H Νεκροφιλημένη

Κεφάλαιο 20 - Η μάχη των Ούαλακ

Δεν είχα πολεμήσει πάλι με Ούαλακ, μα ήξερα πως το αδύνατο σημείο τους ήταν το κεφάλι. Τα καλά με τις ταβέρνες της Σεβέλ ήταν πως μάθαινες κάθε λογής πράγματα και έπαιρνες ένα σωρό πληροφορίες για τα πάντα. Κυνηγοί επικηρυγμένων και σπάνιων ειδών, κυρίως άγριων, έρχονταν συχνά στη ταβέρνα του Σαπιοδόντη και καυχιόνταν για τα κατορθώματά τους. Από αυτές τις συζητήσεις δεν έλειπα και εγώ. Προφυλαγμένη σε ένα άδειο τραπεζάκι στη πιο σκοτεινή γωνία της ταβέρνας, τα άκουγα όλα και κρατούσα στο μυαλό μου τα πιο σημαντικά.

Τα σκυλιά ήταν μόλις έξι, μα και πάλι αποτελούσαν πρόβλημα. Συνήθως αυτά τα πλάσματα ταξίδευαν σε αγέλες των δώδεκα, μα οι Ασράι δεν ήθελαν να κουράσουν τα αγρίμια. Έτσι και αλλιώς μας είχαν όλους για ετοιμοθάνατους. Το μόνο καλό ήταν πως οι τρεις πειρατές, θα καθυστερούσαν τα τέρατα, μιας και θα ήταν απασχολημένα με το να τους κατασπαράζουν. Αυτό μου άφηνε πολύτιμο χρόνο να τα σκοτώσω ένα προς ένα. Το πρόβλημα θα ήταν με τα άλλα τρία που περίσσευαν. Δεν μπορούσα να τα αναλάβω όλα μόνη μου. Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω και την Κάλιντα. Και αυτό δεν ήταν κάτι που ήθελα, μα θα στηριζόμουν για άλλη μια φορά πάνω της.

Τα Ούαλακ όρμησαν καταπάνω μας και οι πειρατές ετοιμάστηκαν για μια μάχη που πιθανώς θα έχαναν. Οι νεράιδες είχαν εκστασιαστεί και ζητωκραύγαζαν χωρίς σταματημό. Τα τέρατα ανοιγόκλειναν τα στόματα τους και τα δόντια τους κροτάλιζαν, αφήνοντας τους αιχμηρούς τους κυνόδοντες να σκίζουν τον αέρα. Τα πρώτα έπεσαν πάνω στους πειρατές, οι οποίοι κατάφεραν να αποκρούσουν την πρώτη επίθεση. Γύρισα απευθείας μπροστά το κεφάλι και πήρα μια βαθιά ανάσα. Την στιγμή που το Ούαλακ πήδηξε για να φάει το κεφάλι μου, έκανα δυο βήματα και με ακρίβεια μάζεψα τα χέρια μου σταυρωτά μπροστά από το λαιμό μου, κρατώντας σφιχτά τα στιλέτα. Μόλις το σκυλί της κολάσεως πλησίασε αρκετά, άνοιξα τα χέρια μου και έσκισα το λαιμό του. Το σκυλί έπεσε πίσω μου, αφήνοντας ένα μονοπάτι αίματος και το κεφάλι του στα πόδια μου. Οι Ασράι σώπασαν. Ακούστηκε ένα ουρλιαχτό που τράβηξε την προσοχή μου και των υπόλοιπων Ούαλακ. Ο μακρυμάλλης πειρατής κρατούσε το λαιμό του απ' όπου ανάβλυζε το αίμα χωρίς σταματημό. Παραπάτησε και έπεσε στα γόνατα. Την επόμενη στιγμή, το σώμα του έμεινε χωρίς κεφάλι και δυο από τα πλάσματα έπεσαν να τον φάνε. Οι φωνές συνεχίστηκαν πάλι και οι νεράιδες χοροπηδούσαν χαρούμενες στις κερκίδες, ενώ η Βασίλισσα γελούσε. Χωρίς να χάσω λεπτό από αυτή του τη θυσία, έτρεξα καταπάνω τους, μαζί με τον φαλακρό πειρατή. Τα τέρατα, αφοσιωμένα στο δείπνο τους, δεν μας άκουσαν καν. Με μια μου κίνηση έπιασα το αυτί του ενός και έσκισα το πάνω μέρος του κεφαλιού του, αφήνοντας ανοιχτό το κρανίο του, ενώ με το άλλο στιλέτο το κάρφωσα, πιτσιλώντας το πρόσωπό μου. Εκείνο άφησε ένα ανατριχιαστικό λυγμό και τα πόδια του λύθηκαν από κάτω του. Ο φαλακρός πειρατής τα είχε καταφέρει εξίσου καλά, καρφώνοντας πολλές λεπίδες στο λαιμό του άλλου. Είχαμε φάει τρία και αυτό δεν άρεσε στις περήφανες νεράιδες. Περίμεναν να μας κατασπαράξουν αμέσως. Μόλις έπεσε και το τρίτο, ο φαλακρός πειρατής γύρισε και μου χαμογέλασε. Το πρόσωπό του ήταν τόσο κιτρινωπό και τα μάτια του είχαν κοκκινίσει. Από το στόμα του κύλησε μια σταγόνα αίματος. Το δηλητήριο τον έφτανε στα τελευταία του. Γύρισα στα αριστερά μου και δεν πρόλαβα να τον προειδοποιήσω για αυτό που ερχόταν. Δυο Ούαλακ έπεσαν επάνω μας, κοπανώντας εμένα και πετώντας με λίγα μέτρα ψηλά, ενώ ο φαλακρός πειρατής δεν είχε την ίδια τύχη με μένα. Τον είδα να πέφτει λίγο πιο πέρα, κομμένος στα δύο. Ο άνω κορμός του έγινε τροφή για τα σιχαμένα κουτάβια. Η πτώση μου δεν ήταν ευχάριστη. Έπεσα και κυλίστηκα στο έδαφος. Ευγνωμονούσα τους Θεούς που η άμμος ήταν μαλακιά και έκοψε τη φόρα μου. Ο Ματωμένος Τζάκ, ούρλιαξε και τον είδα με την άκρη του ματιού μου να τρέχει προς τα τέρατα. Σηκώθηκα όπως όπως, πιάνοντας ελαφρώς το κεφάλι μου. Ο μεγαλόσωμος πειρατής μάζεψε και τα τρία Ούαλακ γύρω του και άρχισε να τα χτυπά μανιωδώς, όπου έβρισκε. Μα εκείνα ήταν τρία και πιο βαριά από τον ίδιο. Πιο μυώδη και πιο άγρια. Τον ξέσκισαν πριν προλάβω να ανοιγκοκλείσω το μάτι μου. Τον τεμάχισαν και βάλθηκαν να τρώνε το υπόλοιπο σώμα του. Οι Ασράι επιδόθηκαν σε τραγούδια και μουσικές φράσεις πανηγυρισμών.