Αμαρτωλό Πάθος (Sinful Passion)

13. Εφαρμογή

Αλέξης POV

Μόλις γύρισε η Ελένη. Μυρίζει πολύ ωραία. Θάλασσα για την ακρίβεια. Τα μαλλιά της είναι βρεγμένα. Στη μέση της φοράει το παρεο της και στα χέρια της κρατάει την ψάθινο της τσάντα, που απο οτι διακρίνω εμπεριέχει το αντηλιακό της, πετσέτες και άδεια μπουκάλια νερού. Τα μαλλιά της τα έχει πίσω, δίνοντας μου το προβάδισμα να κοιτάξω το υπέροχο της στήθος μέσα στο μαύρο της μαγιό. Το μαγιό της δεν έχει αυτή τη μικρή ενίσχυση για να καλύπτονται οι ρώγες της. Μπορεί να της καλύπτει ολόκληρο το στηθος, αλλά δεν παύει να είναι σχεδιασμένο για μικρά στήθη. Κάποιος πρέπει να της πει της Ελένης ότι δεν πρέπει να τα φοράει αυτά. Να βλέπουν οι άλλοι το στήθος της. Μόνο εγώ. Αλλά το σχέδιο πρέπει να το εφαρμόσω σωστά και να μην υποκύψει στον πειρασμό.

"Μαζεψου!" Της είπα.

"Γιατί; τι έχω;"

"Οι Ρώγες σου φαίνονται." Χαμογέλασε.

"Και εσύ το στήθος μου βλέπεις;"

"Εκεί πήγε το μάτι μου."

"Ε βέβαια. Που αλλού;"

Βρήκα την ευκαιρία να σηκωθώ από τον καναπέ και κατευθύνθηκα προς εκείνη. Την έσπρωξα στον τοίχο. Η τσάντα της έπεσε στο πάτωμα και με κοιτούσε με ένα βλέμμα λες και μου ζητούσε να της κάνω έρωτα εκείνη τη στιγμή.

"Γιατί ήρθες τώρα εδώ; ασε με!"

"Γιατί έτσι γουστάρω! Άμα θέλω σε αφήνω!" Της είπα και την φίλησα παθιασμένα στα χείλη, εκείνη άνοιξε το στόμα της κάνοντας με να βάλω τη γλώσσα μου με βία μεσα και εκείνη να βογγηξει. Την ανέβασα ψηλά και πέταξα το παρεο της και έσφιξα τα υπέροχα της οπίσθια. Εκείνη βογγουσε από ικανοποίηση κάνοντας με να συνεχίζω. Ενώ την είχα ψηλά της αφαίρεσαν το μπικίνι και της ρουφούσα με μανία τις Ρώγες της. Ένιωθα την αλμύρα της θάλασσας στο στόμα μου, δημιουργώντας μου διάφορες φαντασιώσεις να κάνω έρωτα με την Ελένη στην παραλια. Μόνοι μας. Με τούλι ηλιοβασίλεμα.

"Αχ Ναι..." έλεγε ενώ βογγουσε. Την πήγα στον καναπέ και την ξάπλωσα απαλά. Της έβγαλα και το κάτω μέρος του μαγιού της. Το αιδοίο της πάντα μου άρεσε. Όπως κατέβαινα από το στήθος της αφήνοντας υγρά φιλιά. Πήγα στον αφαλό της και βύθισμα τη γλώσσα μου μέσα. Άφησε ένα γελακι, καθώς γαργαλιεται. Πήγα κάτω στο αιδοίο της και άνοιξα τα χειλάκια της. Εγλειφα γρήγορα, μανιωδώς την κλειτορίδα της.

"Ναι Ναι... κι άλλο..."

Όταν άκουσα όλα αυτα, με μεγάλο ζόρι πραγματικά, σηκώθηκα.

"Που πας;"

"Να κάνω ένα ντουζακι."

"Καλά κανείς. Δεν είναι σωστό αυτό που κάναμε."

Δεν απάντησα. Έτσι θα της κάνω. Θα της κάνω τα προκαταρκτικά, και μετά θα την κάνω να με θέλει. Αλλά εγώ θα φεύγω. Μπορεί με το ζόρι. Αλλά πρέπει. Για να πετύχω το στόχο μου. Θα της έκανα σίγουρα τώρα έρωτα. Μιας και είδα ότι το θέλει και εκείνη. Αλλά... δεν ξέρω τελικά αν θα υποκύψει στον πειρασμό.

***

Σας παρακαλώ ψηφίστε την ιστορία, για να με βοηθήσετε να ανεβάζω κάθε εβδομάδα.