" Sis ik boos. 

"Rustig, ik doe niks." Zijn stem klinkt ietwat beledigd, maar toch warm. Hij geeft Lucy een zetje in mijn richting. Ze rent meteen naar me toe en klampt zich aan mijn been vast, terwijl ze bang naar Zayn kijkt. Ik zet Ethan op de grond neer, die hezelfde als Lucy doet. 

"Mag ik iets vragen?" Vraag ik op een afstandelijke toon. 

"Jij altijd." Knipoogt Zayn. Ik voel mijn maag omdraaien. 

"Hoe komt het dat ik je overal tegen kom?" Hij haalt zijn schouders op en kijkt me aan. 

"Vind je het niet leuk dan?" Vraagt hij. Ik kijk hem strak aan. 

"Ben je achterlijk ofzo? Je weet toch wel dat iedereen me voor je gewaarschuwd heeft?" Zeg ik kil. "En dat ik weet wat je hebt gedaan, en waar je toe in staat bent." Voeg ik er nog aan toe. Oké, dat laatste is bluf, maar goed. 

"Dat weet ik." Hij komt dichterbij, waardoor Ethan en Lucy zich nog steviger tegen me aan drukken. "And I know you want me." Fluistert hij in mijn oor. 

"Wat?! Doe niet zo belachelijk!" Roep ik boos. Nee, woedend. Ik probeer een stap naar achter te zetten, maar dat gaat niet omdat mijn neefje en nichtje aan mijn benen vast zitten geplakt van angst. Angst voor Zayn... 

"Je bent bang voor me." Grijnst hij.  

"Pfft, voor jou? Dacht het niet!" Zeg ik stoer. 

"Hmm, you better be." Met die woorden draait hij zich om en loopt naar zijn auto.  

"Als ik je nog een keer in hun buurt zie, doe ik je wat, Malik!" Roep ik hem nog na. Pas als hij weg is, durf ik me weer te bewegen. Pas nu merk ik hoe erg ik sta te trillen. Ik zet Ethan en Lucy op mijn heupen en ondersteun ze met mijn armen, zodat ze niet naar achteren donderen. 'I know you want me.' Herhaalt Zayn's stem zich in mijn hoofd. Ha! Dat dacht ik dus effe niet! Mocht hij willen! Hoewel het raar zou zijn als hij dat echt zou willen... Het zou überhaupt raar zijn als IEMAND dat zou willen. Hij wilt me vast gewoon als speeltje, maar denk maar niet dat ik daar aan toe ga geven! 

Thuis aan gekomen, loop ik met Lucy meteen naar de keuken. Ik schuif voorzichtig haar legging naar beneden.Ik schrik even. Haar knieën liggen helemaal open! Ik maak een doekje nat en begin voorzichtig het bloed weg. 

"Ethan, ga mama eens halen!" Zeg ik tegen mijn neefje, die met grote ogen naar de knieën van zijn zusje kijkt. Hij knikt en rent de kamer in. 

"Mama!" Hoor ik hem roepen. Niet veel later komt Margaret de keuken in gelopen.  

"Oh meisje toch! Wat is er gebeurd?" Vraagt ze geschrokken. Ze pakt gelijk het EHBO-doosje erbij. 

"Gevallen." Zegt Lucy door haar tranen heen.

Als haar knieën verbonden zijn en de tweeling op bed ligt, komt Margaret met 3 koppen thee binnen gelopen. 

"John belde net, hij heeft vannacht nachtdienst." Ik knik even, net als Tyler. 

"Is er nog iets gebeurd in het park?" Vraagt Margaret, terwijl ze een kop thee in mijn handen drukt. Ik knik aarzelend. 

"Wat dan?" Vraagt ze. 

"Eh.. Nou Ethan was weg gelopen, dus ik ben hem gaan zoeken." Begin ik. Ik kan maar beter eerlijk tegen haar zijn. "En toen ik hem gevonden had, stond Zayn opeens achter me met Lucy.."  

"Oh en toen?" Vraagt ze geschrokken. 

"Ik ben ongelooflijk boos op hem geworden en heb hem verteld dat hij uit de buurt moest blijven van mijn familie." De rest laat ik maar achterwege. 

"Dat heb je goed gedaan." Zegt Tyler. Ik glimlach even naar hem. "Als je hem maar niet boos hebt gemaakt, dan ben je nog niet jarig.."

-------

Heyy mensjes!

Sorry dat ik zo laat pas update, maar druk met school and stuff...

Ik wilde nog even zeggen

De meeste 'Badboy' fanfics gaan zo:

Meisje vindt jongen niks, jongen krijgt haar toch zover, meisje wordt ontvoerd door de 'oude vrienden' van jongen, jongen redt haar, gevecht, mensen raken gewon of gaan dood, 'oude vrienden' komen in de gavngenis of zijn dood, meisje en jongen leven nog lang en gelukkig.

Deze gaat anders. Dat zeg ik je vast :)

Vote/Comment/tips??

xxxx me