H Νεκροφιλημένη

Κεφάλαιο 35 - Οι πρίγκιπες

Η Άιλις ήταν παραπάνω από ανυπόμονη να μου γνωρίσει όλη την οικογένεια και να με ξεναγήσει σε όλο το παλάτι. Περιφερόταν σε ιδιωτικές αυλές και διαμερίσματα, στις πολυτελέστατες κουζίνες με τις απίστευτες γλυκιές μυρωδιές, σε προαύλιους χώρους με μικρά συντριβάνια και κήπους γεμάτους με τα πιο παράξενα λουλούδια με τα πολύ ζωντανά χρώματα.

Είχα χωριστεί από τους υπόλοιπους και η πριγκίπισσα της Ινάλ με τραβούσε μέσα σε έναν από τους βασιλικούς κήπους. Πατώντας τα φροντισμένα μονοπάτια, βγήκαμε μπροστά σε ένα μικρό ξέφωτο. Την είσοδο σε αυτό έκλεινε ένα μικρό ανάερο ροδαλό τούλι. Η Άιλις το παραμέρισε και με τράβηξε μαλακά προς τα μέσα. Πέρασα το κεφάλι μου κάτω από το τούλι και το βλέμμα μου συνάντησε γύρω στους δέκα ανθρώπους. Μικρά παιδιά έτρεχαν γύρω γύρω και ένα από αυτά έπεσε πάνω στο πόδι μου. Η σύγκρουση το έριξε στο έδαφος και άφησε μια λεπτή φωνούλα που σταμάτησε τις χαρούμενες και έντονες συζητήσεις και έκανε τα μάτια όλων να στραφούν επάνω μας. Βοήθησα το παιδί να σηκωθεί όρθιο και τα γουρλωμένα πράσινα μάτια του δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν από το πρόσωπό μου. Τα ανακατεμένα καστανόξανθα μαλλιά του μικρού αγοριού τα φύσηξε ένα ελαφρύ αεράκι. Τα χαρακτηριστικά του δεν ήταν καθαρά σαν εκείνα των ανθρώπων της Ινάλ.

Το αγοράκι έτρεξε στην Άιλις και εκείνη το σήκωσε στην αγκαλιά της. Μέσα στην οποία και έκρυψε το πρόσωπό του.

"Νάγκι!" του είπε "Πόσες φορές σου έχω πει να μην τρέχεις τόσο απρόσεκτα; Γιατί δεν ακούς την θεία σου;"

Ο Νάγκι έτριψε το κεφάλι του στον ώμο της και έσφιξε στη μικρή γροθιά του το ύφασμα του φορέματος της. Η Άιλις ξεφύσηξε και φίλησε τον μικρό πριν τον αφήσει στο έδαφος και τον στείλει να τρέξει πίσω στα υπόλοιπα παιδάκια. Έπειτα το ακολούθησε και μου έκανε νόημα να την μιμηθώ.

Στο βάθος του ξέφωτου υπήρχαν απλωμένες τεράστιες μαξιλάρες σε κάθε πιθανό χρώμα που οι αναμνήσεις μπορούν να ανακαλέσουν, πάνω σε ένα ακριβό χαλί με διάφορα παράξενα σχέδια. Μπροστά από τις μαξιλάρες βρισκόταν ένας τεράστιος δίσκος γεμάτος με φαγητά και με κάτι που έμοιαζε με ψωμί στην μια του άκρη. Χρυσά κύπελλα γεμάτα μυρωδάτο κρασί γυρόφερναν στα χείλη των παρευρισκόμενων και πάνω σε τραπεζάκια γύρω από το δίσκο.

Μερικά ζευγάρια γαλανών ματιών και μια μικρή πλημμύρα γαλαζοπράσινων, καρφώθηκαν πάνω μου. Ήταν όλοι τους πολύ νέοι και απίστευτα όμορφοι. Τα χαρακτηριστικά τους αν και σχετικά όμοια, ήταν πολύ ιδιαίτερα για τον καθένα τους. Ο Λαχάρ είχε πάρει τα καλύτερα από αυτά. Μερικοί από τους άντρες είχαν στην αγκαλιά τους μια γυναίκα που επέβλεπε τα παιδιά. Ο Λαχάρ μου είχε μιλήσει ελάχιστα για την οικογένειά του, μα δεν ήθελα πολύ για να καταλάβω πως απέναντί μου είχα τους υπόλοιπους έξι πρίγκιπες της Ινάλ.