Mr. Pain-in-the-ass(COMPLETED)

FOURTY NINE: Protect Her

Chapter 49

Hindi ko mapigilang mapangiti habang tinitignan ko si Ji na nakikipag-usap sa isa sa mga staff. Mas lalong lumawak ang ngiti ko ng tumingin siya sa kinaroroonan ko.

I really love this guy.

Hinihintay ko sya ngayon dito sa sasakyan niya. Kami nalang kasi ang natira dahil nauna na yung iba pauwi.

Habang hinihintay siya, biglang tumawag si Mama.

"Hell---"

"Baby! Baby, oh my god! Are you OK?!" -Nag-aalala niyang bungad saakin. Nagulat naman ako doon.

"Y-yes ma. Bakit? May problema po ba? Are you OK? Si papa?" -Sunod-sunod kong tanong. Maging ako ay kinakabahan na rin.

"Yes. We're fine. Where's JiYong? I need to talk to him." -Saad niya. Nakaramdam ako bigla ng kaba. Seems like there's something wrong.

Sasagutin ko na sana siya ng saktong dumating naman si Ji.

"Hey.. is there something wrong?" -Tanong niya ng nakita niya na bakas sa mukha ko ang pag-aalala.

Tumango na lamang ako.

"S-Si mama.. gusto ka daw niyang maka-usap." -Sabi ko habang inaabot sakanya ang telepono.

Nagtataka man, kinuha niya pa rin ito habang nakakunot ang noo.

"Hello Tita?" -Magalang niyang sagot.

Yun nalang ang narinig. Hindi kasi naka-loudspeaker yung phone ko kaya hindi ko marinig ang sinasabi ni mama.

I intensely stared at him. Trying to read what's my mom's saying but I can't. Ji is so good in hiding his expression. May mga times pa rin na hindi ko mabasa ang mga iniisip niya.

"Ok tita. Don't worry po." -Yun nalang ang sinabi niya then he hang up.

"Anong sabi?" -Kati kong tanong.

Tinignan niya ako ng taimtim. Tinignan ko rin siya pabalik. Habang lumilipas ang oras, mas lalo akong kinabahan.

Then he suddenly sigh. A deep one.

"Nothing. Nothing." -Umiiling-iling niyang sagot. "She just said na let's go home safely. You know, you're their precious." -He said then wink. "Kaya tara na. No need to worry, iyuuwi kita -- I mean sainyo, safe and sound." -He joked while smiling. Napangiti naman ako doon. By that, my worries are gone like a popped bubble.

"Ikaw, ah!" -Then I pinch his cheeks. "Sige na nga. Tara na." -Aya ko at pumasok na sa loob.

"So how are you? Masakit ba?" -Nanlaki ang mata ko dahil sa tanong niya.

"Ikaw!" -I shouted. Napaka niya!

Naramdaman ko nalang na nag-init na yung mukha ko. Gosh! I think I'm blushing. I can feel it!

"What? Yang ulo mo ang tinatanong ko. You're so drunk last night." -He cleared. Pero sino ba ang niloko niya.

I know what he mean. Kitang kita ko kaya sa mga mata niya. Nakapinta lahat yun sa mukha niya!

"Tumigil ka nga!" -Hinampas ko siya sa braso. "Mag-drive ka nalang. Mamaya mabangga pa tayo!" -Angal ko. I tried to sound rude but I can't. Hindi ko kasi mapigilang ngumiti dahil sa itsura niya na nang-iinis.

Bakit ganun? Ang gwapo niya pa rin! Ang daya naman. *pouts

"Pero Dara..." -Lumingon ako sakanya ng bigla siyang sumeryoso. Bigla na naman akong nakaramdam ng pangamba. Geez.

"B-Bakit?" -I startled. Nagtitigan kami ng halos sampung segundo. The only thing that broke that intense stare is his smirk.

"Masakit nga?" -Then he burst in laughter. Ugh!