Δεν μπορούσα να κουνηθώ. Δεν έτρεξα από πίσω του και δεν τον σταμάτησα. Απλά τον κοιτούσα όσο απομακρυνόταν και όταν έστριψε και χάθηκε πίσω από τους τοίχους, η καρδιά μου βούλιαξε στη θέση της. Ήμουν εντελώς ηλίθια. Όταν ο Σιάρλ μου ζήτησε να μείνω εδώ, ο Λαχάρ ήταν το πρώτο πρόσωπο που πετάχτηκε στο μυαλό μου. Όλη αυτή την εβδομάδα, τον είχα συνέχεια στο πλάι μου και προσπαθούσε να με γνωρίσει περισσότερο, χωρίς να του δίνω πολλές πληροφορίες για το παρελθόν μου. Αισθανόμουν ευάλωτη και δεν μπορούσα να ανοίξω το χάος μέσα μου και να ρουφήξει μαζί του τον Λαχάρ. Φοβόμουν. Όχι για εμένα. Το είχα συνηθίσει. Φοβόμουν για εκείνον. Και αν τρόμαζε; Και αν δεν ήμουν τόσο ενδιαφέρουσα όσο πίστευε; Και αν τον απομάκρυνα τελείως τώρα; Τον είχα πληγώσει ξανά και αναρωτιόμουν αν ήταν πλέον πολύ αργά.
Προχώρησα προς το δωμάτιό μου και έξι γνώριμες φιγούρες έπεσαν επάνω μου. Τα κορίτσια άρχισαν να τσιρίζουν και να χοροπηδούν χαρούμενες, μα όταν με είδαν, σταμάτησαν και έμειναν να με κοιτάζουν αποχαυνωμένες. "Τι έγινε;" ρώτησε η Ρίνα γέρνοντας το κεφάλι της στο πλάι και αφήνοντας τα μακριά καστανά της μαλλιά να πέσουν πίσω της, ενώ τα μελί μάτια της έλαμπαν από περιέργεια.
Ξεφύσηξα. "Τίποτα σημαντικό."
Ήταν σειρά της Σέρι να μιλήσει. Έκατσε πάνω στο κρεβάτι μου και χαμογέλασε, συνεπαίρνοντας και τις άλλες. "Ο Λαχάρ, λοιπόν." είπε και τα κορίτσια άφησαν ένα σιγανό επιφώνημα, πριν αρχίσουν να συνομιλούν μεταξύ τους.
"Το ήξερα πως ήταν ο εξωτικός πρίγκιπας!"
"Εεεεεεεε;"
"Αχ, τι καλά!"
Οι χαρούμενες φωνές τους με έκαναν να νιώθω ακόμη πιο άσχημα. Ύψωσα τα χέρια μου ψηλά. "Ο Λαχάρ δεν έχει να κάνει τίποτα με αυτό, πλέον. Όχι μετά από αυτά που του είπα."
Η Σέρι σηκώθηκε από το κρεβάτι μου και τίναξε τα ξανθά της μαλλιά πίσω από τους ώμους της. Πλησίασε τα υπόλοιπα κορίτσια και τις έκανε στην άκρη, βγαίνοντας μπροστά. "Γιατί δεν ξεκινάς να μας λες από την αρχή τι έγινε;"
Την κοίταξα και έπειτα στράφηκα στα κορίτσια που είχαν πλεγμένα τα χέρια τους σαν σε στάση προσευχής, μάτια γουρλωμένα και αυτιά έτοιμα να απορροφήσουν τα πάντα. Μου φαινόταν περίεργο που είχα κάποιον να μιλήσω. Και αυτός ο κάποιος ήταν κορίτσια στην ίδια ηλικία με εμένα. Αυτό ήταν λοιπόν η φιλία; Αυτή έπαιρνε το βάρος που κουβαλούσα μαζί μου;
Είχα ήδη αρχίσει να αλλάζω.
أنت تقرأ
H Νεκροφιλημένη
خيال (فانتازيا)Τα Βασίλεια των Αρχαίων δεν θα ήταν ποτέ ξανά τα ίδια. Στον κόσμο του Ελάριον επικρατεί ο πανικός και ο φόβος: Σκοτεινές δυνάμεις αποζητούν ξανά την καταστροφή των Βασιλείων και την κατοχύρωση του θρόνου τους μετά τους καταραμένους αιώνες. Η μοίρα...
