Touching the skies

Chapter 25 - View Deck

Madilim na ang gabi nasa Tagaytay pa rin ang magkakaibigan. Nakapamasyal, sila ng bandang hapon.  Nagpunta sila sa Puzzle Mansion, Palace in the sky, Sonia's Garden at sa Picnic Grove. Bumalik sila sa resto mga bandang alas nuwebe ng gabi. May mangilan-ngilan na lang na customer sa loob ng restaurant. Pumasok si RJ sa loob para kamustahin ang staff at magsara na ng kaha.  Si Miggy at Ciara sumalampak sa view deck nakasandal sa railings nito at nagkwentuhan.  Si  James at Pat naupo sa isang bakante na pangdalawanang mesa  sa gilid ng resto sa ilalim ng mga bulaklak at halaman.  Si Maine naupo sa isang  wooden beach chair na nasa view deck. Nakinig ng music galing sa  phone nya at pumikit.  After 20 minutes natapos na ni RJ ang ginagawa nya.  Nagpagawa siya ng 6 na brewed coffee.  Ipinabigay kay Miggy, Ciara, James at Pat. Bitbit ang dalawang tasa ng kape, nagpunta sya sa view deck at hinanap si Maine.  Narinig nya itong kumakanta sa di kalayuan. Dahan-dahan nya itong nilapitan habang pinakikinggan ang pagkanta nito...

"Tonight I give in to the feelings
Yes tonight I give in to the thrill of loving you
Tonight I give in to believing
You'll always stay in love this way

Oh, tonight I give in to the feelings
Yes tonight I give in to them all so hold me
Tonight I give in to believing, darling
You're every thing
I ever dreamed would come to me, to me"

RJ:  Feel na feel ang pagkanta ah, may pinaghuhugutan ba?

Maine:  Good luck sa pinaghuhugutan!

RJ:  Coffee o para mabawasan yung ginaw.

Maine: Thanks! Ang ganda nitong lugar ng resto mo, nakadagdag sa ganda yung may view syang ganito.

RJ: Nagustuhan ko ito kasi ang ambiance para ka lang nasa likod bahay mo.

Naupo si RJ sa isa pang upuan na kapareho ng inuupuan ni Maine sa tabi nito.  Humigop ng kape habang nakatingin sa View.

Maine:  You have your life cut out for you Faulkerson! Nakakainggit ka.

RJ:  Bakit ka naman maiinggit sa akin? kapag nalaman mo what I had to sacrifice to get here, I doubt na maiinggit ka.

Maine: Siguro nga, pero now you're here.  Imagine, isa kang magaling na piloto; may sariling condo at kotse; may negosyong ganito. Kapag napagod ka sa gulo at ingay sa Manila, road trip ka lang dito marerelax ka na.

RJ:  Ikaw din naman ah. May condo, may kotse, isa ka ng FA ngayon, nakakauwi ka din sa Bulacan para magrelax. At kung gugustuhin mo pwede ka din namang magnegosyo.

Maine:  But, none of them are really mine. Lahat yon galing sa mga magulang ko.  I am nothing and no one compared to you.  Pitong taon ang lumipas sa buhay ko ng walang nangyari.

RJ: Ano nga bang ginawa mo nung mga panahon na yon? 

Maine:  Nagaral naman ako Business and Culinary Arts.  Nakagraduate tapos nag-OJT sa new York; Tapos nag tour kung saan saan ng 3 taon. Bumalik ako ng Manila, nakagraduate pero walang trabaho; nakapagtravel nga pero wala namang napala.

RJ:  Don't be to hard on yourself, nakapagtravel ka, you get to see the world na hindi lahat nagkaron ng chance to do so.  You get to live a life you want.

Maine:  Yun nga lang ang pasalamat ko... marami akong natutunan.  Natuto akong magbuhay magisa, magbanat ng buto para may makain sa araw-araw, natutong makisama, natutong mag-ipon at natutong lumaban at maging matapang but I lost myself in all that. When I realized that I did umuwi ako ng Manila para hanapin yung sarili ko.

RJ:  Natagpuan mo naman? 

Maine:  In the loving arms of my family, oo naman. Around the companionship of my friends, oo naman. Ang hinahanap ko na lang is yung ako sa sarili ko. But I think I am finally getting her.

RJ: That's good to hear. So kapag nakita mo sya, ipakilala mo sa akin ha.

Nagtawanan ang dalawa.

RJ:  How do you see yourself, 5 years from now?

Maine:  Hmmm, may kotse akong black whom I call Rave, I have my own home with a beautiful kitchen and a big garden in front of a beach, may sariling coffee shop at Italian/Mexican restaurant. At ako ang model FA ng Icon nasa cover ako ng Icon Mag  and I have a pet, siverian husky tatawagin ko syang Richie.  Ikaw?

RJ:  Napagawa ko na ng bahay ang pamilya ko, may bago akong kotse, BMW na blue, may 2 branch na ang resto ko.  I have my own house yung may swimming pool. And a pet dog, tatawagin ko siyang Ned.

Maine:  Wala ka pang asawa non? I doubt it. May asawa ka na non, at may anak na kayong 2 isang babae at isang lalake.

RJ:  Eh bakit ba marunong ka pa sa akin, eh pangarap ko naman yon.

Maine:  Hindi naman realistic yun eh. Age of 30 wala kang pang asawa?

RJ:  Eh ngayon nga, hindi pa ako nagkakagirlfriend eh. 

Maine:  Weh, NGSB ka?

RJ: Anong NGSB?

Maine:  No Girlfriend Since Brith.

RJ:  Hindi naman, nagkaron naman nung High School tapos wala na. 

Maine:  Parang hindi kapanipaniwala. Sa itsura mo, sa ugali mo? Bakit isa lang?  Bakit Torpe ka ba o choosy ka lang?

RJ:  Siguro may pagka choosy tsaka busy sa pagtupad ng mga pangarap eh. Maaga kasi kaming iniwan ng Nanay ko eh. After high school, napasabak sa trabaho at pagaaral. Tapos pagkagraduate kinailangan kong magtrabaho agad para mapagtapos ko naman yung kapatid ko.  Ngayon itong negosyo at yung bahay naman ang inaasikaso ko. So ayon, walang oras. Baka pag nagkagirlfriend ako hindi ko maibigay ang oras ko sa kanya kaya wag na lang di ba?

Maine:  May point ka naman don because I also beleive that the best thing you can give the person you love is time.  Pero siguro naman lahat napaguusapan.  I mean you don't have to be together  24/7 just so to prove that you love each other di ba. Besides hindi naman ganon ka-unreasonable ang mga babae.  Siguro lang, just knowing that you would give your time to her even without her asking is enough.

RJ:  Oo naman, siguro nga but I think I am not ready to gamble, not now, not yet.

Maine:  Yah, kaya nga siguro magkasundo tayo eh, kasi pareho tayo. Because I am not ready to open my heart to anyone, not now, not yet.

Totoo lang naman lahat ng sinabi nila sa isa'isa... pera bakit parang parehong masakit sa dibdib ang mga narinig nila... because reality bites. Naisip ni RJ, "Bakit pakiramdam ko nabasted ako eh hindi naman ako nanliligaw."  Si Maine, "why do I feel rejected? He  didn't say he liked me on the first place."