Denek No:301

Sezon 1 ✳ Bölüm 1 : Kaçırılma

*Kitap bittikten sonra düzenlenecektir imla kuralları ve yazım hataları için şimdiden özür dilerim 🙇🙏😌😭*

Gözlerim aniden acımaya basladı, gözlerimi zorla açmaya çalıştım.Gözlerime giren güneş ışığıyla uyandım,tavanı izlemeye ve yavaş yavaş hayatımın nasıl olduğunu düşünmeye başladım.

Sabahları erken kalkıp okula giden beni düşündüm,sonra okuldan yarı zamanlı işlerine giden zavallıyı düşündüm,köpek gibi calişan beni düşündüm henüz 17 yaşımda olmama rağmen yanlız yaşamanın verdiği zorluklarla yaşamaya çabalayan ben geldi gözümün önüne annesi babasını kaybetmiş polislerden kaçarak hayatta kalmaya çalışan yetim kız geldi aklıma, farkında olmadan sıcacık bir göz yaşı düştü gözümden sonra yanağımda süzüldü ve sonunda dudaklarımla buluştu.

Ama sakın böyle dediğime bakmayın bu kız çok güçlü,saf,akıllı ve iyimserdi. Hergün yeni bir başlangıç diye yataktan kalkan kızdım,ben güçlüyüm diye aynanın karşısında konuşan kızdım,evet ben ilknur'dum,babamın ilk nuru.En önemliside hayattayım diye kendimi avutan ilknur'dum.

Düşüncelerim alarm sesiyle son buldu , yatakta oturur pozisyona geçtim ve ardından ayaklarımı yatağımdan aşağıya sarkıtıp tavşan terliklerimi ayağıma geçirdim ardından banyoya yöneldim. Soğuk bir duş aldiktan sonra kendime gelmiştim banyodan cıktım,havlumu vücuduma sardım ve odama gittim.

Dolabımdan çıkardığım dizleri yırtık siyah kotumu,üstüne bir siyah atlet ve deri ceketimi üstüme geçirdim. Biliyorum hepsi siyah ama benim rengim bu tabi başka renkte elbiselerimde var ama daha çoğu siyah. Siyah kısa botlarımı mı yoksa klasik siyah konverslerimi mi giysem diye düşünürken saate gözüm kaydı saat çoktan 7:30 olmuştu ,ayağıma hızlıca konverslerimi geçirdim saclarımı taradım ve gözlerime hafif bir kalem çektim makyaj yapmayı nekadar sevmesem de göz kalemi büyük gözlerimi daha belirgin yapıyordu bu yüzden sadece kalem kullanıyordum aşağı indim.

Buzdolabını yemek için bir şeyler olma umuduyla açtım malesef herzamanki gibi bomboştu kapağını sert bir şekilde kapattıktan sonra çantamı sırtladım ve evden çıktım demin dediğim gibi ailemi bir kazada kaybettim onlar bilim adamlarıydı bir gün labotorda bir yangın eseri hayata gözlerini yumdular tek yaşamak oldukca zor ama idare ediyorum yasadışı(burdaki yasadışı olayı onun reşit olmaması) yarı-zamanlı işlerde çalışıp polis gördüm mü tabanlara kuvvet kaçıyorum.

                     ⭕⭕⭕

Derin düşüncelere dalmış bir şekilde kulağimda kulaklıklarımla yürüyordum aklımda yine bu ayın kirası vardı.Beni bu derin düşüncelerimden çıkaran arkadaşım selin olmuştu:

"Yine boş gözlerle ortalıkta dolaşıyorsun bu sefer ne düşünütordun"dedi ,Selin meraklı gözlerle.

Bende ona sence,anlamlı göz işaretleri yaptım bana nekadarda mal gibi baksa da anladığından emindim ve yolumuza devam ettik.

                       ⭕⭕⭕

Okula gelmiştik bile ilk derslerimiz herzamanki gibi : 'Yılan dilliyleydi'.

Yılan dilli bizim dil bilgisi hocamız kendisi tam bir yılan malesef.
Sıkıcı geçen derslerden sonra sonunda zil sesiyle bugününde bittiğini anlamış ve sevinçle yerimden kalkıp çantamı sırtyıp, okuldan çıktım.

