Siyah Nefes

18. Bölüm ( Kayıp )

Okan artık iyileşmiş ve yola koyulma vakti gelmişti. Dolunay'la aram nasıl mı? Kötü. Gerçekten kötüydü. Son olan olaydan sonra aramız limoniydi. Okan ise bir şeyleri fark etmişti. Arabaya bindiğimizde direk arka koltuğa geçmiştim. Okan dönüp bana bakarken kafamı çevirmemiştim bile. Dolunay da gergindi. Yola çıktığımızda nereye gittiğimizi bilmiyordum ama okulumu arkadaşlarımı özlemiştim. Özellikle annemi... Kızlardan haber almam gerekiyordu ama telefonla görüşme yapmam zaten yasaktı. Yine de şansımı deneyecektim.

"Bahar ve Melek'le konuşmak istiyorum kaç gündür haber alamadım onlardan."

Dolunay sesini çıkartmamıştı ama telefonu bana uzatmıştı. Telefonu alıp Bahar'ın numarasını yazdım. Şaşkınlıkla öylece bakıyordum. Aradığınız kişiye şu an da ulaşılamıyor... Meleği aramaya karar vermiştim. Telefon açılmıştı.

"Melek?"

"Allahım Elisa!"

"Bir problem mi var?"

"Evet! Bahar yok!"

Başımdan aşağı kaynar sular dökülürken tüm rengim çekilmişti.

"Ne demek yok!"

"Bilmiyorum 2 gündür yok ve işin tuhaf tarafı Atakan da yok."

Neler oluyordu?

"Melek tamam sakin ol şimdi kapatıyorum. Seni durumdan haberdar edeceğim."

"Tamam. Lütfen ona ulaş."

"Tamam. Kimseye de bir şey çaktırma. Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapatıp Dolunay'a verirken ikisi de bana bakıyordu.

"Bahar yok."

Dolunay'In Kaş'ları çatıldı ve kenara çekip durdu. İkisi arabadan inerken ben de aşağı indim.

"Ne demek yok?"

Dolunay'a doğruca bakarken cidden korkmuş görünüyordu.

"Melek 2 gündür kayıp olduğunu söyledi ve işin tuhaf tarafı Atakan da yokmuş."

Okan ve Dolunay birbirine bakarken ciddi bir durum olduğu ortadaydı.

"Lanet olası herif!"

Dolunay adeta kükrerken Okan ona yatıştırmaya çalışıyordu.

"Dolunay ne yapacağız? En yakın arkadaşım kim bilir kimin elinde!"

Dolunay bana bakarken biraz daha yatışmıştı yanıma geldi.

"Elisa bak tehlikeli bir durum ve seni de yanımda götüremem. Okan'a da ihtiyacım var o yüzden bir arkadaşımı buraya yollayacağım seni başka bir yere bırakacağım."

"Lanet olsun Dolunay! Ben oyuncak değilim! Bu ne böyle? Tehlike durum tehlikeli durum yeter."

Okan da lafa karışmıştı.

"Elisa bak haklısın ama gerçekten gelmemen gerekiyor. Güvenliğin için ve arkadaşının güvenliği için. Lütfen."

Sinirlerim adeta tepeme çıkarken yine de sakin kalmaya çalıştım.

"Tamam. Lanet olsun ki tamam."

Tekrardan arabaya binerken hâlâ sinirliydim. Tırnaklarımı yeme başlamıştım adeta. 2 sene önce sigarayı bırakmıştım. Tıp okuduğum ve bir doktor olacağım için ama şu an da canım sigara istiyordu. Bir market görmemle durun dedim. İkisi de bana bakarken durun dedim tekrardan.