Żyjąc w Ogniu

Rozdział 1// Ja Sonea

...19 lat później...

Solon wrócił z porannej wycieczki, którą odbywał co dzień nim jego stado wstanie. Już od kilku lat nie latał sam, odkąd skończyła 13 lat towarzyszyła mu Sonea księżniczka Lazurowego Królestwa. Dziewiętnaście lat temu Smok znalazł ją na skraju lasu, jej matka była królową i zmarła by ją chronić. Solon obiecał kobiecie wychować dziecko co było nie lada zadaniem. Sonea jako niemowlę była dość uciążliwa, mała i krucha dla ogromnego Smoka była prawie niezauważalna, dlatego Solon poprosił o pomoc Elfy, które wychowały mała Soneę na trzynastoletnią wojowniczkę i przekazali ją Przywódcy Smoczego Stada w zamian za obietnicę, że Sonea będzie chronić Magiczny Las przed swoim stryjem Lotaro, który odebrał władzę jej rodzicom.

Sonea teraz dwudziestoletnią
dziewczyna była niepokonana w walce wręcz, świetnie władała mieczem, ale najcelniej strzelała z łuku. Jednym słowem była wychowana na elfa. Solon cieszył się z jej umiejętności a jeszcze bardziej cieszył się na myśl, że dziewczyna jednak wolała wrócić do swojego przyjaciela i opiekuna.

Gdy wylądowali przed jaskinią należącą do Alfy smoków z pieczary wyłonił się mały, zielony łepek aby za chwile z uśmiechem na smoczych ustach wyskoczył Alazar, najmłodszy syn Solona. Podbiegł na czterech łapach do Sonei i zaczął się przymilać do jej boku jak kociak. Dziewczyna głośno się zaśmiała i pogłaskała szmaragdowego Smoka po głowie.

-Witaj Alazarze synu Solona!- czarnowłosa przywitała się rytualnie ze Smokiem, kłaniając się do pasa. Alazar skłonił głowę i również przywitał rytualnie przyjaciółkę
-Witaj księżniczko Soneo, córko Sofiji i Silasa.- po czym wszyscy ruszyli do groty.

Notka od autora:
przepraszam że nic się nie dzieje ale to taki pierwszy rozdział by trochę wam przybliżyć co się działo z małą Soneą, w następnej części zobaczymy jak Sonea poradzi sobie w obronie przyjaciół oraz będziemy świadkami narodzin małego smoka. Zapraszam!