Çamtamı sırtlayıp,sevinçle çıktığım okulun giriş kapısının tam karşısında mafya kılıklı iki adam siyah arabaların önünde dikilmiş bekliyorlardı.Ansızın beni görünce kafalarını başka yöne çevirdiler.Çok üstelemeden gitmeye karar verdim yoksa işime gecikcektim. İşim çok kolaydı,bir pizzacıda dağıtım ve akşamda bir restoranta garsonluk yapıyordum.
Zor olansa bu işleri yaparken okumak ve burs kazanmaktı.
  
                   ⭕⭕⭕

Pizzacıda dağıtımlarımı bitirip restorana gitmek için ordan ayrıldım. Yolda yine mafya kılıklı adamları gördüm,çok garip değilmiydi ?! Adamlar sanki beni takip ediyorlardı,koşar adımlarla restoranta doğru yürümeye devam ettim. Arkamdan kimsenin gelmediğini fark edince yavaşladım, 10-15 dakika sonra da restoranta varmıştım.

                      ⭕⭕⭕

Her zamanki gibi siparişleri alırken, benim şansıma tükiriyim ki okuldan arkadaşlarımın burda olduğunu fark etmemle yüzümü menü ile kapatmam bir olmuştu,müşterilerin siparişlerini alırken bir yandan da gitsinler diye dua ediyodum. En sonunda kalktılar ve gidiyorlardı sonra fark ettim ki Bora'da onlarlaymış :

ahh çok yakışıklı ya öldüm resmen, evet azcık boradan hoşlanıyo olabilirim,ama aşka zamanı olmayan biriyim. Hem onun bir sevgilisi var bana bakmaz. Neyse onlar gittikten sonra mesaim de bitmişti.

Saat 00:00'dı çantamı aldığım gibi yola koyuldum,yolda canım çok sıkılmıştı ve müzik dinlemeye karar verdim. Kullaklarıma kullaklıkları taktım ardından yürümeye devam ettim.Aklıma yine Bora geldi ve onun sevgilisi yılan kafa.Ben çok sık yılan teyimini kullanırım ama napıyım onlarda yılan gibi tıslamasınlar benim suçum ne XD.

Evin önüne gelmiştim bile anahtarlarımı çıkardım sonrada kapıyı açtım. Kapıyı açmamla şoka uğradım,karşımda bugüm sürekli gördüğüm,şu mafya kılıklı adamlar duruyordu. Eve nasıl girmiştiler dahası benden ne istiyorlardı, hiç bir fiktim yoktu. Bir adam bana yaklaşmaya başladı.

"Benden uzak dur" dememle adamın yüzünde bir piç gülümsemesi oluştu,ardında ben kapıya yöneldim ve kapıdan dışarı çıkıp koşmaya başladım.

Adamlardan biri de arkamdan koşmaya başladı,ben onlardan kaçmaya çalışırken karşıma diğeri çıktı ve elerimden tutu sonra beni itirmeye başladı. Kaçmaya çalışmama rağmen okadar sıkı tutmuştu ki kımıldayamadım sonra şu piç gülümsemesiyle diğer adam bana yaklaştı ve boynuma bir şırınga sapladı. Anında gözlerim kararmaya başladı, görüntü gittikçe kararıyor seslerde boğuklaşıyordu. Beni bir arabanın bagajına kapattılar,araba hareket etmeye başladı ve sonra herşey karardı.

Sanırım rüya görüyordum nedense annemi ve babamı mutfakta yemek yiyorken gördüm. Bende ordaydım masa yine şenlik masası gibiydi yumurtalar,salataliklar peynirler zeytinler ekmekler ve daha niceleri sonra birşey oldu babam beni yanına çağırdı sanırım 4-5 yaşlarındayım:

"kolunu uzat" dedi bende uzatım sonra elime mor bir sıvıyla dolu onlan iğneyi enjekte etti. Bense sanki çok normal birşeymiş gibi sakin sakin oturuyordum ve babam birşeyler söylemek için dudaklarını araladı:

"Aferin akıllı kızıma bu yaptığım aşı birgün hayatını kurtarıcak bunu sakın unutma"dedi.

Anlamıyorum neden böyle birşeyi daha önce değilde şimdi hatırladım.

~Umarım hoşunuza gitmiştir uzun tutmayı denedim ama çok sıkıcı oldu oyüzdende biraz daha kısa tuttum.Devam edeyim mi diye yorumlarda da belirtirseniz çok mutlu olurum.
   ❤💋❤💋❤💋❤💋❤💋❤💋❤