H Νεκροφιλημένη

Κεφάλαιο 30 - Οι γάμοι

Η γαμήλια τελετή γινόταν σε μια μικρή λιμνούλα, μετά την μικρή κατηφόρα στα αριστερά του κάστρου. Εξέδρες μαρμάρινες δέσποζαν σε ένα ημικύκλιο γύρω της, αφήνοντας την λίμνη να φαίνεται πολύ μεγαλύτερη όπως απλωνόταν στο σκοτάδι. Είχαν στηθεί ψηλοί δαυλοί καρφωμένοι στο δροσερό χορτάρι και πολλοί από τους Θραχάρ είχαν ήδη πιάσει μια θέση στις εξέδρες, μαζί με τις οικογένειές τους. Τα κορίτσια μου έλεγαν την αλήθεια. Ο κάθε άντρας είχε μια γυναίκα και ήταν χαρούμενοι. Πού ήταν οι κοπέλες με το χαμένο μυαλό; Πού ήταν οι νύφες που έκλαιγαν;

Πλησιάσαμε την κεντρική εξέδρα και ο βασιλιάς Σιάρλ με οδήγησε στα χαμηλά σκαλοπάτια και μου έδειξε το κάθισμα δίπλα από το θρόνο του. "Παρακαλώ, πρώτα εσείς."

Ο Λαχάρ πίσω μας κάγχασε και έκατσε ακριβώς δίπλα μου, πέφτοντας με φόρα πάνω στο μαρμάρινο κάθισμα. Από την άλλη πλευρά έκατσε ο Κάιν με τους ιππότες του να στέκονται όρθιοι στο πίσω και ψηλότερο μέρος της εξέδρας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξεκουράζονταν ποτέ; 

Όταν μαζεύτηκε όλος ο λαός, ο βασιλιάς σηκώθηκε και ακούμπησε τα χέρια του στην κουπαστή. "Λαέ των Θραχάρ, καλώς ορίσατε στην γαμήλια τελετή! Αυτό το χρόνο, δυστυχώς, μόνο τέσσερα κορίτσια ήρθαν σε εμάς, μα καταφέραμε να σώσουμε άλλα δέκα από το βίαιο μέλλον που τους επέβαλλαν. Σήμερα, τους δίνεται η απόλυτη ελευθερία να αποφασίσουν εκείνες τι πραγματικά θέλουν. Μα πριν προχωρήσουμε, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα πολύ χαρμόσυνο γεγονός. Η Σελίν, γυναίκα και κυρία του Ντέμαρκ, έφερε στον κόσμο ένα κορίτσι!"
Αμέσως όλοι άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους και να αφήνουν χαρούμενες φωνές στο χώρο. Ήταν το πρώτο κορίτσι που γεννήθηκε στον τόπο των Θραχάρ. Ο πρώτος λίθος για ένα διαφορετικό μέλλον, μια ευχή και ένα θαύμα. Αυτά ήταν τα λόγια του Σιάρλ, ο οποίος ζήτησε να δει το νεογέννητο. Ένας άντρας σε ώριμη ηλικία, έφερε στην εξέδρα μας το μωρό και το παρέδωσε στον βασιλιά ο οποίος φίλησε το μέτωπό του χαρούμενος και το άφησε να κουρνιάσει για λίγο στην αγκαλιά του. Φαινόταν συνηθισμένος σε αυτό. Του ήταν πολύ οικείες οι κινήσεις και η φροντίδα. Ο βασιλιάς φαινόταν γύρω στα τριάντα και αναρωτιόμουν αν είχε ποτέ του παιδιά ή αν είχε παντρευτεί. Μα αν ήταν παντρεμένος, τώρα δε θα καθόμουν σε αυτό το σημείο.

Ύστερα από αυτή τη διακοπή ο Βασιλιάς έδωσε το μωρό στον πανευτυχή πατέρα και διέταξε τον κόσμο να σωπάσει και να φέρουν τα δεκατέσσερα κορίτσια στη λίμνη. Ήμουν πολύ περίεργη να δω την τελετή. Να δω αν ήταν αλήθεια όλα αυτά που περνούσαν από στόμα σε στόμα και από ψίθυρο σε άλλα αυτιά. 
Τα κορίτσια στοιχήθηκαν σε μια ευθεία και φαίνονταν όλες τρομαγμένες. Έτρεμαν και προσπαθήσουν να κρύψουν το τρέμουλο αυτό, πιέζοντας γερά τα χέρια του πάνω στο κορμί τους. Φορούσαν όλες τοπικές ενδυμασίες και κοιτούσαν γύρω τους φοβισμένες. Ο βασιλιάς σηκώθηκε ξανά.