Hepinize tekrardan Merhaba,
Son bölümden sonra neler hissettiniz bilmiyorum ama benim için cidden karmaşık sorularla dolu bir bölümdü. Umarım hepinizin uzun bir aradan sonra tatmin eden bir bölüm olmuştur. Çok fazla ara vermek istemediğim için kolları sıvayıp yeni bölüm içi ilham perilerimi yanıma alıp parmaklarımı çalıştırıyorum.
Severek okuduğunuz bir bölüm olmasını dileyerek sizleri onların dünyasına bırakıyorum.
İyi okumalar...
Instagram hesabım: uyusukyazar
* * *
Satırları anlamlandırmak için tekrar tekrar okuyordum.
''Bir gün o içini bitiren korku dolu sorularından birilerine bahsederken onların suratlarına bak, çünkü onlar bunları ilk defa duyuyor olmayacaklar. Kimileri işitmiş, kimileri tanık olmuş, kimileri de her şeye inanmış olacak.''
Algılamakta zorluk çekiyordum. Entrikalarla dolu bir hayat bana göre değildi. Birden elime tutuşturulan defter ve fotoğraflar, faili meçhul bir mektup.
Ben böyle bir hayatın karakteri olmak istemiyorum... Şuan dudu peri gibi ''Zaman geriye aksın...''deyip bu anlık durumdan uzaklaşmak istiyordum. Eski ve en azından huzurlu halime hayatıma dönmek istiyordum.
Ya da hafıza kaybı yaşamak istiyordum.
Aleyna'nın yaklaştığını fark edince kâğıdı aynı yerlerinden katlayıp cebime koydum.
''Biraz moralin düzelsin.'' dedi ve elinde ki çikolatayı bana uzattı.
Sahte bir tebessüm ile ''Teşekkür ederim.'' dedim ve uzattığı çikolatayı titreyen ellerim ile aldım.
''İyi misin?''
''Evet... Açıktım sanırım tansiyonum düştü bir an.'' dedim ve yan masadan bir sandalye çekip oturdum.
''Revire gidelim istersen bir ölçsünler.''
''Yok, geçer biraz atıştırayım.'' dedim ve çikolatayı açtım.
''Nerde kaldınız bir an çikolatayı üretmeye gittiniz sandık.' dedi Özgür.
Özgür ve Poyraz sandalye alıp yanımıza geldiler. Poyraza baktığımda bana tebessüm edip göz kırptı.
''İyi misin sen? Sararmış sanki yüzün...''dedi Bana yaklaşıp çenemden tuttu yüzümü incelerken.
''Tansiyonum düştü herhalde.'' dedim ve başımı yana çevirdim ve çenemden elini çekmesini sağladım.
''Okuldan sonra biz antrenmana kalıcaz. Bilginiz olsun hanımlar. 'dedi Özgür.
Özgür, Poyraz ve Kutay okulun basketbol takımındaydı.
''Sorun değil. Bizde gezeriz dimi Eylül?'' dedi Aleyna.
''Maalesef. Bugün annemle dershane için randevumuz var. Başka zamana.'' Dedim.
Poyrazın üstümde olan gözleri beni rahatsız etmeye devam ediyordu. Ağızını açmıyordu ama bakışları sorgulayıcıydı.
Çalan telefon ile bakışlarını üzerimden çekti. Sandalyesini geriye iteleyip yanımızdan biraz uzaklaştı. Aleyna ve Özgür birbirleri ile muhabbete dalmıştı. Bende bize arkası dönük camdan dışarıya doğru bakan Poyrazı izledim.
Yumruğunu pencerenin kenarına sakince vuruyordu. Ellini o kadar sıkmıştı ki parmakları sararmıştı. Kiminle hangi konuda konuştuğunu delice merak ediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAY HÖDÜK VE BAYAN YERELMASI
HumorWattpad de "Bay Hödük ve Bayan Yerelması" isimli ilk hikaye 😎 KOD ADI : '' HÖDÜK '' KOD ADI: "YERELMASI" KAPAK TASARIMI:sunillsahn