Mr. Pain-in-the-ass(COMPLETED)

FOURTY SEVEN: Start Dating

Chapter 48: Start Dating

[ Sandara's POV ]

"J-JiYong." -Gulat kong sagot sakanya. Tinitigan niya lang ako sa mukha na para bang kinikilatis kung may nangyari saking masama. "O-Ok ka lang--"

"Curse you!" -Bigla niyang sigaw saakin tyaka bigla nalang akong hinila papalapit sakanya tapos niyakap. Napalaki naman ang mata ko doon. Ni hindi nga ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon. Naramdaman kong ipinatong niya yung kamay niya sa likod ng ulo ko. "Sorry." -Saad niya.

"For what?" -Tanong ko at akmang kakalas sa yakap niya --kahit labag sa kalooban ko-- pero pasalamat ako dahil mas hinigpitan niya yung yakap niya.

"For everything." -Sagot niya tyaka bumuntong hininga. Napangiti naman ako doon. Hindi ko namalayan naiyakap ko na rin pala sakanya yung mga braso ko.

"You don't have to." -Sagot ko habang hindi pa rin mapigilang ngumiti. Ramdam ko kasi yung sinseridad niya. Totoong-totoo. Ang layo-layo sa JiYong na umaaway at lahat-lahat na sakin. Nakakatuwa.

"Don't dare scare me like that again." -Banta niya. Napakunot naman ako ng noo. Ano? Bakit, ano bang ginagawa ko?

Sasagot sana ako pero naisip ko bigla yung pinag-gagagawa ng mga kaibigan niya. Siguro kagagawan nila to!

Pero hindi ko na kaylangang magalit pa. Bakit? Eh, nagustuhan ko naman yung resulta. Diba? *grin.

"Sure." -Sagot ko nalang tyaka siya niyakap ng mas mahigpit pa.

"By the way, why are you crying?" -Nagulat ako ng bigla niyang hawakan yung magkabilang balikat ko tyaka tinulak para magkaharap kami.

"H-huh? Anong.. crying?" -Tanong ko habang dahan-dahang itinataas yung isang kamay ko para kapain ito. At totoo nga! Umiiyak nga ako! Teka, bakit?!

"Why? Sinong umaway sayo?!" -Tanong niya. And in just that short period of time, bumalik na naman yung pagka-Gd niya. *sigh.

Ngumiti nalang ako. "Wala no! Naiyak lang ako sa pinapakinggan kong kanta!" -Kumunot naman ang noo niya.

"What song?" -Usisa nito.

"Aist! Basta!" -Sagot ko nalang. Tinatamad kasi akong mag-explain eh.

"Isa. Your're going to tell me or you're going to tell me?!" -Pagpipilit niya. Tignan mo to! Nagbigay nga ng choices, wala ka namang pagpipilian! Tch!

"Eh, kasi nga---" -Natigil ako sa pagsasalita ng biglang tumunog yung tiyan ko ng pagkalakas-lakas. "Ommo!" -Tanging reaksyon ko habang nakatingin kay JiYong. Nakita ko naman siyang kumunot ang noo pagkatapos ay ngumisi.

"Huh. Tara, let's eat." -Sabi niya pagkatapos ay lumapit saakin at ipinatong ang braso niya sa balikat ko. Hindi nalang ako umimik at ngumiti nalang tyaka tumango. Yes!

Naglakad kami palabas at ng nasa may pintuan kami ay nagsalita si JiYong. "Hoyy mga ulol. Buksan niyo na to. Walang kwenta tong ginawa niyo." -Sabi niya. Bastos talaga nito! Hindi ko kaya siya pwedeng baguhin?

"Ahehe. Pangit ba? Badoy? Ano?" -Kanot-ulong tanong ni DeSeung.

"Tol! Badoy kasi ng idea mo!" -Sisi naman ni SeungRi sakanya.

"Nanisi ka pa talaga ha?" -Singit naman ni TaeYang.

"Aba't! Talaga namang -- " Bla. Bla. Bla. Hindi ko na narinig yung ibang pagtatalo nila dahil hinila na ako ni Ji paalis.

"Don't mind them. 70% childish yang mga yan." -Paliwanag niya.

"Whee? Bakit, ikaw hindi?" -Pambabara ko dito. Tumingin lang siya sakin ng masama.