BAY HÖDÜK VE BAYAN YERELMASI

BAKANLIK İZNİ

Tekli koltukta ağa hanımını andıran bir hanımefendi vardı. Hanımefendi diyorum çünkü kendilerine anaanne deme alışkanlığım yoktur. Çünkü kendilerini çocukluğumuzdan bu yana doğru düzgün göremediğimiz için varma yok arasında birşey.

"Neden gelmiş ki bu?"dedi Emre hala bakışları ondayken.

"Şaşkın ördek yavrusu nereden biliyim ben seninle birlikte geldim eve."dedim bende bakışlarımı çekmeyerek.

"Hoşgeldiniz."dedi 'anaanne' ayağa kalktı bastonuna tutunarak keyun bir ifadeyle elini öne doğru uzatıp öpmemizi bekleyerek.

Emreyle göz göze geldik. Bende hiç kendimden ödün vermeyerek koltuğa oturdum. Biraz şaşkınlık yaşayan teyze Emreye baktı. Bende sinirle hala ne yapıcağını bilmeyen Emreye bakıp kaş göz yaptım ve sonunda o da yanımda yerini aldı.

"Anlaşıldı sizin sıkı bir terbiye dersine ihtiyacınız var."dedi.

"Biz gayet terbiyeliyiz."dedim bende tek kaşımı kaldırarak.

"Bak bak bak. Anaanneye karşılık vermeler falan. "Dedi siniri biraz daha artarak.

"Hıh anaanne mi ?"dedim sinirle gülerek. Gözlerimi evin içinde sinirle gezdirip ayağa kalktım.

"Anaanne ha? Peki babam bizi daha emeklerken bırakıp gittiğinde neredeydi bu anaanne ha sen bana onu bir söylesene."

Sanırım bugünün sinirini bu şahıstan çıkartıcaktım.

"Bize sakın aile kavramını öğretmeye kalkmayın. Bizim 3 kişilik bir ailemiz var diğerlerine lüzum yok."dedi Emre benim sakinleşmem için bileşimden tutarak.

Annem çay tepsisi ile yanımıza doğru geldi.

"Konuştunuz mu anaannenizle?"dedi annem gülümseyerek.

Annem her zaman anaannemin bize sahip çıktığını söylerdi. Ona göre onlar olmasa bu ev başımızda olmaz bizde çok paraya eski püskü evlerde otururmuşuz. Yeri geldiğinde bize maddi destekleri de çok olmuş. Peki ne zaman yanımızda kalmış hangi sefer başımızı okşayıp bayram harçlığı vermiş.

"Konuştuk. Yeterince."dedim ve sinirle odama çıkmak için merdivenlere yöneldim. Arkamdan Emreder geldi. Kesin hain planlarını bana sunucaktı.

"Eşyalarınızı hazırlayın İzmire geliyorsunuz."dedi arkamızdan anaanemiz.

"İzmire mi?"dedik olduğumuz yerde çakılı kalarak.

  
                              * * *

"Anne ne demek ben size söylicektim. Yumurta bir tarafımıza dayanınca bu kadından mı duyucaktık her şeyi?"

"Evet anne Eylül haklı bizim burada bir düzenimiz var İzmirde nereden çıktı?"

Annemle benim odamda durum değerlendirmesi yapıyorduk. Nesini değerlendireceksek.

"Çocuklar bir sakin olun önce teker teker gelin. Anaanneniz bize daha iyi bir yaşam vericek. Çok çalışmama gerek kalmıyacak iyi bir yerde eğitim alıcaksınız. Daha iyi bir yaşantımız olucak."dedi karşımızda bizi sakinleştirmeye çalışarak.

"Şimdi mi akıllarıma gelmişiz?"dedim bende sinirle ayağa kalkarak.

"Onlarında durumları iyi değildi kızım ilk fırsattada bizim yanımıza geldi işte ."

"Kesin bir çıkarı vardır."dedi Emre.

Annem sinirli bir şekilde güldü.

"Ne gibi bir çıkar Emre ? Söylese ne yıkık dökük evinizi mi alıcaklar başımızdan yoksa benim canımı dişime takıp gece vardiyalarına kaldığım bir fabrikada ki aldığım uç kuruş asgari ücret paraya mı? Ha sence ne gibi bir çıkarı olabilir?"dedi annem mantıklı konuşarak.