Gözümü açtığımda beyaz,boş ve kameralarla izlendiğim bir odadaydım.Kolumda değisik rakamlar,başım allak-bullak bir şekilde etrafa bakıyordum.Birden ayak sesleri odada yankılanmaya başladı.
"Uyanık mısın?"dedi tanımlayamadığım bir ses.
Tam ayırt e...
Süpriz yeni bölüm yeeey! Bugün okuyucularımdan birinin doğum günüymüş bu bölümü ona hediye etmek istiyorum. irmak120 canım okuyucum doğum günün kutlu olsun🎁🎂🎊 Nice mutlu yıllara. Umarım bu bölümde eğlenirsin.🎊🎉🎇 Umarım bu bölüm hoşunuza gider. Sizi seviyorum canım okurlarım...😘😍😳😚😘😻🙆🙌.
~Önceki bölüm... Kaan sanki biri tarafından elegeçirilmiş gibiydi. Nekadarda ona seslensemde beni duymuyordu. Sanki rüya görüyordu. Uyur gezer sendromu gibi. Rüyadan kendi başına uyanmak zorundaydı. Onu uyandırırsam neler olacağını bilmiyorum. Kaan gözümün önünde kanatlarını açıp uçtu o her kanat çırpışında şimşekler oluşmaya başladı. Felaket günü gibiydi. Savaş ortamından bir farkı yoktu. Ve sonunda Kaan kendi yaratmış olduğu şimşekler tarafından çarpıldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Yeni bölüm... Ve çarpılır çalmız bilincini kaybetti. Yavaş bir biçimde, sanki ağır çekimdeymişiz gibi yere bir tüy gibi düştü. Olamaz... Ölmüşmüydü. Kıpırdamıyordu. Onun yanına gitmek istedim ama ayaklarımda güç yoktu. Taş kesilmiştim. Ayaklarımı hissetmiyordum. Ona yardım etmeliydim. Bir an önce kendime geldim ve yavaş yavaş onun yanına gittim. Yerde hareketsiz birbiçimde yatıyordu. Kanatlarından dumanlar çıkıyordu. ' Off mis gibi tavuk kanadına koktu bee acıktım' sana inanamıyorum içses. Çocuk ölmüş olabilir senin dediklerine bak. ' Napam acım.' boşboğaz seni. 'Yavrum benle kavga etceğine Kaancığınla ilgilen'. Haklıydı. Kolundan tuttum. Kolunu omzuma attım ve bütün gücümle onu kaldırmaya çalıştım. Sizce başardım mı? Tabikiside hayır. Film çekmiyoruz burda,gerçek hayattan bahsediyoruz. Tek çare telekenize güçlerimi kullanarak onu eve kadar taşımak. Tabi bunu hiç denemedim. Umarım başarırım. ------------------------------- Başlarda çok iyiydik. Yani baya kolaydı taşıması ama sonlara doğru eve iyice yaklaştıktan sonra yorulmaya başladım ve Kaan bana çok ağır gelmeye başladı. Bu gücüm üzerinde çalışmalıydım. Bunu bir kenara yazayım. ~Kendime bir Not: Sorunsuz geçen bir günde,bu gücün üstünde çalış. Eve girer girmez konsantrasyonumu kaybettim ve Kaan yere yığıldı. Artık bitmiştim onu kaldıramazdım. " Sarppp.... Rüzgarrr.... Demirrrr....." diye bağırdım. Banane yav,uyanırsalar uyansınlar cidden Kaan'ı daha fazla taşıyamazdım. Üçüde odalarından panikle çıkıp yanıma koşarak geldiler. " Oha nolmuş buna" dedi Sarp.' Çok komihsin yavyum hahahha' içses bi rahat dur şuan cidden ciddi bir durumdan bahsediyoruz. " Çarpıldı" dedim. Ya böyle söyleyincede bir komik oldu. " Çarpıldı mı?" dediler üçüde birden. " Evet" dedim üzgün bir suratla. Ya ben bu durumu hiç ciddeye alamıyorum. Şimşek çarptı ya -hahahaha- tövbe yarabbim. " Abowww. Sen ciddisin" dedi Sarp. " Oğlum kız dalga mı geçicek bizle. Senin gibi gevşek mi kız" dedi. Allahım Kaan'ı unutmuş sohbet ediyoruz. " Tamam. Yeter sizi buraya dalga geçin diye çağırmadım. Kaan'ı odasına taşımama yardım edin" dedim. ------------------------------ Rüzgar sağolsun Kaan'ı odasına taşıdı. Sarp da acilyardım çantasını getirdi. Demir ise kızları uyandırmaya gitti. Bugün Çiseyle birlikte serumu ona enjekte edicektik ama başımıza Kaan çıktı. Of of.
