Αμαρτωλό Πάθος (Sinful Passion)

16. Αχ Ελένη μου!

Αλέξης POV

Με το που βγήκε έξω η Ελένη, σηκώθηκα από τον καναπέ και κοίταξα έξω από το παράθυρο. Ήταν εκείνος ο βλάκας, ο Μιχάλης, με εναωαυτοκινητο που φαινόταν καινούριο. Σίγουρα ήταν! Για να ανέβει στα μάτια της Ελένης το έκανε σίγουρα. Μείνανε λίγο εκεί, κάτι λέγανε. Ένας Θεός ξέρει πως ήθελα να μάθω τι ηταν. Μετά γκαζωσε και εξαφανίστηκαν.

"Βρε μωρό μου! Γιατί σηκώθηκε έτσι και τι κοιτάς εκεί έξω με τόσο μίσος;" ρώτησε η Μαρία παραπονεμενη.

"Εεε τίποτα μωρό μου. Πάμε να κάνουμε τρελιτσες;"

"Και δεν πάμε;"

Την σήκωσα στα χέρια μου. Μπορώ να πω πως είναι βαριά. Αλλά εχω τόση δύναμη που την καταφέρνω άνετα.

Τη Ρίχνω στο κρεβάτι και εκείνη γελάει. Βγάζω τη μπλούζα και το παντελόνι μου, μένοντας με το μποξερακι.

Δεν μπαίνω καν στον κόπο για να την γδυσω. Το κάνει η ίδια.

"Έλα μωρό μου! Σκισε με!"

Μου ήρθε να της πω 'μωρέ ήδη σκισμένη είσαι' Αλλά θα ήταν πολύ κακό εκ μέρους μου, οπότε το απέφυγα. Βασικά δε με αφορά πόσο κακό ήταν γιατί ήθελα να κάνω το σχέδιο σωστά. Σε εκείνη πιάνει, στην Ελένη δεν πάει όπως θα το ήθελα.

Σκύβω επάνω της και της βγάζω το σουτιέν και αυτό που βλεπω, μπορώ να πω πως με προσβάλλει. Γύρω από τις Ρώγες της έχει μελανιές και δαγκωματιες.

"Τι είναι αυτά;" τη ρωτάω ήρεμα και χαλαρά.

"Εεε... εσύ μου τα έκανες πονηρούλη μου." Απαντάει προβληματισμένος.

"Άργησες να απαντήσεις."

"Δεν περίμενα να με ρωτήσεις κάτι τέτοιο."

"Δικαιολογίες."

"Όχι!"

"Αφού έχουμε καιρό να κάνουμε σεξ!"

"Έμειναν."

Νομίζει ότι είμαι βλάκας.

"Καλά..." είπα ενώ της έβγαλα το βρακακι. Μάλλον ο γκομενος της το αγόρασε. Δεν το εχω ξαναδεί.

Πήγα κάτω στην ερωτική περιοχή και την εγλειψα με μανία. Την άνοιξα τα χειλάκια της. Της ρούφηξα την κλειτορίδα και εκείνη βογκουσε και λαχανιαζε μαζί. Μου χάιδευε το κεφάλι, παροτρυνοντας με να συνεχίσω. Τη σήκωσα λίγο πιο πάνω ώστε να μπορώ να της γλειψω και την κωλοτρυπιδα. Μέχρι που έβαλα τη γλώσσα μέσα της και την ανεβοκατεβαζα. Ύστερα με έσπρωξε εκείνη και πήρε τη στύση μου στα χέρια της, ανεβοκατεβαζε το χέρι της και μετά την έβαλε όλη στο στόμα της.

"Ννναι μωρό μου" Την είπα.

"Τέτοια στύση Πρώτη φορά βλέπω."

"Και ούτε θα ξαναδείς." Της είπα όλο νόημα ενώ σκεφτόμουν τον γκόμενο της. Τον φραγκατο. Και εγώ έχω πάρα πάρα πολλά λεφτά, αλλά ξέρω να τα διαχειρίζομαι. Εκείνος τα ξοδεύει όλα για εκείνην, για αυτό τον λόγο τον θέλει. Εγώ όλα για την Ελένη θα τα ξόδευα. Όλα. Το μόνο κορίτσι που άξιζε στη ζωή μου! Αλλά δεν πρέπει να τη σκέφτομαι. Εγώ της ξεχρεωσα το σπίτι της Μαρίας και εκείνη με απαταει. Κάτι που δε γνωρίζει η Ελένη, είναι ότι το σπίτι της είναι στο όνομα μου. Όταν ξεχρεωσα το σπίτι, Η λύση ήταν να γραφτεί στο όνομα μου. Η Μαρία προφανώς και το ξέρει. Εκείνη υπέγραψε τα χαρτιά. Εκείνη μου έκανε την πρόταση. Οπότε πρακτικά το σπίτι μου ανήκει.

Έσπρωξα τη Μαρία στο κρεβάτι και μπήκα μέσα της με τη μια. Εκείνη αναφωνησε.

"Αχ Ελένη μου!" Είπα. Ύστερα συνειδητοποίησα τι είπα! Είπα τη Μαρία, Ελένη! Εκείνη, αναίσθητη ως γνωστών δεν κατάλαβε τίποτα, οπότε συνέχισα σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

Μετά από λίγο έγινε κάτι ενοχλητικό για πολλούς, αλλά για εμένα όχι.
Χτύπησε το κουδούνι. Ξεπηδησαμε και οι δύο και η Μαρία έβρισε. Κλασσικά. Εμένα δε με πειραξε, Γιατί ήμουν σίγουρος ότι γύρισε η πριγκίπισσα μου.

Ντυνομαστε γρήγορα και κατεβαίνω κάτω να την υποδεχτω. Αλλά η έκπληξη για εμένα ήταν μεγαλύτερη. Όταν αντίκρισα και τον Μιχάλη να την κρατάει από τη μέση και το χαμόγελο τους να είναι μέχρι τα αυτιά.

"Δεν πιστεύω να το κουβαλησεις και αυτό εδω μεσα." Είπα στην Ελένη.

"Ρε μεγάλε, μιλάς λες και είμαι σκουπίδι." Απάντησε γελώντας ο Μιχάλης. Γέλασα και εγώ ψεύτικα προφανέστατα.

"Φυσικά θα μπει και ΕΚΕΊΝΟΣ μέσα."

"Ωραία περάστε φίλες και φίλοι μου." Είπα ειρωνικά, χωρίς να.φύγει το χαμόγελο από επάνω μου.

"Να σαι καλά Βεφα!" Λέει ο Μιχάλης και μπαίνουν μέσα.

Με είπε Βεφα! Ποιον; Εμένα! Ε ρε πάρτι που θα γίνει απόψε.

***

Σας παρακαλώ ψηφίστε την ιστορία, για να με βοηθήσετε να ανεβάζω κάθε εβδομάδα.