Touching the skies

Chapter 67 - Acceptance

Sabado ng alas sinko ng umaga dumating ng Laguna si RJ. Tumawag si RJ sa ama para pagbuksan siya ng gate. Ipinark ni RJ ang kotse sa harap ng bahay nila. Pinagbuksan siya ni Daddy Richard. Pumasok sila sa loob ng bahay kumuha ng kape at naupo sa garden.

Daddy Richard:  Nandyan sila kahapon pa, napuyat sila ni Riza sa paggawa ng give aways at loot bags. Nakakatuwa nga kasi wala silang mabili na decors na cowboy party. Nagdesign na lang si Maine at nagprint sila ni Riza. Nandon sila sa guest room. 

RJ: Sana ho sa kwarto ko na lang ninyo sila pinatulog mas maluwag ang kama don.

Daddy Richard:  Ayaw ni Maine, baka magalit ka pa daw.  Oo nga pala, yung guest room pagalis ni Maine ipapaconvert ko na kwarto ni Ram.   Yun din naman ang plano ko kung sakaling nagkatuluyan kayo eh. 

RJ:  Kayo hong bahala.  Nagpacater ho ba kayo para mamaya? Tsaka san niyo kukunin yung mga animals na ipinangako nyo kay Ram?

Daddy Richard:  Oo nagpacater ako para sa 100 adults dyan kay Ely tapos  100 kids sa Mcdonalds, sila na magpoprovide ng emcee at kung ano ano pa.  Kay Tito Ramon mo, hindi ba may farm yon? At siguradong matutuwa si Ram kasi nakapagrenta ako ng kabayo. At kahapon namigay si Ram ng invitation dyan sa labas, tuwang tuwa. Si Maine nga panay na ang reklamo, sobra na daw. Sabi ko unang beses naman na magcecelebrate dito ang apo ko kaya ok lang.

RJ:  Halata naman masaya ka sa ginagawa mo Dad eh.  

Daddy Richard:  Dahil alam ko sa isip at puso ko na apo ko ang batang yon. At napalaki ni Maine ng mabait, malambing at masunurin ang bata kaya hindi mahirap mahalin at matalino pa.

Napabuntunghininga si RJ, napatingin sa malayo. Tumayo ito gusto niyang makita si Maine at si Ram. Umakyat ito at nagtungo sa guest room.  Dahan-dahan itong pumasok sa kwarto, nakita ni RJ ang mga loot bags at giveaways sa isang tabi at ang kalat ng kwarto. Umupo siya sa kama sa tabi ni Ram. Tinitigan nya ang mukha nito. Naimagine niya ng makita niya itong ngumiti na labas ang dimples ang pamilyar na mukha na hindi niya maalala kung saan nya nakita.  Kinuha niya ang wallet at inilabas ang litrato nya kasama ang Mama nya nong 3 years old sya. Itinabi niya sa mukha ni Ram ang litrato. Noon  nya narealized na ang pamilyar na mukha nito ay mukha nya nong siya'y maliit pa. Hinaplos niya ang pisngi at buhok nito. Nagmulat ng mata si Ram 

Ram:  Papa...

Naalimpungatan ata ito at tinawag siyang Papa.

RJ:  Go back to sleep its still early.

Pumikit naman si Ram. Tinitigan ni RJ ang mukha ni Maine. Hinaplos niya ang buhok at pisngi nito. Bumulong ito sa  hangin... "iiwan mo na naman ako."  hinalikan niya sa noo ang kanyang magina at lumabas na ng kwarto.  Ang hindi alam ni RJ, gising na gising si Maine ng mga sandaling yon.

Pagbaba niya nagpaalam siya sa ama na dadalawin ang Mama niya. Lulan ang kanyang kotse pinuntahan ni RJ ang puntod ng Mama niya. Nagsindi siya ng kandila at inilagay ang bulaklak sa ibabaw ng lapida.

"Ma, kamusta na? Ako, ewan ko kung ano ang nangyayari sa akin.  Iisang bagay lang ang hinihingi ng anak ko ang maramdaman ko sa puso ko na dugo at laman ko siya pero bakit hindi ko magawa? Puno na nga ata ng galit ang puso ko Ma, kaya wala na akong iba pang nararamdaman. Tulungan mo ako Ma, ayokong iwan ako ulit ni Maine.  Madali naman sabihin sa kanyang tangap ko na ang anak ko pero alam kong hindi magiging sapat yon. Dahil makikita nya na sinasabi ko lang yon pero iba ang nararamdaman ko.  Ma, please tulungan mo ako."  Sa harap ng puntod ng ina, inisa-isa ni RJ ang hinanakit niya kay Maine, iniiyak niya ang lahat ng sama ng loob niya dito at inamin sa sariling kahit galit na galit siya ay mahal pa rin nya ito at ayaw niyang mawala ito.  Umiyak lang sya ng umiyak...