BAY HÖDÜK VE BAYAN YERELMASI

👑 ÖRDEKLER KRALI 👑

KEYİFLİ OKUMALAR PANDACORNLARIM...

O dolabın önünde kaç dakikamı harcadığımı bir ben bir Allah bilir.Poyrazın korkusuna kot ve t-shirt geçirip çıkmıştım evden.Harcanan dakikalarıma yazık!

Küçük isyanımdan sonra gidiceğimiz yere doğru yol alıyorduk.

"Sen bu aralar kıskanma meselesini fazla abarttın gözümden kaçmıyor değil Yerelması. Gerçi haksızda sayılmazsın bulmuşsun böyle selvi boylu baby face çocuğu kıskan dur."

"Bana bak mukus senin o baby face suratını jiletle iki dakikada kesip biçerim haberin olsun. Baby facemiş. Sen yoluna bak ayrıca 18'e adım atmadan ölmek istemiyorum."

"Sen 18'e bassan ne olur basmasan ne olur? Her türlü 1.50 boyla yola devam."dedi beni gömmenin verdiği zaferle artist hareketler yapıyordu.

"Yalnız bilmem farkında mısın ama sen o 1.50 diye küçümsediğin kızla sevgilisin. Hani bilmem anlata bildim mi?"

Bende lafı iade etmenin verdiği zafer ile camdan dışarıyı 'cool' bir şekilde izlemeye devam ettim.

Poyrazdan ses çıkmayında isteksizce kıkırdadım. Diyecek birşey bulamayınca efendice arabayı sürmeye devam etti. Evet belki 1.50 olabilirim bu çok normal ama laflarım Poyrazın boyunu aşardı.

Kahvaltıyı dışarıda yapalım diye bir fikir atan Hödük bey ile şuan şehidin biraz uzağında sessiz ve huzur dolu bir yere gelmiştik.

"Merhabalar Poyraz bey. Hoşgeldiniz. Buyurun geçin dilediğiniz masaya."

Biz önde adam arkada gelirken Hödüğün boşluğuna dirseğim ile vurdum acı ile iki büklüm olduğunda kulağına fısıldadım.

"Bu adam seni nereden tanıyor? Yoksa sen başka kızlarlada mı buraya geldin? Senin boyun posul devrilsin Poyraz. Allah senin tependen baksın. Her kızı buraya getiriyorsun demek. Böyle mi kandırıyorsun kızları. Ama ben kanmam. "

"Yerelması Allah aşkına biraz sus. Ne kızından boyundan postundan bahsediyorsun sen. Burası babamın arkadaşının mekanı ben kendimi bildim bileli ailecek vakit geçirmeye buraya geliriz adam da senelerden beri tanıyor yani."

"İnanıyım mı?"

Sabır çekip masaya ilerledi.

"Tamam ya inandım."diyip peşinden gittim.

🐼🐼🐼

Kuş ve su seslerinin yoğun olduğu bu mekan cidden insana huzur veren bir yerdi. Şehrin kalabalığından,trafiğinden,gürültüsünden arındırılmıştı sanki. Bol yeşillik insanın içini canlandırıyordu.

"Beğendin mi?"dedi Poyraz etrafı izleyen bana bakarak.

"Evet çok. Huzur verici."dedim hala çevreye bakarak.

"Valla sana göre huzur verici olabilir ama bana göre kesinlikle iştah açıcı bir yer ben burada bir hafta kalsam rahat on kilo alırım."dedi gülerek.

"Ben burada huzur vermesinden bahsederken çocuk boğaz derdinde ya! Cidden pes!"dedim gülerek.

"Temiz hava bol gıda Yerelması. Nerede kaldı bu tabaklar?"

Poyraz tabakların yolunu gözlerken bende gölde ki ördeklere bakıyordum.

Masa'nın kenarında ki ekmek sepetinden ekmek alıp parçalayarak onlara atmaya başladım. Hepsi bir yerde toplanıp elimde ki ekmek parçalarını atmamı bekliyorlardı.

Farklı yerlere atıp onların heyecanla koşuşturmasını izliyordum.

Ben onlarla oyalanırken Poyraz iştahla beklediği tabağına kavuşmuştu.